اگر مرزبندی بین خارجی باشد کانال شنوایی و گوش میانی سقوط می کند ، خطر وجود دارد کلستئاتوم، که سپس درمان جراحی را اجتناب ناپذیر می کند.
کلستئاتوم چیست؟
نمودار شماتیک نشان دهنده آناتومی گوش با کلستئاتوم. برای بزرگنمایی کلیک کنید. کلستئاتوم بیماری گوش است. از نظر طبیعت ، گوش ها به بخشهای مختلفی تقسیم می شوند ، که شامل قسمت خارجی است کانال شنوایی و گوش میانی. هر دو بخش توسط یکدیگر قطع می شوند گوشه گوشه. در اکثر موارد مبتلا به کلستئاتوم ، این مانع معیوب است ، به این معنی که تقسیم طبیعی از گوش میانی از خارجی کانال شنوایی دیگر حضور ندارد در نتیجه ، اجزای کانال شنوایی خارجی می توانند رشد به گوش میانی و در بدترین حالت حتی به گوش داخلی نیز می رسد رهبری به کلستئاتوم رشد اپی تلیای سنگفرشی به گوش میانی می تواند ساختار آن را از بین ببرد استخوان ها در آنجا ، که سپس منجر به تصویر معمولی کلستئاتوم می شود: مرده است پوست لایه هایی که به دلیل ساختارشان پایدار هستند. علاوه بر این ، یک لایه قرنیه ای سفید و نهایی بر روی ساختار استخوانی تا حدی از بین رفته گوش میانی ایجاد می شود. به دلیل از بین رفتن سد مرزبندی طبیعی ، اکنون ترشحات از گوش میانی می توانند به کانال شنوایی خارجی سرازیر شوند و در آنجا واکنش های التهابی ایجاد کنند. بزرگترین مشکل در اینجا خطر ابتلا به است فوق عفونی. این به عفونت با موارد مختلف اشاره دارد پاتوژن ها، هر یک از آنها باعث وقوع دیگری می شود ، که باعث می شود درمان خیلی سخت تر علاوه بر بوی بد دهان در نتیجه التهاب در گوش ، علائم معمول کلستئاتوم وجود دارد سرگیجه و به شدت بیماری ناشنوایی بستگی دارد.
علل
علت کلستئاتوم ، همانطور که قبلاً ذکر شد ، این واقعیت است که غشای تمپان دیگر سالم نیست ، یعنی پارتیشن بین کانال شنوایی خارجی و گوش میانی دیگر تضمین نمی شود. اکنون ، اپی تلیای سنگفرشی کانال شنوایی خارجی می تواند رشد به گوش میانی بروید و ساختار استخوانی را از بین ببرید. بسته به اینکه آیا از دست دادن عملکرد غشای تمپان به علت بوده است التهاب، تمایز بین کلستئاتوم اولیه و ثانویه ایجاد می شود. علاوه بر این ، گرچه نادر است ، اما نوعی از کلستئاتوم وجود دارد که در آن ابتدا لازم نیست نقص غشای تمپان ، التهابی یا غیر التهابی وجود داشته باشد. این نوعی نقص مادرزادی است که در آن اپی تلیای سنگفرشی پشت غشای تمپان (دست نخورده) در گوش میانی ایجاد می شود و منجر به کلستئاتوم می شود.
علائم ، شکایات و علائم
در کلستئاتوم ، فرد مبتلا از شکایت های مختلف شنوایی رنج می برد و در نتیجه ، کاهش قابل توجهی در کیفیت زندگی دارد. در موارد شدید ، فرد مبتلا نیز ممکن است کاملاً شنوایی خود را از دست بدهد و این از دست دادن قابل بازیابی نیست. با این حال ، اول و مهمترین ، کلستئاتوم منجر به ترشح شدید گوش می شود که با بوی بسیار نامطبوعی همراه است. این بو همچنین بر محیط اجتماعی فرد مبتلا تأثیر منفی می گذارد ، به طوری که ممکن است مشکلاتی در این زمینه بوجود آید. به همین ترتیب ، می تواند رهبری به زورگویی یا اذیت و آزار در کودکان ، به طوری که آنها ناراحتی روانی و افسردگی در نتیجه. با پیشرفت ، کلستئاتوم منجر می شود از دست دادن شنوایی و شدید سرگیجه. همچنین ممکن است بیمار از هوش رفته و غش کند. ممکن است فلج صورت نیز رخ دهد ، به طوری که بیمار دیگر نمی تواند به راحتی غذا و مایعات دریافت کند. وجود دارد درد در گوش ، که می تواند به گسترش یابد سر. Febbre همچنین ممکن است رخ دهد و با یک احساس عمومی بیماری همراه باشد. به طور معمول ، کلستئاتوم بر امید به زندگی فرد مبتلا تأثیر نمی گذارد.
