دیابت insipidus با افزایش ادرار و احساس تشنگی مداوم همراه است. شانس درمان به تظاهر سندرم بستگی دارد. برای 2 نوع طبقه بندی را مشخص کنید دیابت بی مزه
دیابت بی مزه چیست؟
دیابت insipidus (دیاباین ، یونانی: جریان دادن ، insipidus ، لاتین: insipid ، بی مزه) در آلمانی به عنوان Wasserharnruhr شناخته می شود. با وجود اصطلاح اصلی ، دیابت بیضه فقط در علائم شناسی شباهت دارد دیابت قندی، که به دیابت معروف است. که در دیابت بیضه، مقررات آب تعادل آشفته است بدن بیش از حد دفع می کند آب، به طوری که بیمار دائماً احساس تشنگی می کند و مجبور است زیاد بنوشد. با این وجود ، خطر دائمی وجود دارد کم آبی بدن. دیابت بی مزه به دو شکل اتفاق می افتد. نوع شایع آن دیابت بی مزه است که در آن هورمون وازوپرسین تولید نمی شود یا به میزان کافی در بدن تولید نمی شود. مغز. این انتقال دهنده عصبی مهار می کند آب دفع در کلیه. در دیابت بی مزه (renalis ، لاتین برای تأثیر بر کلیه) ، کلیه به وازوپرسین پاسخ نمی دهد. نتیجه افزایش دفع آب ، هر دو شکل دیابت بی مزه را مشخص می کند.
علل
دیابت بی مزه همچنین با توجه به دو تظاهر می تواند دو علت متفاوت داشته باشد. در دیابت بی مزه ، آسیب به هیپوتالاموس. این یک است مغز منطقه واقع در بالای غده هیپوفیز که انواع مختلفی را تولید می کند هورمون. بیماری های مختلف می توانند بافت عصبی ناحیه هسته مرکزی را تحت تأثیر قرار دهند به طوری که دیگر نمی تواند عملکرد خود را به اندازه کافی انجام دهد. تومورها و اختلالات گردش خون و همچنین سکته های مغزی یا مننژیت شایعترین بیماریهای زمینه ای هستند که دیابت بی مزه را تحریک می کنند. به ندرت به نظر می رسد که این زیرگروه ژنتیکی باشد. دیابت بی مزه کلیه ناشی از بیماریهایی است که باعث آسیب به سلولهای دیابتی می شود کلیه. غالباً اینها مسمومیت هایی هستند ، از جمله عوارض جانبی داروها ، همچنین التهاب از لگن کلیه or فشار خون بالا. شدید بارداری همچنین علت احتمالی دیابت بی مزه محسوب می شود.
علائم ، شکایات و علائم
دیابت بی مزه شکایات مختلفی را در پی دارد ، اما همه آنها تأثیر بسیار منفی بر کیفیت زندگی فرد مبتلا دارند و معمولاً زندگی روزمره بیمار را نیز بسیار دشوارتر می کنند. اگر این بیماری درمان نشود ، اغلب منجر به کمبود شدید مایعات و در نتیجه منجر به آن می شود کم آبی بدن. به همین ترتیب ، این نیز می تواند رهبری به علائم کمبود ، که به طور کلی تأثیر بسیار منفی در سلامت فرد مبتلا بیماران از افزایش تشنگی رنج می برند و بنابراین مجبور هستند که بیشتر به توالت مراجعه کنند. هنگام ادرار کردن ، بیمار ممکن است تجربه کند سوزش یا چاقوکشی درد. در بعضی موارد تشنگی فرد مبتلا به حدی است که می تواند رهبری به مشکلات خواب و در نتیجه تحریک پذیری یا سایر ناراحتی های روانی. اغلب اوقات ، کارهای روزمره فرد مبتلا نیز به طور قابل توجهی از این بیماری رنج می برد و ممکن است ناراحتی اجتماعی نیز ایجاد شود. بیماران پوست اغلب خشک است و همچنین ممکن است پوسته پوسته شود. دیابت بی مزه نیز می تواند ایجاد کند یبوست or اسهال. معمولاً بیماری می تواند به خوبی محدود شود ، به طوری که امید به زندگی فرد مبتلا با آن کاهش نمی یابد.
