بررسی اجمالی
- علائم: پرت کردن، حرکات بزرگ اندام‌ها، از قسمت‌های نزدیک به بدن مانند بازوها و ران‌ها شروع می‌شود. نمی توان داوطلبانه کنترل کرد، با محرک های خارجی یا هیجان افزایش می یابد، قرار گرفتن در معرض در هنگام خواب یا بیهوشی، گریم کردن صورت.
- علل: آسیب به نواحی خاصی از دیانسفالون در نتیجه آسیب، ضایعات فضایی، التهاب، عفونت (مانند توکسوپلاسموز در ایدز).
- تشخیص: بر اساس الگوی حرکتی معمولی، معاینه عصبی، روش های تصویربرداری (CT، MRI)، بررسی مایع مغزی نخاعی (پنکسیون کمری)، احتمالاً الکتروانسفالوگرافی (EEG)
- درمان: داروهای سرکوب حملات بالستیک، داروهای اعصاب، داروهای ضد تشنج، داروهای پارکینسون، جراحی در صورت لزوم.
- سیر و پیش آگهی: گاهی اوقات رگرسیون خود به خود در عرض دو ماه، اغلب علائم دائمی است.
- پیشگیری: هیچ اقدام خاصی برای پیشگیری شناخته نشده است.
بالیسموس چیست؟
کلمه ballismus از یونانی گرفته شده و به معنای پرتاب کردن یا پرتاب کردن است.
بالیسم به اصطلاح اختلالات حرکتی هیپرکینتیک تعلق دارد. Hyperkinetic به معنی: با "انرژی بیش از حد".
اغلب بالیسم به صورت یک طرفه رخ می دهد. در این مورد، از همیبالیسم صحبت می شود. حرکات بیش از حد مشابه در کوریا یا همچنین در آتتوز رخ می دهد. در برخی موارد، بالستیک نیز به عنوان شکلی از کوریا درک می شود. این به حرکات سریع و غیرقابل کنترل صورت و قسمت هایی از بازوها و پاها دور از تنه اشاره دارد.
علائم معمولی بالیسموس چیست؟
علائم بالسموس عبارتند از لغزش و حرکات ناگهانی فرد مبتلا. اینها گاهی به صورت دوطرفه اتفاق می‌افتند، اما اغلب به صورت همی‌صورتی رخ می‌دهند. آنها حرکات بزرگ، فراگیر و گسترده ای هستند. فرد مبتلا قادر به کنترل آنها نیست. پزشکان از این الگوی حرکتی به عنوان حرکات بالستیک نیز یاد می کنند.
این اختلال حرکتی به ویژه در قسمت های بازوها و پاها نزدیک به تنه یعنی بالای بازوها و ران ها مشخص می شود. در طول حملات بالستیک، که معمولاً به صورت دوره‌ای اتفاق می‌افتد، خطر آسیب زیادی برای فرد مبتلا وجود دارد، زیرا حرکات کنترل نشده است.
