چه زمانی نباید متفورمین مصرف کنید؟
فقط برای جلوگیری از اثرات نامطلوب تحت متفورمین مصرف ، موارد منع مصرف زیر باید ذکر شود. اگر کلیه های شما به درستی کار نمی کنند ، متفورمین نباید گرفته شود به خصوص بیماران دیابتی اغلب محدودیت دارند کلیه تابع.
پزشک شما را بررسی می کند خون برای یک خاص کلیه مقدار (کراتینین) و بنابراین می تواند عملکرد اندام را ارزیابی کند. اگر شما کراتینین سطح بالاتر از 1.2 میلی گرم در دسی لیتر است ، کلیه عملکرد برای توجیه درمان با آن بسیار کم است متفورمین. خطر لاکتات اسیدوز خیلی بالا خواهد بود
با این حال ، به دلایل آزمایشگاهی ، خون مقادیر همیشه یک مقدار نسبی دارند. بنابراین باید به ارزیابی فردی توسط پزشک معالج خود اعتماد کنید. اگر بارداری مورد نظر است و دیابت وجود دارد ، بیمار نباید تحت درمان با متفورمین باشد.
در عوض ، توصیه می شود تنظیم کنید خون سطح گلوکز با کمک انسولین سرنگ ، که به موجب آن پزشک معالج باید مقادیر را به طور منظم بررسی کند. در طی درمان با متفورمین نیز باید خودداری شود بارداری و درمان با انسولین تزریق باید تا زمان از شیر گرفتن کودک ادامه یابد. فقط در این صورت است که می توان بدون آسیب رساندن به کودک ، درمان را به متفورمین تغییر داد.
اگر اقدامات رژیم غذایی شکست بخورد اضافه وزن بیماران بزرگسال و دیابت ملیتوس نوع 2 در حال حاضر وجود دارد ، متفورمین می تواند به کاهش خطر عوارض مربوط به دیابت کمک کند. متفورمین در این موارد درمان انتخابی است. مصرف متفورمین به معنای کلاسیک به کاهش وزن کمک نمی کند ، اما در قند بدن تداخل ایجاد می کند تعادل. به منظور کاهش وزن ، تغییر در رژیم غذایی و ورزش منظم ضروری است ، در غیر این صورت ممکن است افزایش وزن حتی هنگام مصرف متفورمین نیز اتفاق بیفتد.
سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCO)
ترکیب با دیگر قند خونداروهای کم گل (داروهای ضد دیابت) می توانند باعث پیشرفت شوند هیپوگلیسمی. سایر داروها ممکن است به نوبه خود اثر متفورمین را افزایش دهند و کاهش دوز را ضروری کنند. اینها شامل داروهایی برای سوزش معده و داروهایی که برای درمان استفاده می شوند فشار خون بالا (مهار کننده های ACE: آنالاپریل, وراپامیل, کپتوپریل, رامیپریل, لیزینوپریل) اگر مرتباً مصرف می کنید درد or روماتیسم داروها (دیکلوفناک, ایبوپروفن، ایندومتاسین ، پیروکسیکام) ، اثر متفورمین افزایش می یابد. کاهش دوز تحت نظارت پزشکی کاملاً ضروری است تا از خطر اسیدوز لاکتات جلوگیری شود!