تشخیص و دوره
دیابت بی مزه با احساس خشونت تشنگی قابل توجه است. هنگامی که این علامت وجود دارد ، پزشک ابتدا می خواهد این مسئله را رد کند دیابت قندی (دیابت) با تعیین خون گلوکز. این به این دلیل است که این دو بیماری بسیار متفاوت دارای این علامت مشترک هستند. اگر خون گلوکز در حد طبیعی است ، پزشک سعی می کند دیابت بی مزه را با آب تشخیص دهد تعادل. در این فرآیند ، مصرف مایعات و دفع ادرار دقیقاً مشخص می شود. به موازات آن ، پزشک مصرف می کند خون و آزمایش ادرار دو بار در روز. اگر ادرار رقیق شده و ماده معدنی باشد غلظت در خون همزمان افزایش می یابد ، تشخیص دیابت بی مزه تایید می شود. برای تمایز بین دو نوع تصویر بالینی ، اکنون هورمون وازوپرسین به عنوان دارو به بیمار داده می شود. اگر علائم از بین رفت ، بیمار مبتلا به دیابت بی مزه است. اگر بدن پاسخ ندهد ، بیمار از دیابت بی مزه رنج می برد. اولین فرم آن به راحتی قابل درمان است ، اما دیابت بی مزه کلیه پیچیده تر و مستعد عوارض است.
عوارض
به دلیل دیابت بی مزه ، بیمار از دفع ادرار بسیار زیاد رنج می برد که در موارد شدید می تواند تا 25 لیتر در روز باشد. این امر زندگی روزمره بیمار را به شدت محدود می کند و در بسیاری از موارد منجر به شکایت روانشناختی و افسردگی. فرد مبتلا همچنین از افزایش احساس تشنگی رنج می برد ، گرچه بسیاری سعی در دریافت مایعات خود دارند. اختلالات خواب و گرفتگی عضلات نیز رخ می دهد. کیفیت زندگی بیمار بسیار کاهش می یابد. به خصوص کودکان خردسال اگر بدن از مداومت رنج ببرد ، ممکن است از ناراحتی و عوارض شدید رنج ببرند کم آبی بدن. در بیشتر موارد ، درمان دیابت بی مزه علتی است و مبتنی بر بیماری زمینه ای است. اغلب علائم را می توان با کمک دارو و عقبگرد محدود کرد. در این حالت دیگر هیچ عارضه ای برای بیمار ایجاد نمی شود. اگر بیماری ناشی از تومور باشد ، می تواند با جراحی برداشته شود و یا تحت تابش قرار گیرد. سیر بعدی بیماری تا حدود زیادی به شیوع و نوع تومور بستگی دارد. با این حال ، در بیشتر موارد ، سیر مثبتی در نتیجه بیماری ایجاد می شود و امید به زندگی بیمار محدود نیست.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
یک نوع دیابت که به ندرت اتفاق می افتد ، دیابت بی مزه را می توان با بیش از حد غیرمعمول تشخیص داد حجم ادرار در روز کسی که روزانه سه تا بیست لیتر یا بیشتر ادرار ترشح می کند بدون اینکه مقدار کافی مایعات مصرف کند ، قطعاً باید به پزشک مراجعه کند. پزشک ابتدا باید تعیین کند که آیا یکی از دو شکل دیابت بی مزه علت خروج غیرمعمول ادرار است یا خیر. ممکن است تومور در ناحیه هیپوتالاموس یا غده هیپوفیز محرک علائم غیرمعمول است. بیماری کلیه ، عوارض جراحی در ناحیه مغز یا آسیب های دیگر نیز می تواند دلیل دیابت بی مزه باشد. مرحله بعدی درمان علائم ثانویه دیابت بی مزه است. اول و مهمترین ، پزشک معالج باید کمبود هورمون را که احتمالاً عامل بیماری است ، برطرف کند. علاوه بر این ، در نتیجه پلی اوریا ، ممکن است از قبل اختلالات در الکترولیت وجود داشته باشد تعادل و کمبود آب بدن از آنجا که اختلالات در دیابت بی مزه جدی است ، خود درمانی یا کاهش نوشیدنی است مقدار یک انتخاب اشتباه است بدون کمک پزشکی ، چنین مقدار زیاد ادرار ، همراه با تمام عواقب بعدی ، می تواند کشنده باشد. بدون تشخیص سریع و درمان وابسته به علت یا علامتی ، هیچ بیماری نمی تواند بدون آسیب به دیابت بی مزه زنده بماند. تعادل آب باید حفظ شود زیرا برای بقا ضروری است.
