استئوسارکوم

تمام اطلاعات ارائه شده در اینجا فقط از طبیعت عمومی است ، تومور درمانی همیشه در دستان یک متخصص آنکولوژیست است!

مترادف

سارکوم استخوان ، سارکوم استخوان سازی

تعریف

استئو سارکوما یک بدخیم است تومور استخوان که در گروه تومورهای بدخیم (= استخوان ساز) بدخیم (= بدخیم) قرار دارد. بررسی های آماری نشان می دهد که استئوسارکوم شایع ترین بدخیم است تومور استخوان. علاوه بر این ، افزایش شیوع بیماری در سن رشد می تواند مشخص شود ، اما بزرگسالان نیز می توانند به این بیماری مبتلا شوند.

استئو سارکوما تمایل به شکل گیری دارد متاستازها در مراحل اولیه با توجه به محلی سازی استئوسارکوم ، مشخص شد که این رشد است مفاصل لوله ای بلند استخوان ها، مانند اولنا و شعاع ، به طور معمول تحت تأثیر قرار می گیرند. ستون فقرات زانو (= 50٪ از کل استئواسارکوم ها) و ران مفاصل و غیره.

ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. در طی معاینات بافتی (= معاینات بافت شناسی) مشخص شد که استئوسارکومها از سلولهای به اصطلاح چند شکل استخوان ساز تشکیل شده اند. استئوسارکوم ها - همانطور که در بالا ذکر شد - تومورهای بدخیم هستند: زیر گروه های مختلف استئوسارکوم وجود دارد.

بسته به محل یا منشا their آنها ، موارد زیر را می توان یافت: در طی معاینات بافت شناسی ، مشخص شده است که در مورد بیماری موجود در استئوسارکوم ، سلولهای استخوانی وجود دارند که دیگر نمی توانند ماده اساسی استخوان (استخوان) را تولید کنند. کلسیم) چنین سلولهای به اصطلاح توموری خاصیت انتشار دارند. آنها به مرزهای سلول احترام نمی گذارند.

همانطور که قبلاً در تعریف ذکر شد ، استئوسارکوما ترجیحاً در شکاف رشد رخ می دهد. حدود 50٪ از کل استئوسارکوم های تشخیص داده شده در ناحیه قارچ واقع شده اند مفصل زانو. محل های دیگر می توانند: زخم ، شعاع ، مفصل ران، ستون فقرات ، ... استئواسارکومها متاستاز می کنند.

شکل گیری متاستازها (= استعمار مناطق دیگر بدن با سلولهای توموری) به ویژه در ناحیه قارچ مکرر است ریه و یا در لنف گره ها استعمار لنف گره ها بسیار کمتر است. اگر بیماری به اندازه کافی زود تشخیص داده شود ، متاستاز قابل اجتناب است.

علائم در مرحله اولیه بیماری در ابتدا خیلی مشخص نیست ، اما به دلیل رشد بنیادی یک استئوسارکوم ، علائمی مانند (شدید) درد و تورم ظاهر می شود این علائم باید توسط تشخیص های افتراقی. اغلب ، اولین سو first ظن این است که التهاب استخوان است (استئومیلیت).

اشعه ایکس برای تشخیص می توان معاینات را انجام داد. علاوه بر این ، ممکن است متاستازها توسط 3 فاز قابل تشخیص است خط نگارشی. این روش تشخیصی به ویژه برای بررسی موفقیت بعد از آن استفاده می شود شیمی درمانی یا برای معاینات پیگیری (بدون عود).

CT نیز اغلب استفاده می شود. با کمک CT می توان میزان تومور را ارزیابی کرد. مخصوصاً بعد شیمی درمانی, آنژیوگرافی (= اشعه ایکس تصویربرداری تشخیصی از (خون) عروق پس از تزریق آن اشعه ایکس ماده حاجب) نیز می تواند انجام شود.

برای تعیین بدخیمی یا نبودن تومور ، بافت برداشته شده و در a بررسی می شود بیوپسی. درمان معمولاً به دو مرحله تقسیم می شود: این روش درمانی دو فاز به میزان قابل توجهی پیش آگهی بیمار را افزایش می دهد. با درمان انحصاری جراحی ، احتمال بهبودی (فقط) 20٪ بود.

در بخش مربوطه ، در مورد روش درمان با جزئیات بیشتری بحث خواهد شد. در حال حاضر هنوز مشخص نیست که چه عواملی باعث بروز استئوسارکوم می شوند. تقریباً مانند سایر تومورهای استخوانی ، عوامل هورمونی و مرتبط با رشد نیز عامل محرک هستند.

بندرت استئوسارکوما بوجود می آید بیماری پیجیا بعد از آن پرتو درمانی or شیمی درمانی یک بیماری موجود دیگر با این حال ، بررسی های آماری افزایش احتمال ابتلا به استئوسارکوما را به دنبال دارد رتینوبلاستوما (تومور در چشم در کودکان). پيش آگهي را نمي توان به صورت تعميمي فرموله كرد.

پیش آگهی استئوسارکوما همیشه به عوامل فردی زیادی بستگی دارد ، از جمله زمان تشخیص ، اندازه اولیه تومور ، محلی سازی ، متاستاز ، پاسخ به شیمی درمانی ، میزان برداشتن تومور و غیره. با این حال می توان گفت که بقای پنج ساله با استفاده از فرم اصلاح شده درمان می توان به میزان حدود 60٪ دست یافت.

• سارکوم استئوژنیک که از استخوان منشا می گیرد.
• استئوسارکوم با تمایل به استخوان سازی یا تشکیل بافت استئوئیدی (= استئوئیداسکروم)
• پیش درمانی شیمی درمانی
• برداشتن تومور از طریق جراحی