مدت ترس از عنکبوت اشاره به اختلال اضطراب که در آن فرد مبتلا از ترس عنکبوت رنج می برد. این شکل از هراس ، به ویژه در اروپا کاملاً گسترده است و می تواند دلایل مختلفی به عنوان محرک ایجاد کند. در حالی که اشکال خفیف از ترس از عنکبوت لازم نیست درمان، Arachnophobias شدید می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی مبتلایان تأثیر بگذارد.
آرخنوفوبیا چیست؟
کارشناسان می فهمند ترس از عنکبوت بیمارگونه باشد اختلال اضطراب، یا دقیق تر ، ترس آسیب شناختی از عنکبوت ها. در اروپا ، این اختلال اضطراب یکی از رایج ترین آنهاست ، اگرچه به طور متناقضی ، هیچ گونه عنکبوت سمی در اروپا وجود ندارد که برای انسان خطرناک باشد. در مقابل ، چنین ترس خاصی از عنکبوت معمولاً در بین افراد بدوی ناشناخته است. Arachnophobia ، مانند اکثر افراد اختلالات اضطرابی، خود را با واکنشهای خشن اغراق آمیز به بینایی یا گاهی اوقات فقط فکر یک عنکبوت نشان می دهد. دلایل دقیق چنین ترس شدیدی از عنکبوت هنوز روشن نشده است ، اما نظریه های مختلف متعددی وجود دارد. آرخنوفوبیا همیشه به درمان درمانی احتیاج ندارد.
علل
به گفته متخصصان ، آرخنوفوبی می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. تا حدود زیادی ، امروزه تصور می شود که زود است کودکی تجارب منفی با یک عنکبوت می تواند رهبری به یک اختلال اضطرابی بعد این همچنین می تواند یک آرخنوفوبی از قبل توسط والدین یا سایر مراقبان باشد. نظریه های دیگر بیان می کنند که دلیل آرخنوفوبی ترس طبیعی از همه اشکال زندگی است که بیشترین شباهت به انسان را ندارند. این امر به عنوان مثال ، با نحوه حرکت عنکبوت ها پشتیبانی می شود. باز هم نظریه های دیگر رهبری Arachnophobie را به این واقعیت برگردانید که گیاه خارپشت می تواند در واقع خطری برای انسان محسوب شود و یا در دوره تکامل می تواند. بنابراین می توان ترس منطقی از همین مسئله را با توجه به این مفروضات از نظر ژنتیکی از قبل برنامه ریزی کرد.
علائم ، شکایات و علائم
بارزترین علامت آرخنوفوبی ترس بیش از حد برجسته از عنکبوت است. با این حال ، ماهیت و میزان علائم به ویژه به شدت فوبیا بستگی دارد. در حالی که برخی از مبتلایان در درجه اول از احساس ترس اغراق آمیز رنج می برند و با پرواز با دیدن عنکبوت یا حیوانات عنکبوتی مانند واکنش نشان می دهند ، سایر بیماران نیز واکنش های جسمی را تجربه می کنند. این ممکن است شامل عرق کردن ، لرزیدن ، بیش فعالی, سرگیجه یا تپش قلب. بسیاری از مبتلایان نیز از شدت شکایت دارند تهوع، شدت اضطراب ، یا حتی تنگی نفس. غالباً ، آرخنوفوبیا آنقدر شدید است که صرف فکر یک عنکبوت علائم را ایجاد می کند. همین مورد در مورد عکس ها و تصاویر عنکبوت ها در تلویزیون و همچنین عنکبوت های پلاستیکی صدق می کند. اگر عنکبوت بالای درب نشسته باشد ، بسیاری از افراد ترسناک قادر به عبور از در نیستند. گاهی اوقات ترس از بدن می تواند چنان تناسب شدید داشته باشد که منجر به انزوا از دنیای خارج و یا اقدامات اجباری شود. به عنوان مثال ، بسیاری از مبتلایان از رفتن به زیرزمین پرهیز می کنند ، چندین بار در روز تمام گوشه و کنار اتاق را چک می کنند ، یا مجبور به تمیز کردن می شوند. در شکل افراطی خود ، آرخنوفوبی بر کل زندگی روزمره مبتلایان مسلط است. بیماری های متعاقب مانند اختلالات وحشت یا افسردگی در این مورد نیز امکان پذیر است.
