آموکسی سیلین متعلق به گروه آمینوپنی سیلین ها است و به عنوان طیف گسترده ای استفاده می شود آنتی بیوتیک. این ماده فعال از سال 1981 تأیید شده است و از آن زمان با نام های تجاری مختلف در دسترس است. این دارو هم در برابر گرم منفی و هم گرم مثبت موثر است باکتری.
آموکسی سیلین چیست؟
آموکسی سیلین متعلق به گروه آمینوپنی سیلین ها است و به عنوان طیف گسترده ای استفاده می شود آنتی بیوتیک. آموکسی سیلین به اصطلاح β-lactam است آنتی بیوتیک از پنی سیلین کلاس از داروهای. ساختار مولکولی آن حاوی یک حلقه لاکتام است که فعالیت آنتی بیوتیکی ماده فعال را واسطه می کند. این دارو طیف گسترده ای از کاربرد را در برابر طیف گسترده ای از گونه های باکتریایی دارد. گاهی اوقات استفاده ترکیبی از آموکسی سیلین با اسید کلاولانیک می تواند دامنه عملکرد خود را بیشتر کند. آموکسی سیلین اثر باکتری کش دارد ، یعنی باعث از بین رفتن آن می شود باکتری، در مقابل باکتری استاتیک آنتی بیوتیک ها، که دارای اثر مهار رشد هستند. کلاس ماده فعال از پنی سیلین ها فقط نابود می کند باکتری، اما سلولهای حیوانی و گیاهی نه. دلیل آن ساختار کاملاً متفاوت غشای سلولی مربوطه است. بنابراین آموکسی سیلین ، مانند همه پنی سیلین ها، نسبتاً برای بدن انسان بی ضرر است. آموکسی سیلین همچنین نسبتاً به اسید مقاوم است و بنابراین می تواند به صورت خوراکی و بدون از دست دادن اثر آن تجویز شود.
عمل فارماکولوژیک
عمل آموکسی سیلین بر اساس فعل و انفعال حلقه لاکتام با غشای سلولی باکتریها هر دو باکتری گرم مثبت و گرم منفی حاوی به اصطلاح مورئین پپتید پلی ساکارید هستند غشای سلولی به عنوان یک ماده تشکیل دهنده حلقه لاکتام آنتی بیوتیک پیوندهای پپتیدی با مورئین ایجاد می کند و بنابراین غشای باکتری ها را از بین می برد. اثر تخریب غشا ، از جمله ، در طی تقسیم سلول رخ می دهد. در طی این فرآیند ، باکتری ها می میرند. برخی از باکتری ها مانند استافیلوکوک، آنزیم β-lactamase را تولید می کند که با از بین بردن حلقه ß-lactam ، آموکسی سیلین را غیرفعال می کند. بنابراین ، استفاده از آموکسی سیلین به تنهایی در برابر بی اثر است استافیلوکوک. با این حال ، ترکیب شده است حکومت از آموکسی سیلین با اسید کلاولانیک می تواند طیف فعالیت خود را به این گونه باکتری گسترش دهد. اسید کلوولانیک، در واقع ، آنزیم β-lactamase را در عمل مهار می کند. چه زمانی آنتی بیوتیک ها استفاده می شود ، از جمله آموکسی سیلین ، مقاومت به آرامی ایجاد می شود. این مقاومت ها در اثر ایجاد عدم حساسیت اتصال ایجاد می شوند پروتئین ها به پنی سیلین، با تقویت غشای سلول باکتریایی ، یا با افزایش تولید آنزیم ß-لاکتاماز. حداقل برای این نوع مقاومت سوم ، به صورت ترکیبی حکومت آموکسی سیلین با اسید کلاولانیک راهی برای مبارزه با باکتری پیدا کرده است.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
آموکسی سیلین ، همانطور که در بالا ذکر شد ، کاربردهای گسترده ای در برابر انواع مختلف باکتری ها دارد. برخلاف کلاسیک پنی سیلین، آموکسی سیلین همچنین در برابر باکتریهای گرم منفی موثر است. در مقابل باکتری های گرم منفی ، باکتری های گرم مثبت دارای لایه مورئین بسیار غلیظ تری در غشای خود هستند. تعیین لکه گرم اغلب به همین دلیل انجام می شود تا بتوان آنتی بیوتیک مناسب را برای استفاده یافت. با این حال ، به دلیل فعالیت طیف گسترده ای از آموکسی سیلین ، این آزمایش در اینجا لازم نیست. بنابراین ، علاوه بر استفاده کلاسیک از پنی سیلین ، آموکسی سیلین همچنین می تواند علیه اشریشیا کلی استفاده شود ، لیستریا، انتروکوک ها و گونه های مختلف پروتئوس. بنابراین ، بسیاری بیماری های عفونی از بالا دستگاه تنفسی، گوش (اوتیت مدیا) ، دستگاه ادراری و دستگاه گوارش با آموکسی سیلین قابل درمان هستند. با ترکیب آموکسی سیلین با کلاریترومایسین (آنتی بیوتیک باکتریواستاتیک) ، عفونت با هلیکوباکتر پیلوری در معده همچنین قابل درمان است. این باکتری مسئول آن است گاستریت و معده زخم ، از جمله چیزهای دیگر. افراد با قلب بیماری اغلب با آموکسی سیلین به عنوان یک اقدام پیشگیرانه قبل از جراحی درمان می شود. در طول درمان ، آموکسی سیلین به طور عمده به صورت خوراکی و به طور مستقل از مصرف غذا تجویز می شود و بدن 80 درصد ماده فعال را جذب می کند. بیشتر ماده فعال از طریق کلیه ها دفع می شود.
خطرات و عوارض جانبی
به طور کلی ، آموکسی سیلین به خوبی تحمل می شود. به آن آسیب می رساند فلور روده کمتر از دیگر آنتی بیوتیک ها. دارو به سرعت تجزیه می شود. با این حال ، مانند همه داروها ، در برخی موارد هنگام استفاده از آموکسی سیلین انتظار عوارض جانبی می رود.پوست بثورات ، معده درد و ناراحتی، تهوع, استفراغ, نفخ و اسهال ممکن است رخ دهد خارش، تب, التهاب از غشای مخاطی ، خشک است دهان و اختلال در احساس طعم نیز مشاهده می شود. در موارد نادر ، ادم ، کم خونی, کبد اختلالات یا حتی کلیه التهاب روی دادن. یک پنی سیلین حساسیت با شوک آنافیلاکتیک می تواند یک اثر خاص چشمگیر داشته باشد. در این مورد، درمان با آموکسی سیلین باید بلافاصله قطع شود. استفاده مداوم ممکن است منجر شود فوق عفونی با سویه های مقاوم در برابر باکتری ها یا مخمرها.
