مشکلات خوابیدن کودک در 6 ماهگی | مشکلات به خواب رفتن کودک

مشکلات خوابیدن کودک در 6 ماهگی

به خصوص در سال اول زندگی اکثر نوزادان دچار مشکل خوابیدن هستند. در حالی که در 3 ماه اول تقریباً همه چیز حول تأمین نیازهای اساسی انسان مانند مصرف غذا ، خواب و استراحت کافی و همچنین توجه جسمی می چرخد ​​، نیازهای کودک به تدریج در ماه های بعدی تغییر می کند. نوزادان در 6 ماهگی شروع به کاوش در جهان می کنند و نیاز به توجه بیشتر والدین خود دارند.

در 6 ماهگی ، باید به تدریج ریتم منظم خواب ایجاد شود. نوزادان حدود 14 تا 15 ساعت در روز می خوابند. از ماه ششم زندگی آنها می توانند بدون مصرف اضافی شبانه غذا مدیریت کنند.

اگر کودک در خواب مشکل دارد ، توجه به یک مراسم منظم عصر ممکن است در این سن مفید باشد. نوزادان سپس به آرامی شروع به عادت كردن به روال می كنند. اطمینان حاصل کنید که محیط آرام است ، از صداهای بلند پرهیز کنید و هنگام گریه کودک را فوراً از گهواره خارج نکنید. با اقناع نرم و لمس ملایم ، کودکان می توانند به سرعت آرام شوند. حضور والدین کافی است تا نوزادان احساس امنیت و امنیت کنند.

مشکلات خوابیدن کودک در 9 ماهگی

هرچه نوزادان پیرتر می شوند ، نیاز روزانه به خواب بیشتر می شود. حتی نوزادان در 9 ماهگی هنوز می توانند در خوابیدن مشکل زیادی داشته باشند. از یک طرف ، این امر اغلب نوزادانی را تحت تأثیر قرار می دهد که هنوز ریتم خواب منظم ایجاد نکرده اند و یا فاقد تشریفات خواب ثابت هستند.

اگر والدین هنوز نتوانسته اند یک نظم در خواب ایجاد کنند و از نظر عملکرد سازگار نیستند ، کاهش مشکل خوابیدن در این سن بسیار دشوار است. علاوه بر این ، ترس از جدایی در این سنین به آرامی در نوزادان ایجاد می شود. در بیشتر موارد ، ترس از جدایی از ماه 8 ماه زندگی به بعد بوجود می آید و مشکلات موجود موجود را تشدید می کند و یا منجر به یک مشکل تازه خوابیدن در نوزادانی می شود که در این زمان ریتم مستقل و منظمی دارند.

وقتی والدین از اتاق خارج می شوند ، کودک شروع به گریه می کند و به راحتی نمی توان او را آرام کرد. در این شرایط ، کودک باید یاد بگیرد که به والدین نزدیک باشد و اگر اتفاقی بیفتد می تواند بلافاصله بیاید. به نوزادان باید گفت وقتی چراغ خاموش می شود و آنها در گهواره خود تنها هستند هیچ اتفاقی برای آنها نمی افتد.

یک اسباب بازی نوازشگر در گهواره می تواند مفید باشد ، به عنوان مثال ، برای تقسیم تنهایی با کودک و جدا شدن از والدین آسان تر است. بعضی اوقات کمک می کند تا چراغ کوچکی روشن باشد. این باعث کاهش تاریکی تهدیدکننده می شود و نوزادان ترس خود را از دست می دهند.