درمان و درمان
دیابت بی مزه به عنوان اولین اقدام فوری نیاز به اصلاح تعادل مواد معدنی در خون دارد. به علاوه درمان بستگی به نوع بیماری دارد. کاملا علامتی ، دارویی حکومت وازوپرسین مصنوعی به دیابت بی مزه کمک می کند. گزینه دیگر دارویی است که می تواند ترشح وازوپرسین را در مغز تحریک کند. بیمار باید همیشه مراقب باشد که زیاد ننوشد. بعلاوه ، پزشک باید صدمه به این آسیب را وارد کند هیپوتالاموس شامل. اگر وجود دارد تومور مغزی، جراح باید آن را برداشته و بیمار تحت عمل جراحی قرار گیرد شیمی درمانی. درمان دیابت بی مزه از توازن مواد معدنی شروع می شود. بنابراین ، پزشک برای پایین آوردن خون تلاش می کند غلظت of سدیم و کلسیم. نکته کلیدی در اینجا کم نمک است رژیم غذایی. مقداری ادرار آور داروهای (تیازید دیورتیک ها) به طور غیر مستقیم دفع آب خالص را کاهش می دهد. این از طریق افزایش دفع از سدیم از طریق کلیه ، که آب را در بدن نگه می دارد. کلیه آسیب دیده پشتیبانی بیشتری از پروتئین کم دریافت می کند رژیم غذایی. این اندام را امان می دهد و می تواند ، اما فقط در موارد خفیف ، عملکرد مختل را بازیابی کند. بسته نرم افزاری معیارهای تعادل ناپایداری بین آب و حفظ می کند مواد معدنی. بنابراین ، بیمار باید مرتباً وزن خود را چک کند ، زیرا احتباس آب نتیجه آن است درمان برای دیابت بی مزه کلیه در موارد سوj تنظیم
چشم انداز و پیش آگهی
پیش آگهی دیابت بی مزه به بیماری زمینه ای بستگی دارد. به طور کلی ، خوب است. بنابراین ، در برخی موارد ، حتی یک درمان کامل نیز ممکن است. این امر به ویژه در مواردی افزایش می یابد که علت دیابت بی مزه ، از جمله موارد دیگر ، افزایش یابد کلسیم سطوح ناشی از خاص داروهای or تومورهای مغزی. پس از قطع داروی مربوطه یا درمان موفقیت آمیز تومور ، دیابت بی مزه حاصل نیز به طور کامل ناپدید می شود. برخی از اشکال دیابت بی مزه قابل درمان نیستند ، اما می توانند به خوبی توسط آنها کنترل شوند درمان جایگزینی هورمون با دسموپرسین. بنابراین ، با یک کنترل خوب درمان، حتی افرادی که به علتهای دیگر کمبود ارثی یا مزمن وازوپرسین دارند نیز می توانند رهبری یک زندگی کاملا عادی با این حال ، محدود کردن میزان مصرف مایعات در طول این درمان نیز مهم است ، زیرا در غیر این صورت ممکن است بدن حتی بیش از حد آب بدن داشته باشد. با این حال ، بدون درمان ، دیابت بی مزه می تواند منجر به مرگ در اثر کمبود آب بدن (خارج شدن ازبکستان) شود زیرا بدن با دفع مقدار زیادی ادرار تا 25 لیتر مایعات در روز از دست می دهد. حتی نوشیدن مقادیر زیادی آب به تنهایی نمی تواند مانع از دست دادن مایعات شود. یک عذاب آور است اصرار به ادرار کردن و احساس تشنگی شدید نیز منجر به اختلالات خواب می شود که به نوبه خود باعث پیشرفت بیماری های روانی می شود. علاوه بر مستقیم عواقب دیابت insipidus ، بیماری های زمینه ای مربوطه نیز سیر بعدی را تعیین می کنند.
