سولفامتوکسازول: اثرات ، موارد استفاده و خطرات آن

سولفامتوکسازول یک است آنتی بیوتیک. این ماده از گروه سولفونامیدها. سولفامتوکسازول سنتز را مهار می کند اسید فولیک by باکتری و بنابراین یک اثر باکتریواستاتیک دارد. این ماده در ترکیب جامد با تریمتوپریم با نام کوتریموکسازول استفاده می شود.

سولفامتوکسازول چیست؟

سولفامتوکسازول ماده ای متعلق به گروه از است سولفونامیدها. به عنوان آنتی بیوتیک و در ترکیب ثابت با تریمتوپریم برای درمان دستگاه ادراری باکتریایی و دستگاه تنفسی عفونت ها این ترکیب ثابت از این دو داروهای نسبت 5: 1 است و به کوتریموکسازول معروف است. علائم خاص شامل عفونت با Pneumocystis jirovecii ، nocardia asteroides ، Stenotrophomonas maltophilia است.

عمل دارویی

سولفامتوکسازول ، مانند تمام مواد موجود در گروه سولفونامید ، ماده ای است که از نظر مصنوعی تولید می شود. عمل از سولفونامیدها مبتنی بر این واقعیت است که آنها جلوگیری می کنند باکتری از تولید اسید فولیک. اسید فولیک برای تولید نوکلئوتیدها مهم است. در نتیجه ، باکتری نمی تواند تولید مثل کند زیرا کپی کردن مواد ژنتیکی آنها بدون اسید فولیک امکان پذیر نیست. بنابراین سولفونامیدها دارای اثر باکتریواستاتیک هستند ، زیرا باکتریها را از بین نمی برد اما از تکثیر آنها جلوگیری می کند. به ویژه سولفامتوکسازول یک آنتاگونیست رقابتی دی هیدروپتروات سنتاز است. اسید آمینوبنزوئیک (PABA) یک بستر طبیعی این آنزیم است. واکنش آنزیمی مهار شده توسط سولفامتوکسازول مرحله مهمی در سنتز اسید فولیک باکتریایی است. بنابراین ، نمی توان آن را سنتز کرد ، در نتیجه ناتوانی در کپی کردن DNA باکتری ها وجود دارد ، زیرا اسید فولیک برای تکثیر DNA مورد نیاز است. برای انسان ، این مهار بی ربط است ، زیرا آنها اسید فولیک را سنتز نمی کنند ، بلکه آن را از طریق غذا جذب می کنند. نیمه عمر پلاسمایی سولفامتوکسازول تقریباً نه تا یازده ساعت است.

کاربرد پزشکی و استفاده از آن

در ترکیب ثابت با تریمتوپریم ، سولفامتوکسازول با نام کوتریموکسازول استفاده می شود. کوتریموکسازول برای بالا و پایین نشان داده شده است دستگاه تنفسی عفونت (به جز استرپتوکوک آنژین), کلیه و عفونت های دستگاه ادراری ، عفونت های دستگاه تناسلی زنان و مردان و عفونت های دستگاه گوارش. علاوه بر این ، برای درمان تایید شده است تب مالت، نوكاردیوز ، مایكوتوم مایكوتیك غیر اصلی و بلاستومیكوز آمریکای جنوبی. بر این اساس ، کوتریموکسازول علاوه بر فعالیت ضد باکتریایی ، در برابر برخی از قارچ ها نیز موثر است. درمان با کوتریموکسازول نیز به عنوان یک آزمایش درمانی در مرحله اولیه امکان پذیر است گرانولوماتوز وگنر. با این حال ، در این نشانه مکانیسم عمل معلوم نیست نشانه خاص دیگر ، همانطور که در بالا ذکر شد ، Pneumocystis jirovecii است ذات الریه.

خطرات و عوارض جانبی

مشخصات ایمنی ترکیب ثابت سولفامتوکسازول با تریمتوپریم خوب در نظر گرفته می شود ، بنابراین استفاده از آن بی خطر است. عوارض جانبی منتسب به سولفامتوکسازول عمدتا هستند پوست مشکلات ، به ویژه اگزما. بعلاوه عوارض جانبی در پوست، سولفامتوکسازول نیز می تواند باعث لکوپنی شود ، کم خونی, ترومبوسیتوپنی، آتاکسی ، تشنج ، جنون, افسردگی, تهوع, استفراغ, از دست دادن اشتهاو اسهال. علاوه بر عوارض جانبی توسط سولفامتوکسازول ایجاد می شود ، ممکن است عوارض جانبی ایجاد شود که به دلیل تریموپریم باشد. این شامل مشکلات دستگاه گوارش, پوست واکنش ها ، غیرعادی مننژیت، افزایش ترانس آمینازها ، بیلی روبین, کراتینو اوره، تغییرات جزئی در خون حساب می کند ، و تب. اسپرماتوژنز با استفاده طولانی مدت ممکن است مختل شود. در ترکیب با تریمتوپریم ، سولفامتوکسازول باعث طولانی شدن زمان QT می شود. بنابراین کوتریموکسازول نباید همزمان با سایر داروها استفاده شود داروهای که فاصله QT را طولانی می کند و نباید در سندرم QT طولانی استفاده شود. علاوه بر این ، کوتریموکسازول نباید در موارد حساسیت شناخته شده به هر دو دارو ، اریتم exsudativum multiforme ، استفاده شود خون ناهنجاری ها را بشمارید ، گلوکز-6فسفات کمبود دهیدروژناز ، شدید نارسایی کلیه، شدید کبد خسارت، پورفیریو در نوزادان نارس و نوزادان مبتلا به هایپربیلیروبینمیا. در اختلال عملکرد خفیف کلیه و کبد و اختلال عملکرد تیروئید و در نوزادان زیر 5 هفته ، کوتریموکسازول فقط با احتیاط و نظارت ویژه باید استفاده شود. سولفامتوکسازول اثر ضد انعقادی 4-هیدروکسی کومارین ها و خون گلوکزاثر پایین آمدن از سولفونیل اوره. در مورد کوتریموکسازول ، باید توجه داشت که تری متوپریم اثرات آن را تقویت می کند فنیتوئین, گلیکوزیدهای قلبیو پروتئینامید. علاوه بر این ، غلظت های پلاسما از متوترکسات و هورمون از قرص های ضد بارداری ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد.