اوتیت مدیا

مترادف به معنای گسترده تر

پزشکی: اوتیت میانی حاد ، التهاب مزمن گوش میانی ، اوتیت هموراژیک ، میرینژیت بولوزا

تعریف اوتیت میانی

اوتیت میانی یک بیماری از است گوش میانی ناشی از باکتری or ویروس ها در فضاهای داخل گوش متعلق به گوش میانی. بیشتر کودکان کوچک تا دو سال تحت تأثیر قرار می گیرند. در این سن ، اوتیت میانی بسیار شایع است ، به طوری که 80-90 of از همه کودکان یک بار و حدود یک سوم نیز چندین بار بیمار می شوند.

نشانه ها

شایع ترین شکایات گوش های ضربان دار و از دست دادن شنوایی. علت دوم ناشی از تراوش مایع چرکی در حفره تمپان ، فضای بین آن است گوشه گوشه و گوش داخلی، که مهمترین ساختار کشور است گوش میانی. تجمع مایعات در حفره تمپان منجر به ضعف رسیدن صدا می شود گوش داخلی از طريق گوش خارجی کانال ، به طوری که پردازش سیگنال کافی توسط گوش داخلی برای ایجاد برداشت شنوایی دیگر تضمین نمی شود.

در نتیجه تراوش حفره تمپان ، احساس فشار یا صدا در گوش نیز اغلب تجربه می شود. این توضیح می دهد که این پدیده اغلب در کودکان بیمار مشاهده می شود که اغلب گوش را لمس می کنند (از این رو "اجبار گوش" نامیده می شود). در حدود یک سوم موارد ، سوراخ حفره تمپان خود را جذب می کند ، بنابراین هیچ مداخله پزشکی لازم نیست. یکی دیگر از ویژگی های مشخص اوتیت میانی به اصطلاح تراگوس است درد، که وقتی فشار به کوچک وارد می شود ، رخ می دهد غضروف گوش زیر خارجی کانال شنوایی.

• مارپیچ
• آنتی مارکس
• تراگوس
• ضدتروگوس

علائم و نشانه ها

به خصوص در کودکان کوچکتر ، مشکلات گوش تمرکز اصلی نیستند. بلکه علائم و نشانه های عمومی غیر مشخص تر مانند ضعف ، از دست دادن اشتها و تهوع (شکایات دستگاه گوارش) غالب است. اغلب اوقات تب نیز اتفاق می افتد (معمولاً

<38 درجه سانتیگراد). سیر بیماری متغیر است: اگر باشد گوشه گوشه پاره شده است ، درد گوش خود به خود برطرف می شود و ممکن است ترشحات (مایع چرکی) از قسمت خارجی خارج شود کانال شنوایی (این اصطکاک نامیده می شود ، یونانی به معنی "در حال اجرا گوش").

اکثر عفونت های گوش میانی در صورت درمان مناسب بدون عواقب بهبود می یابند (به زیر مراجعه کنید). اگر این بیماری بیش از شش بار در یک سال رخ دهد ، گوش و حلق و بینی (گوش ، بینی و متخصص گلو) به التهاب گوش میانی به عنوان اوتیت میانی راجعه اشاره می کند و باید علت آن روشن شود (به عنوان مثال آیا لوزه های بزرگ حلق ، از نظر پزشکی به عنوان آدنوئید شناخته می شوند = پولیپ ها، وجود دارند که باعث الف تهویه مشکل در گوش میانی و در نتیجه رشد باکتری) گوش، بینی و پزشک گلو با علائم معمول التهاب گوش میانی مطلع می شود (از دست دادن شنوایی، فشار درد، ممکن است تب و ضعف) و تغییرات مشخصه در گوشه گوشه.

تشخیص با استفاده از اصطلاحاً اتوسکوپی ، یک بررسی مشاهده ای از خارج تأیید می شود کانال شنوایی، پرده گوش و تا حدی نیز حفره تمپان. لاله گوش ، که در افراد سالم مانند مروارید براق ، شفاف و صاف است ، قرمز ، مسدود و شل به نظر می رسد. موقعیت رفلکس نور ، که توسط لامپ از طریق لاله گوش بازتابنده منعکس می شود ، می تواند برای تشخیص تغییرات در موقعیت این غشای نازک نیز استفاده شود: در حالی که رفلکس نور به طور معمول در منطقه تحتانی قدامی ، در گوش میانی قرار دارد التهاب ، رفلکس به سمت دسته چکش مرکزی حرکت می کند یا رفلکس کاملاً از دست رفته است. (برای درک بهتر توجه داشته باشید: دسته چکش بخشی از اولین سه استخوان - چکش ، سندان و منگنه - است که صدا را از لاله گوش به گوش داخلی منتقل می کند).