تشخیص و دوره
آرخنوفوبیا معمولاً خیلی راحت قابل تشخیص است ، زیرا در بیشتر موارد فرد مبتلا می تواند اطلاعات دقیقی درباره آنچه باعث ایجاد احساسات ترس معمول در وی می شود ، ارائه دهد. بنابراین مهمتر از تشخیص واقعی در مورد آرخنوفوبیا تعیین میزان بروز اختلال اضطراب و نیاز به درمان درمانی است. مانند اکثر ترس ها ، آراکنوفوبیا از طریق علائم معمولی که در اضطراب شدید و شرایط استرس زا رخ می دهد ، خود را نشان می دهد. اینکه دقیقاً کدام علائم رخ داده و شدت آن بستگی دارد به موارد خاص بستگی دارد. تحت شرایط خاص ، اختلال اضطراب می تواند به حدی افزایش یابد که فرد مبتلا از قبل با فکر یک عنکبوت واکنش های شدیدی نشان دهد. در بدترین حالت ، زندگی روزمره می تواند تحت تأثیر منجمد شدن باشد.
عوارض
در صورت عدم درمان ، ترس پاتولوژیک از خارپشت منجر به عوارضی می شود که در ابتدا زندگی اجتماعی بیمار را تحت تأثیر قرار می دهد. در حالی که یک مورد ساده ممکن است نتواند در یک اتاق با عنکبوتها باشد ، یک بیمار آسیب دیده ممکن است از رفتن به زیرزمین جلوگیری کند ، بیرون از منزل ، یا در بدترین حالت ، هر راهی برای بیرون رفتن از خانه. همانند همه مبتلایان به اختلال اضطراب ، مهم است که به این راهکارهای اجتناب از همان ابتدا پرداخته شود. از زمانی که بیمار تحت سلطه ترس خود قرار می گیرد ، و اغلب به یک سطح ترس بی اساس می رسد ، کیفیت زندگی را از دست می دهند. برای جلوگیری از دور شدن هراس از هراس از زندگی اجتماعی ، احتمالاً در نتیجه شغل خود را از دست بدهند و رشد کنند افسردگی، مهم است که یک درمانگر یا روانپزشک متخصص در اختلال اضطراب عمومی ارائه درمان درمانگران بیشترین موفقیت را در مورد تشنج هراسی با شناخت به دست می آورند رفتار درمانی. هدف این روش بازنگری در نگرش ها و کنار گذاشتن عادات فکری و رفتارهای ناسازگار مانند ترس ، افکار یا اعمال اجباری ، اختلالات رانندگی یا اختلالات افسردگی است. به شکل گسترده ای از رفتار درمان، مقابله درمانی با موقعیتها یا اشیا-تحریک کننده اضطراب نیز قابل تصور است. این به عنوان مثال ، در بیماران مبتلا به کلاستروفوبیا یا سایر فوبیاهای اجتماعی استفاده می شود.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
ترس از عنکبوت به طور کلی بسیار رایج در نظر گرفته می شود. در فرم خفیف با انزجار و ناراحتی جزئی ، هنوز دلیل برای مراجعه به پزشک نیست. با این حال ، اگر علائم فوبیای آشکار را با آشکار نشان دهد حملات ترسناک و واکنشهای بیش از حد جسمی ، مراجعه به روان درمانگر ضروری است. همین امر برای محدودیت های ناشی از آگاهی و مشکلات رفتاری برای جلوگیری از تماس با عنکبوت ها اعمال می شود. از آنجا که یک اختلال اضطرابی می تواند رهبری عظیم نوسانات خلقی، شوک ها و مشکلات گردش خون ، درمان با کمک یک متخصص ضروری است. اثرات مشابهی نیز در طولانی مدت در زندگی حرفه ای دیده می شود. عملکرد محدود نتیجه ای است که در حوزه خصوصی نیز رخ می دهد. اضطراب شدید و کابوس خواب خواب را مختل می کند. کنار آمدن با زندگی روزمره برای مبتلایان دشوارتر می شود. افزایش انزوای اجتماعی نیز نشانه جدی هشدار است. تلاش بیش از حد برای محافظت از خود در برابر اضطراب ، فوریت درمان حرفه ای را روشن می کند. این شامل مواردی مانند آب بندی دائمی شکاف درها ، پنجره ها و سایر نقاط دسترسی بالقوه عنکبوت ها است. در موارد شدید ، تلاش برای محافظت منجر به خودداری از ترک محیط آشنا و قابل کنترل می شود. با این حال ، حتی در صورت عدم ابراز شدید ترس ، احتمالی درمان ممکن است مفید باشد بیماران به طور کلی هنگام غلبه بر ترس از عنکبوت ، اعتماد به نفس جدید و کسب احساس قوی تر از خود ، با تسکین پاسخ می دهند.