تشخیص
کلستئاتوم به راحتی قابل تشخیص است. برای چشمهای آموزش دیده یک متخصص گوش و حلق و بینی ، تشخیص بینایی با استفاده از میکروسکوپ گوش در حال حاضر کافی است. براساس تصویر بالینی نسبتاً واضح ، وی می تواند وجود کلستئاتوم را تعیین کند. با این حال ، برای تعیین اینکه کلستئاتوم چقدر پیشرفته است ، یعنی چقدر در گوش میانی بیرون زده است ، بیشتر تشخیصی است معیارهای مورد نیاز هستند. در میان رایج ترین است توموگرافی کامپیوتری (به طور خلاصه CT).
عوارض
کلستئاتوم معمولاً منجر به عوارض گوش می شود. گوش شدید درد ممکن است رخ دهد در بسیاری از موارد ، درد از گوش به مناطق همسایه گسترش می یابد ، بنابراین بیشتر بیماران نیز از آن رنج می برند سردرد و دندان درد در بدترین موارد ، فلج صورت رخ می دهد و فرد مبتلا رنج می برد از دست دادن شنوایی. درد اغلب دائمی نیست ، بلکه پراکنده است. با این حال ، کاهش شنوایی برای فرد مبتلا قابل مشاهده است. صورت نیز تحت تأثیر فلج قرار می گیرد ، به طوری که عضلات خاصی قابل حرکت نیستند. فلج از زبان or دهان همچنین ممکن است رخ دهد ، به طوری که دیگر امکان غذا خوردن طبیعی برای بیمار وجود ندارد. به همین ترتیب ، فلج از زبان می توان رهبری به اختلالات گفتاری. کیفیت زندگی توسط کلستئاتوم به شدت محدود می شود و زندگی روزمره برای بیمار بسیار دشوارتر می شود. علائم به ندرت منجر به بروز می شوند افسردگی و افکار خودکشی متأسفانه ترمیم استخوان در هر مورد امکان پذیر نیست ، بنابراین در بدترین حالت بیمار مجبور است با آن زندگی کند از دست دادن شنوایی تا آخر عمر. اگر جراحی امکان پذیر باشد ، التهاب توسط جلوگیری می شود آنتی بیوتیک ها. امید به زندگی با کلستئاتوم کاهش نمی یابد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
به طور معمول ، کلستئاتوم در هر صورت به معاینه و درمان پزشکی نیاز دارد. در بیشتر موارد ، مبتلایان به مداخله جراحی نیاز دارند. در صورت کم شنوایی ناگهانی یا درد شدید در گوش ، قطعاً باید با پزشک مشورت شود. ترشحات با بوی بد از گوش نیز ممکن است نشان دهنده کلستئاتوم باشد و باید توسط پزشک معاینه شود. در بسیاری از موارد ، بیماران از این رنج می برند سرگیجه یا فلج در مناطق مختلف صورت. بنابراین ، اگر این علائم نیز بروز کند ، قطعاً درمان پزشکی لازم است. به طور مشابه ، تب با سردرد همچنین ممکن است کلستئاتوم را نشان دهد. به خصوص بروز ناگهانی این علائم و کاهش شنوایی ، کلستئاتوم را نشان می دهد. در موارد اضطراری نیز می توان در بیمارستان بستری شد. به طور کلی ، با این حال ، کلستئاتوم توسط یک متخصص گوش و حلق و بینی تشخیص داده و درمان می شود. با درمان زودرس ، این معمولاً منجر به روند مثبت بیماری می شود.
درمان و درمان
تنها راه درمان کلستئاتوم برداشتن جراحی است. این شامل بریدن گوش آسیب دیده است تا بتوان کلستئاتوم را با استفاده از چاقوی جراحی برش داد. سپس تلاش می شود تا غشای تمپان را بازیابی کند ، بنابراین با درمان علت ، عود احتمالی کلستئاتوم خنثی می شود. سرانجام ، در صورت امکان ، تلاش می شود تخریب ساختار استخوان گوش میانی ناشی از کلستئاتوم ترمیم شود. با این وجود ، قبل از انجام جراحی ، درمان هر موجود مهم است فوق عفونی. حکومت of آنتی بیوتیک ها باید کشتن باکتری در آنجا مستقر شده اند ، در غیر این صورت خطر گسترش بیشتر باکتری در حین جراحی وجود دارد.
