مترادف به معنای گسترده تر
ترس عنکبوتی ، ترس از عنکبوت ، آرخنوفوبی انگلیسی: arachnophobiaArachnophobia نوعی ترس خاص است. این اصطلاح از یونان باستان گرفته شده و به معنای ترس از عنکبوت است (arachnophobia). این ترس از عنکبوت را توصیف می کند ، که اغراق آمیز و بی اساس است ، زیرا هیچ خطر واقعی وجود ندارد. همیشه لازم نیست ترس از رویارویی یک عنکبوت واقعی شروع شود ، بلکه می تواند توسط تصاویر یا اسباب بازی هایی که یک عنکبوت را نشان می دهد نیز ایجاد شود.
همهگیرشناسی
آرخنوفوبی هم در آلمان و هم در اروپا شیوع دارد. در کل ، حدود 10٪ از جمعیت در آلمان از چنین ترس و هراسی رنج می برند. ترس از عنکبوت بیشتر در فوبیای حیوانات دیده می شود.
در میان مبتلایان ، زنان (90-95٪) به ویژه شایع هستند. عنکبوت های سمی به سختی در اروپا وجود دارند. با این وجود ، در کشورهای اتحادیه اروپا بیشتر افراد از ترس عنکبوت رنج می برند تا مناطقی که عنکبوت های سمی بیشتر دیده می شوند (به عنوان مثال جنگل های بارانی).
نشانه ها
علائمی که در بیماران در شرایط اضطرابی ایجاد می شود (مواجهه واقعی با یک گل مروارید) با علائم عمومی اضطراب خاص. هر فرد مبتلا علائم یکسانی را به همان اندازه نشان نمی دهد. نوع و شدت علائم نیز نوع و مدت زمان درمان را تعیین می کند.
ترس ناشی از مروارید می تواند در سه سطح مختلف خود را نشان دهد: ترس ناشی از فکر یک گیاه مروارید یا رویارویی با چنین حیوانی معمولاً به شدت اغراق آمیز است و در شرایط مربوطه مناسب نیست. بنابراین ، ترس توصیف شده در بالا اغلب می تواند منجر به علائمی مانند وحشت شود ، که نمایانگر میزان زیادی از رنج برای فرد مورد نظر است. علاوه بر این ، توجه فرد مبتلا معمولاً بسیار متمرکز است.
افراد مبتلا معمولاً عنکبوت های احتمالی را در اتاق هایی که وارد می شوند یا در آن اقامت دارند جستجو می کنند. اگر به تقابل با گل مروارید (در واقع ، یا به شکل یک عکس / اسباب بازی و غیره) برسد ، فرد مبتلا معمولاً با احساس ناراحتی تا پرواز و علائم شدید جسمی (تعریق ، لرزیدن ، تپش قلب ، تنگی نفس و غیره)
افرادی که از آراکنوفوبیا / اضطراب عنکبوت رنج می برند اغلب قادر نیستند ترس خود را کنترل کنند یا نامناسب بودن ترس را در شرایط مربوطه بخاطر بسپارند. - ذهنی: از طریق داستان هایی در مورد ترس خود شخص از عنکبوت. - در رفتار: اجتناب از مکانها و اشیا-ترسناک که در آن ممکن است با عنکبوت رویارویی شود.
- جسمی: واکنشهای جسمی در ارتباط با عنکبوت رخ می دهد (به عنوان مثال تعریق ، لرزش ، ضربان قلب سریع و غیره)
عواملی که برای توضیح پیشرفت آرخنوفوبی مورد استفاده قرار می گیرند نیز مبتنی بر رویکردهای توضیحی ترس خاص هستند. در اینجا ، از یک رویکرد چند بعدی استفاده می شود ، یعنی بسیاری از علل ممکن است در پیشرفت آرخنوفوبی نقش داشته باشند.
رویکردهای توضیحی را می توان در سه گروه مختلف خلاصه کرد: توسعه آرخنوفوبی اغلب با یادگیری نظریه ها. برای بسیاری از افراد آسیب دیده ، "یادگیری از یک مدل "(یادگیری مشاهده ای ، نوعی یادگیری) نقش عمده ای در پیشرفت آرخنوفوبی آنها دارد. قبلاً در کودکی، مردم رفتار والدین یا بستگان نزدیک خود را از نزدیک مشاهده می کنند.
اگر مادر کودک از آراکنوفوبیا رنج می برد و ترس از قبل در رفتار او وقتی کودک هنوز کوچک است بسیار مشهود است ، کودک این رفتار را به عنوان واکنش به عنکبوت مشاهده کرده و این ارتباط (عنکبوت و ترس مادر) را آموخته است. فرض بر این است که این کودکان اغلب در طول زندگی خود به آرخنوفوبیا مبتلا می شوند ، گرچه خود آنها نیز هیچ تجربه منفی با خارپشتها نداشته اند. نشانه این فرض افزایش ترس از عنکبوت است که می تواند در اعضای مختلف خانواده مشاهده شود.
در مقابل هراسهای خاص دیگر ، مانند ترس از پرواز، آرخنوفوبیا همیشه مبتنی بر یک واقعه آسیب زا به عنوان محرک برای رهگیری هراسی نیست. - یادگیری عوامل نظریه
- عوامل نوروبیولوژیک
- تغییرات فردی
برای اینکه بتواند تشخیص arachnophobia بدهد ، یک درمانگر / پزشک معمولاً در مصاحبه شخصی (مصاحبه بالینی) در مورد رفتار فرد مبتلا سال می کند. در طول مصاحبه ، درمانگر / پزشک سعی می کند دریابد که آیا رفتار و افکار بیمار با معیارهای تشخیصی مطابقت دارد (معیارهای اضطراب خاص) که باید برای تشخیص عارضه هراسی تحقق یابد.
به عنوان مثال ، از بیمار س whenال می شود که چه موقع اضطراب شروع شده ، چه موقع بروز می کند ، فرد چه علائمی را مشاهده کرده است. متناوباً ، از پرسشنامه های خاصی استفاده می شود که وجود معیارهای فوق را نیز درخواست می کند. با کمک این روش ها ، درمانگر / پزشک همچنین می تواند این احتمال را داشته باشد که فرد مورد نظر دارای تصویر بالینی متفاوتی باشد.