درمان و درمان
اگر آراکنوفوبیا چنان شدید باشد که فرد مبتلا احساس کند توسط آن محدود شده است یا در غیر این صورت از آن رنج می برد ، ممکن است انجام درمان مفید باشد. این به اصطلاح است رفتار درمانی. در این صورت ، درمانگر گام به گام سعی می کند بیمار را به عنوان بخشی از یک درمان مقابله ای با عنکبوت روبرو کند. در ابتدا ، این ممکن است شامل صحبت در مورد عنکبوت ها یا تماشای عکس یا فیلم باشد. بعداً ، فرد تشویق می شود که به یک عنکبوت واقعی نگاه کند و در نهایت لمس کند. هدف درمانگر از این نوع درمان این است که بیمار بر ترس خود غلبه کند ، اما این به معنای روبرو شدن با آن و گذراندن آن است. بنابراین موفقیت آمیز بودن درمان نیز تا حدود زیادی به اراده و همکاری خود بیمار بستگی دارد. قطع درمان زودرس ممکن است ، تحت شرایط خاص ، منجر به تشدید آرخنوفوبی شود.
چشم انداز و پیش آگهی
ترس ملایم و متوسط از عنکبوت به درمان نیاز ندارد زیرا سبک زندگی فرد را به شدت محدود نمی کند. همچنین خود به خود حل نخواهد شد. هیچ عارضه دیرهنگامی از آرخنوفوبی ضعیف وجود ندارد. با این حال ، ترس شدید از عنکبوت ها می تواند به شرایط شدید منجر شود ، به عنوان مثال ، هنگامی که فرد مبتلا دچار حمله وحشت می شود. در اتومبیل یا در موقعیت های خطرناک دیگر ، این می تواند منجر به تصادف شود. حتی با ترسهای شدید ، خود به خود عقب نمی افتد. از طرف دیگر ، درمان شانس موفقیت بسیار خوبی دارد. در اینجا تمرکز بر روی تقابل درمانی است. با این حال ، عبور از رویارویی با عنکبوت کاملاً ضروری است. عدم انجام این کار به جای مبارزه با آرخنوفوبی ممکن است باعث تشدید شود. اگر درمان موفقیت آمیز باشد ، هراس هر از گاهی به عنکبوت ها تبدیل می شود: گاهی اوقات عنکبوت ها به عنوان حیوانات خانگی توسط هراسان سابق نگهداری می شوند ، اما حداقل آنها به عنوان حشرات مفید شناخته و پذیرفته می شوند. چندین روش جدیدتر برای درمان وجود دارد - از جمله استفاده از فناوری واقعیت مجازی - که همچنین چشم انداز خوبی برای موفقیت دارند.
