رامیپریل یک داروی تجویز شده از گروه به اصطلاح است مهار کننده های ACE، اغلب برای تجویز می شود فشار خون بالا, قلب شکست و در مرحله اول پس از a سکته. این دارو به صورت قرص در دوز معمولاً 10 میلی گرم تجویز می شود.
حالت عمل
همانطور که از نام آن پیداست ، رامیپریل آنزیم خاصی را به نام ACE (آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین) در بدن مسدود می کند. این آنزیمی است که در یکی از سیستم های خود بدن برای تنظیم نقش دارد خون فشار ، سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون یا به اختصار RAAS. محصول نهایی این سیستم آبشار مانند ، ماده پیام رسان آلدوسترون است که مسئول افزایش آن است خون فشار از طریق مکانیسم های مختلف
آلدوسترون منجر به کاهش دفع آب و تنگی آن می شود خون عروق. هر دو عامل افزایش می یابد فشار خون. با تداخل در عملکرد این سیستم به عنوان یک بازدارنده و در نتیجه تولید آلدوسترون کمتر ، رامیپریل باعث کاهش فشار خون به دلیل این دارو
زمینه های کاربرد
Ramipril اغلب به عنوان داروی مورد استفاده استفاده می شود فشار خون بالا. اثر Ramipril ، با عوارض جانبی نسبتاً کمی ، گزینه درمانی مناسبی را برای آن ارائه می دهد فشار خون بالا. دومین زمینه اصلی کاربرد است قلب شکست.
در این تصویر بالینی ، ظرفیت پمپاژ از قلب کاهش یافته و قلب ضعیف می شود ، به طوری که اغلب دیگر قادر به تأمین خون کافی و در نتیجه اکسیژن بدن نیست. فشار خوناز اثر کم تر آماده سازی می توان در این مورد استفاده کرد زیرا قلب ضعیف شده خون را از طریق بدن در برابر مقاومت کمتری پمپ می کند و بنابراین می تواند وظایف خود را بهتر انجام دهد. در مرحله اول بعد از a سکته رامیپریل می تواند برای جلوگیری از تغییرات ساختاری نامطلوب قلب که در این مرحله اتفاق می افتد ، تجویز شود.
همچنین مشخص شده است که رامیپریل در جلوگیری از حملات قلبی مثر است. در موارد خاص ، رامیپریل اثر مثبت در کلیه بیماری هایی مانند نفروپاتی دیابتی. برای درمان فشار خون بالا ، رامیپریل را می توان به تنهایی یا همراه با سایر داروها مصرف کرد. یک درمان ترکیبی اغلب با انجام می شود کلسیم مسدود کننده های کانال یا دیورتیک ها.
