شکل وحشی از زنجبیل ناشناخته است ، شکل شناخته شده گیاه احتمالاً از جنوب شرقی آسیا نشأت گرفته است. این گیاه در چین و هند از دوران باستان ، در این کشورها زنجبیل همچنین از آن زمان تاکنون نقش مهمی در طب سنتی داشته است. علاوه بر این، زنجبیل همچنین در بسیاری از کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری دیگر کشت می شود که منجر به توسعه انواع مختلف گیاه می شود.
زنجبیل جامائیکا ، زنجبیل بنگال و زنجبیل استرالیایی از کیفیت بالایی برخوردار هستند. این دارو در درجه اول از جنوب وارد می شود چین.
استفاده از ریشه زنجبیل
برای اهداف دارویی و همچنین آشپزی ، از ریزوم های تازه یا خشک استفاده می شود.
زنجبیل: ویژگی های گیاه
زنجبیل گیاهی استوایی است که حدود 1 متر ارتفاع دارد و شاخه های آن از ریزوم منشعب رشد می کنند. برگها گاهی اوقات رشد به طول بیش از 20 سانتیمتر و دارای شکل لانسی است.
این گیاه دارای گلهای زرد نسبتاً نامحسوس است که در یک گل آذین متراکم و مخروطی قرار دارند.
زنجبیل: غده ای با خواص دارویی
این دارو از تکه های ریزوم شاخه ای و فشرده تشکیل شده است. سطح آن به صورت طولی ریز و مایل به زرد و بژ است. در حالی که سطح ریزومهای تازه نسبتاً صاف است ، سطح ریزومهای خشک نسبتاً خشن احساس می شود.
بو و طعم زنجبیل
زنجبیل بوی بسیار معطر و مشخصی از خود منتشر می کند. طعم از زنجبیل ، به خصوص هنگامی که تازه است ، بسیار تند است و سوزش داغ بنابراین ، زنجبیل نیز محبوب است ادویه و بخصوص در غذاهای آسیایی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد.