پیشگیری
از آنجا که علل آرخنوفوبی هنوز به روشنی درک نشده است ، پیشگیری به معنای واقعی آن امکان پذیر نیست. با این حال والدین می توانند رویکرد سالم و نه بیش از حد ترسناک نسبت به عنکبوت و سایر حیوانات را در فرزندان خود الگوبرداری و القا کنند و از این طریق در رشد احتمالی آرخنوفوبی تأثیر بگذارند. اگر در حال حاضر ترس از عنکبوت وجود دارد ، که خود را از طریق علائم خشن نشان می دهد ، ممکن است مراجعه به یک درمانگر و تحت درمان مفید باشد.
مراقبت پس از آن
در نظر گرفته می شود که آرخنوفوبی بسیار قابل درمان است. این امر اغلب مراقبت های بعدی را غیرضروری می کند. با این حال ، بسیاری از درمانگران جلسات پیگیری را توصیه می کنند زیرا احتمال عود وجود دارد. خطر عود در موارد زیر زیاد است: شرط به ویژه شدید و محدود کننده بود. علائم پسماند گاهی اوقات پس از پایان درمان وجود دارد. علاوه بر آرخنوفوبی ، موارد دیگری نیز وجود دارد اختلالات اضطرابی یا سایر اختلالات روانی. در چنین مواردی ، پیگیری توصیه می شود. معمولاً یک جلسه پیگیری کافی است. درمانگر با بیمار درباره تجربیات خود از زمان پایان درمان صحبت می کند. وی بررسی می کند که آیا فرد ترسناک به اهداف خود رسیده است یا خیر و آیا می تواند در برخورد با عنکبوت ها موفقیت نشان دهد. در صورت لزوم ، وی با مشورت با بیمار جلسات بیشتری را برای تثبیت تجویز می کند. بیمار باید با ترس عنکبوت در محیط خودش کنار بیاید. اگر این کار در طول درمان انجام نشده باشد ، می توان آن را در طول درمان پیگیری کرد. پیشگیری ثانویه نیاز به مواجهه مکرر دارد: فرد ترسناک باید آگاهانه عنکبوت ها را نگاه کرده و آنها را لمس کند تا از عود بیماری جلوگیری کند. برای جلوگیری از بروز مجدد علائم اضطراب ، یادگیری یا تعمیق تمدد اعصاب روش نشان داده شده است. دوره های مربوط به روش های زیر برای این منظور مناسب است: تنفس تکنیک، آموزش اتوژنیک، عضله پیشرونده تمدد اعصاب، روشهای تخیلی ، یوگا، چی گونگ ، تفکر.
کاری که می توانید خودتان انجام دهید
Arachnophobics لزوماً نیازی به درمان Arachnophobia خود ندارند. برای جلوگیری حملات ترسناک، معمولاً برای جلوگیری از تماس با عنکبوت ها کافی است. اگر این امکان وجود نداشته باشد یا اگر می خواهیم بر آرخنوفوبی غلبه کنیم ، حساسیت زدایی سیستماتیک می تواند کمک کند. بنابراین ، تماس منظم با عنکبوت ها یا تمرین با عنکبوت های پلاستیکی می تواند در غلبه بر ترس کمک کند. در صورت آراکونوفوبیای مشخص ، تمرینات مناسب باید همراه با دوستان یا زیر نظر یک مشاور درمانی انجام شود. روش دیگر ، درمان است معیارهای از طبیعت درمانی موجود است. ضربه زدن طب سوزنی، که در آن جریان جریان انرژی در بدن با ضربه زدن روی تنظیم می شود طب سوزنی نقاط یا کف درمانی ، که در آن نقاط خاصی روی خطوط کف فشار داده می شود ، اثبات شده است که مثر است. اگر با وجود اینها معیارهای، حمله وحشت رخ می دهد ، اولین کاری که باید انجام دهید این است که آرام باشید و یک نفس عمیق بکشید. روانشناختی فشار سپس می تواند کاهش یابد ، به عنوان مثال ، با ورزش بدنی ، خانه مناسب و درمان های طبیعی (به عنوان مثال آرنیکا, جین سنگ, چای سبز, شکلات) و کار با آنچه اتفاق افتاده است. در دراز مدت ، آرخنوفوبیک ها باید با یک روانشناس مشورت کنند و با کمک تخصصی به ترس از عنکبوت بپردازند.
