درمان
با توجه به پیچیدگی تصویر بالینی ، درمان پلی میوزیت بر این اساس دشوار است. مانند همه بیماری های خود ایمنی ، تلاش برای درمان در جهت خنثی کردن سیستم ایمنی بدن. کورتیزون و به اصطلاح داروهای سرکوب کننده ایمنی کاهش عملکرد سیستم ایمنی بدن.
درد درمان با داروهای ضد التهاب و تسکین دهنده درد انجام می شود (به عنوان مثال ایبوپروفن or دیکلوفناک) گاهی اوقات نیز از داروهای شناخته شده از روماتولوژی ، مانند MTX ، استفاده می شود. استراحت بدنی در صورت عضله می تواند مفید باشد درد بسیار شدید می شود با این حال ، باید اطمینان حاصل شود که عضلات به دلیل کمبود ورزش دچار آتروفی نمی شوند. یکی از آخرین روشهای درمانی ، فیلتر کردن است خون، که در آن قبل از تزریق مجدد ، پلاسما از بیمار گرفته شده و تمیز می شود.
آیا پلی میوزیت ارثی است؟
polymyositis تحت اصطلاح بزرگ چتر میوزیتیدهای ایدیوپاتیک قرار می گیرد ، بیماری که ناشی از واکنش خود ایمنی در برابر اجزای سلول عضلانی اسکلتی بدن است. اینکه چرا بدن این واکنش اشتباه را در برخی بیماران آغاز می کند هنوز به طور کامل روشن نشده است ، اما خوشه بندی خانوادگی و برخی ویژگی های ارثی نشان دهنده یک م possibleلفه ارثی احتمالی است. با این حال ، علاوه بر این فرض که پلی میوزیت وراثتی ، برخی از تأثیرات محیطی (به عنوان مثال عفونت های ویروسی) و بدخیم است بیماری های تومور (به عنوان مثال ریه، پستان، معده, سرطان پانکراس) نیز عامل این بیماری خود ایمنی فرض می شود.