پیشگیری
جلوگیری از دیابت بی مزه به معنای پیشگیری است فشار خون و آترواسکلروز از پیش. به طور کلی معیارهای برای این یکسان با پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی است. با این حال ، این تنها می تواند بر برخی از عوامل تقویت کننده دیابت بی مزه تأثیر بگذارد. مردم نمی توانند از خود در برابر بیشتر علل محافظت کنند احتباس ادرار. مسلماً معاینات پیشگیرانه در پزشک برای تشخیص به موقع این بیماری نیز مفید است. از آنجا که هرچه درمان زودتر آغاز شود ، احتمال بهبودی از دیابت بی مزه بیشتر خواهد بود.
مراقبت های بعدی
در دیابت بی مزه ، بیمار در درجه اول به تشخیص به موقع بیماری وابسته است تا بتوان از عوارض و ناراحتی های بعدی جلوگیری کرد. هرچه بیماری در این فرآیند زودتر تشخیص داده شود ، معمولاً روند بعدی این بیماری بهتر است. پیگیری معیارهای به بیماری اساسی دیابت بی مزه بستگی دارد ، بنابراین نمی توان پیش بینی کلی کرد. به طور کلی ، بیمار مبتلا به این بیماری باید به یک سبک زندگی سالم با یک سلامتی توجه کند رژیم غذایی. از مصرف غذاهای بسیار شیرین یا بسیار چرب باید خودداری کرد تا علائم بیماری را تشدید نکند. فعالیت های ورزشی همچنین می تواند تأثیر مثبتی در روند بعدی دیابت بی مزه داشته باشد. خود درمان نیز با مصرف برخی موارد انجام می شود مکمل که تعادل مواد معدنی بدن را به نظم می اندازد. همیشه باید با پزشک مشورت شود. تجمع آب در بدن نیز باید به طور مرتب در دیابت بی مزه بررسی شود و توسط پزشک معالجه شود. تماس با سایر افراد آسیب دیده نیز مفید است ، زیرا این امر اغلب منجر به تبادل اطلاعات می شود. اینکه آیا در نتیجه بیماری ، امید به زندگی کاهش یافته است نمی توان پیش بینی جهانی کرد.
در اینجا کارهایی است که می توانید خودتان انجام دهید
دیابت بی مزه ، که به آن احتباس ادرار در آب نیز گفته می شود ، هیچ ارتباطی با آن ندارد دیابت قندی نوع 2 یا نوع 1 (دیابت). علامت اصلی افزایش غیر طبیعی دفع آب از طریق کلیه ها است که منجر به احساس تشنگی مداوم می شود. به دلیل دفع بیش از حد مایعات ، تعادل الکترولیت مختل می شود ، که می تواند منجر به آسیب ثانویه قابل توجهی شود. رفتار روزمره باید متعادل کننده تعادل الکترولیت باشد و شامل اقدامات مناسب برای پیشگیری باشد آترواسکلروز و فشار خون بالا. اقدامات حمایتی شامل کاهش سدیم و کلسیم غلظت در خون ، به طوری که رژیم بسیار کم نمک توصیه می شود. به موازات اقدامات فوق و خودیاری فوق ، باید از نظر پزشکی مشخص شود که علل آن چیست احتباس ادرار هستند. به عنوان مثال ، الف تومور مغزی ممکن است بر مرکز هورمون کنترل کننده بدن ، هیپوتالاموس و غده هیپوفیز، به دلیل فضا فشار، بنابراین وازوپرسین بسیار کمی در غدد کوچک تولید می شود که تولید ادرار بیش از حد را متوقف می کند. بسته به تشخیص ، درمان فوری پزشکی یا جراحی برای جلوگیری از پیشرفت بحرانی بیماری فوری می شود. افراد مبتلا که به دلیل تکرر ادرار و به سختی فرصتی برای خوابیدن در طول شب دارند باید به خصوص در طول روز توجه داشته باشید ، زیرا توانایی آنها در تمرکز و هوشیاری اغلب با خواب آلودگی در روز مختل می شود. به ویژه رانندگی برای جلوگیری از خواب آلودگی خطرناک نیاز به توجه و وقفه های مکرر دارد.
