ماده فعال پزشکی اوسلتامیویر متعلق به بازدارنده نورآمینیداز کلاس برای پیشگیری و معالجه استفاده می شود تاثیر آنفولانزا. عوارض جانبی ممکن است باشد.
اوسلتامیویر چیست؟
اولستامیویر دارویی است که در گروه بازدارنده های نورآمینیداز قرار دارد. این دارو برای درمان و پیشگیری از درست است تاثیر، که توسط ویروس آنفلوانزا ایجاد می شود. اولستامیویر متعلق به اصطلاح است مواد مخدر. بعد از دهان حکومت از ماده فعال ، استر پیوند شکاف خورده است این منجر به شکل فعال واقعی می شود که اوسلتامیویر کربوکسیلات نامیده می شود. اوسلتامیویر همچنین با نام محصول تامی فلو شناخته می شود. این فقط یک نسخه دارویی است و فقط با ارائه نسخه از داروخانه در دسترس است. اوسلتامیویر توسط بیوشیمیست اتریشی ، نوربرت بیشوفبرگر ، که در دهه 1990 برای شرکت بیوتکنولوژی Gilead Sciences در فاستر سیتی ، کالیفرنیا کار می کرد ، ساخته شد. بیشوفبرگر در حال تحقیق بر ضدتاثیر دارویی که می تواند به صورت قرص نیز تجویز شود. پس از دستیابی به این هدف ، بیوشیمی با شرکت دارویی Roche کار کرد. سرانجام ، اوسلتامیویر در سال 1999 در سوئیس تأیید شد. در سال 2000 ، ایالات متحده به آن پیوست و از سال 2002 ، این دارو همچنین می تواند در اتحادیه اروپا به بازار عرضه شود. در ابتدا محدودیتی وجود داشت که فقط بیماران بالای 13 سال قابل درمان بودند. بعداً این محدودیت برداشته شد ، بنابراین اوسلتامیویر درمان اکنون می تواند به کودکان یک ساله داده شود. با گذشت زمان ، تامیفلو پیشرفت کرد و به موفق ترین داروهای روشه تبدیل شد. عمومی نسخه های oseltamivir نیز از سال 2014 در دسترس هستند.
عمل فارماکولوژیک
به عنوان یک بازدارنده نورآمینیداز، اوسلتامیویر یک عامل مهار کننده ویروس است. نورامینیداز آنزیمی است که در انتشار ویروس آنفلوانزا از سلول میزبان شرکت می کند. نورآمینیداز پیوند بین هماگلوتینین را که در سطح ویریون قرار دارد و گلیکولیپیدها را که در سطح سلول میزبان قرار دارند ، شکاف می دهد. این فرآیند منجر به آزاد شدن ویریون از سلول آلوده شده و باعث ایجاد عفونت در سلولهای اضافی می شود. ویروس ها سلولهایی که به تازگی در سلولهای بدن ظاهر شده اند سلولهای دیگر را آلوده می کنند و سلول را دوباره ترک می کنند و باعث گسترش آنها می شوند برای خارج شدن از سلول ، لازم است که نورآمینیداز یک اتصال بین سلول و ویروس را قطع کند. اوسلتامیویر با جلوگیری از آنزیم با این روند خنثی می کند. به این ترتیب ، ماده موثره از بروز آن جلوگیری می کند ویروس ها از آلوده کردن سلولهای بدن دیگر این به انسان می دهد سیستم ایمنی بدن فرصتی برای مبارزه با بی حرکت ویروس ها به سادگی. اولستامیویر به صورت خوراکی تجویز می شود. پس از مصرف آن ، کامل کنید جذب ماده فعال رخ می دهد. در داخل کبد، تبدیل اوسلتامیویر پیش دارو به کربوکسیلات اوسلتامیویر فعال با استرازهای مختلف انجام می شود. دیگر متابولیسم متابولیت فعال رخ نمی دهد ، به طوری که بدون تغییر از بدن از طریق کلیه ها دفع می شود. بزرگتر دسترسی به زیستی در بیماران با سن بالاتر وجود دارد. اوسلتامیویر این خاصیت را دارد که مدت زمان آنفلوانزا را کاهش دهد و علائم آن را تسکین دهد ، به شرط آنکه درمان حداکثر 48 ساعت پس از شروع بیماری آغاز شود. علاوه بر این ، استفاده از آن خطر ابتلا به باکتری را کاهش می دهد فوق عفونی.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
زمینه کاربرد اوسلتامیویر ، درمان و پیشگیری از آنفلوانزا است آنفولانزا، که هیچ ارتباطی با عفونت بی ضرر مانند آنفولانزا ندارد (سرماخوردگی) با این حال ، برای اینکه ماده فعال تأثیرات مثبتی داشته باشد ، باید ظرف 48 ساعت مصرف شود. برای اثر پیشگیرانه ، باید به زودی پس از تماس با افراد آلوده مصرف شود. مقدار مصرف برای کودکان به سن و وزن آنها بستگی دارد. با این حال، حکومت در نوزادان فقط در موارد استثنایی شدید باید انجام شود. اوسلتامیویر نمی تواند آنفلوانزا را درمان کند آنفولانزا، اما این ماده فعال می تواند مدت زمان بیماری را کاهش داده و علائم را تسکین دهد. مهار کننده نورآمینیداز به عنوان جایگزینی برای واکسیناسیون آنفلوانزا مناسب نیست. از این عامل فقط باید در زمان شیوع آنفلوآنزا و تحت نظارت پزشکی استفاده شود.
خطرات و عوارض جانبی
با مصرف اوسلتامیویر ، بروز عوارض جانبی نامطلوب ممکن است. در این حالت ، مبتلایان غالباً از آن رنج می برند معده درد, تهوع و استفراغ. بعضی اوقات واکنش های آلرژیک نیز ظاهر می شود و بیماری های تنفسی موجود می توانند بدتر شوند. برای جلوگیری از شکایات گوارشی ناشی از اوسلتامیویر ، توصیه می شود دارو را همراه با مقداری غذا مصرف کنید. سایر عوارض جانبی قابل تصور اوسلتامیویر ممکن است باشد سردرد, آریتمی قلبی, پوست بثورات ، تشنج ، واکنشهای حساسیت زیاد ، اگزما, التهاب از پوست، کهیر ، مرتفع کبد آنزیم ها، یا اختلال در هوشیاری. به ندرت ، اضطراب ، مشخص شده است کبد التهاب، رفتار غیر طبیعی ، گیجی ، خونریزی گوارشی، اختلالات بینایی ، کابوس ها ، و توهمات نیز رخ می دهد. در موارد نادر ، خودزنی در نوجوانان رخ داده است. اگر حساسیت به اوسلتامیویر وجود دارد ، درمان با ماده فعال نباید تجویز شود. اثر مثبت دارو در افرادی که از ضعف آن رنج می برند قطعی نیست سیستم ایمنی بدن یا بیماری های مزمن آنها باید دارو را فقط در موارد استثنایی دریافت کنند. در چارچوب بارداری و شیردهی ، دکتر باید کاملا وزن کند حکومت از اوسلتامیویر. به عنوان مثال ، مشخص نیست که آیا کودک ممکن است توسط دارو آسیب ببیند یا خیر. کودکان کمتر از یک سال فقط در صورت شیوع آنفلوانزا در مقیاس وسیع ، اوسلتامیویر دریافت می کنند.
