اثر متوترکسات
متوتروکسات یک ماده فعال است که در درمان بیماری های التهابی مزمن و انواع مختلف آن استفاده می شود سرطان. متوتروکسات دارای سه اثر مهم است: دارای اثرات ضد نئوپلاستیک ، سرکوب کننده سیستم ایمنی و ضد التهاب است. آنتی نئوپلاستیک به این معنی است متوترکسات در برابر تومورهای بدخیم (نئوپلازی) موثر است.
موادی که اثر ضد نئوپلاستی دارند در گروه داروهای سیتوستاتیک قرار دارند. یک داروی سیتوستاتیک از رشد سلولهای بدن یا تقسیم سلولی جلوگیری می کند. از داروی سیتوستاتیک در استفاده می شود شیمی درمانی of سرطان به منظور جلوگیری از رشد تومور.
متوترکسات به عنوان داروی سیتوستاتیک برای درمان لوسمی حاد لنفاوی و میلوئید ، لنفوم های غیر هوچکین ، استئوسارکوم در کودکان و نوجوانان و تومورهای جامد (پستان ، ریهو سرطان مثانه) علاوه بر این ، متوترکسات اثر سرکوب سیستم ایمنی دارد ، به این معنی که عملکرد سیستم دفاعی بدن را کاهش می دهد. این اثر متوترکسات عمدتاً در معالجه بیماریهای ناشی از سوf عملکرد آن استفاده می شود سیستم ایمنی بدن یا جایی که سیستم ایمنی بدن علیه سلولهای خود بدن (بیماری خودایمنی) هدایت می شود.
عوامل سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند متوترکسات بدون عوارض جانبی و خطرات نیستند ، زیرا محدودیت اساسی در مکانیسم های دفاعی وجود دارد که خطر ابتلا را افزایش می دهد. خطر ابتلا به سرطان همچنین افزایش می یابد ، زیرا سرکوب سیستم ایمنی سلولهای بدخیم را برای تکثیر و انتشار در ارگانیسم آسانتر می کند. متوترکسات به عنوان یک عامل سرکوب کننده سیستم ایمنی ، دوز بسیار کمتری نسبت به درمان با سیتواستاتیک دارد و در روماتوئید استفاده می شود آرتروز، اشکال شدید از پسوریازیس و به ندرت ، در بیماری کرون و اسکلروز متعدد.
متوترکسات همچنین یک اثر ضد التهابی دارد. در روند التهابی به روشی بیوشیمیایی مداخله می کند. متوترکسات یک ساختار شیمیایی بسیار مشابه با دارد اسید فولیک (ویتامین B9).
اسید فولیک نقش مهمی در تولید بلوک های سازنده ماده ژنتیکی (RNA و DNA) ، که سلول های بدن به منظور تقسیم و عملکرد به آنها نیاز دارد ، دارد. با توجه به ساختار مشابه آن به اسید فولیک، متوترکسات به عنوان یک بازدارنده از این تولید درون زا (بیوسنتز) بلوک های سازنده DNA عمل می کند ، زیرا این ماده "غلط" است که از ترکیب "صحیح" اسید فولیک جلوگیری می کند. در نتیجه ، سلول به اندازه کافی برای تکثیر سلول ، بلوک های سازنده DNA در اختیار ندارد. بافت های در حال رشد سریع مانند سلول های سرطانی ، مغز استخوان، سلولهای پوستی و مخاطی نسبت به بافتهای کند رشد نسبت به اثرات متوترکسات حساس ترند.
در شرایطی که پسوریازیس (منطقه ای از کاربرد متوترکسات) ، رشد سلول در مقایسه با پوست طبیعی بسیار افزایش می یابد ، به همین دلیل متوترکسات می تواند در اینجا تأثیر خوبی در برابر رشد سلول داشته باشد. متوترکسات در ابتدا به طور عمده بر روی بافت های سریع رشد مانند سلول های تومور عمل می کند ، اما به عنوان یک مهار کننده رشد سلول بر روی سلول های سالم نیز عمل می کند ، که بسیاری از عوارض جانبی متوترکسات. شایعترین عوارض جانبی درمانی با متوترکسات اختلالات دستگاه گوارش مانند التهاب دهان است مخاط, اسهال, تهوع و ناراحتی شکمی.
مخصوصاً روده مخاط تحت تأثیر متوترکسات قرار می گیرد ، زیرا این یک بافت بسیار قوی و سریع در حال رشد است که تقسیم سلولی توسط متوترکسات مهار می شود. غالباً مغز استخوان افسردگی نیز مشاهده شده است ، به عنوان مثال تعلیق طبیعی است خون تشکیل در مغز استخوان. اغلب اوقات افزایش در کبد آنزیم ها (ترانس آمینازها) به عنوان یک اثر نامطلوب رخ می دهد ، که می تواند باعث شدید شود کبد خسارت.
برخلاف شکایات دستگاه گوارش ، این مورد است کبد با تجویز اضافی اسید فولیک در طول درمان با متوترکسات می توان از افزایش آنزیم جلوگیری کرد. سایر عوارض جانبی درمان با متوترکسات عبارتند از: کلیه اختلال عملکرد ، بثورات پوستی ، ریزش مو، واکنش های آلرژیک و تغییرات التهابی در ریه ها (پنومونیت). به همین دلیل ، آزمایشات منظم آزمایشگاهی از کلیه و عملکرد کبد در طول درمان با متوترکسات ضروری است. در صورت بروز عوارض جانبی مانند تب، تنگی نفس یا سینه سرفه، باید سریعاً با پزشک مشورت شود.