چشم انداز و پیش آگهی
در بیشتر بیماران ، کلستئاتوم پیش آگهی مطلوبی دارد. رشد روی گوش را می توان در یک روش جراحی از بین برد. در بسیاری از موارد ، رشد منجر به التهاب می شود ، همچنین باید درمان شود تا در نهایت بتوان از علائم رهایی یافت. افرادی که اصطبل دارند سیستم ایمنی بدن طی چند هفته از طریق دارو رگرسیون التهاب را تجربه کنید درمان. هرچه بیمار بزرگتر باشد و ضعیف تر شود سلامت شرط، روند بهبودی به طور معمول طولانی تر خواهد بود. با این وجود ، در این مورد نیز احتمال بهبودی زیاد است. این عمل با خطرات معمول و عوارض جانبی همراه است. هنگام ایجاد پیش آگهی باید این موارد در نظر گرفته شود. با مراقبت های پزشکی خوب ، پس از درمان به طور کلی هیچ اختلالی مشاهده نمی شود. با فروکش روند بهبودی ، شنوایی معمول بهبود می یابد. اگر کلستئاتوم تا یک مرحله بسیار پیشرفته شناسایی و درمان نشود ، ممکن است آسیب دائمی ایجاد شود. با کاهش رشد گوش ، خطر کاهش شنوایی یا تغییر در ساختار استخوان در گوش افزایش می یابد. در موارد بسیار نادر ، رشد کلستئاتوم در حال حاضر رسیده است مغز مناطق. سپس بیمار تهدید کننده زندگی است شرط، به عنوان یک ضربه ممکن است رخ دهد
پیشگیری
بنابراین ماشه کلستئاتوم برداشتن غشای تمپان است. این به اپی تلیای سنگفرشی اجازه می دهد تا رشد در وهله اول به گوش میانی ، که می تواند منجر به التهابات بعدی شود. پیشگیری از کلستئاتوم تنها می تواند به سالم نگه داشتن غشای تمپان و جلوگیری از آسیب محدود شود. از آنجا که التهاب می تواند منجر به نقص در گوشه گوشه، بهداشت دقیق گوش توصیه می شود. با این حال ، نباید اغراق کرد ، در غیر این صورت طبیعی است پوست فلور گوش می تواند به طور دائمی آسیب ببیند ، که نه تنها مانع از حل شدن آن نمی شود پاتوژن ها و بنابراین یک کلستئاتوم ، اما می تواند آن را مورد علاقه قرار دهد.
مراقبت پس از آن
پس از درمان جراحی کلستئاتوم ، معمولاً یک تامپوناد به مدت یک تا سه هفته در کانال گوش فرد آسیب دیده باقی می ماند. فقط پس از برداشتن این وسیله محافظ می توان میزان موفقیت آمیز بودن آن را تأیید کرد درمان بود. همیشه نمی توان میزان شنوایی را در روز برداشته شدن بازیابی کرد. در بعضی از بیماران ، برای بررسی عملکرد کانال شنوایی در طی یک سال ، یک عمل دیگر ضروری است. اصولاً قرارهای کنترل فقط در موارد جراحی بدون عارضه به صورت پراکنده لازم است. با این وجود ، اگر حفره رادیکال گوش به اصطلاح در حین عمل ایجاد شده باشد ، توصیه می شود در فواصل منظم ، آنرا معالجه پزشکی کنید. درد پس از جراحی کلستئاتوم در روشهای بدون عارضه انتظار نمی رود. شفا زخم در این مورد پس از حدود دو هفته به صورت سطحی تکمیل می شود. با این حال، التیام زخم به خصوص هنگام استفاده از حفره رادیکال گوش به تأخیر می افتد. این ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد. در این حالت ، بیمار باید مراقب باشد تا از نفوذ آن جلوگیری کند آب (به خصوص آب صابون) و خاک. فعالیتهای زندگی روزمره را می توان حدود یک هفته پس از جراحی از سر گرفت. این ممکن است شامل فعالیت های ورزشی مانند شنا و غواصی هرکسی که مایل به انجام این فعالیت ها است باید این موضوع را با پزشک معالج در میان بگذارد. مدت زمانی که بیمار قادر به کار نیست بعد از جراحی به میزان مداخلات پزشکی از یک طرف و به محتوای کار از طرف دیگر بستگی دارد.
کاری که می توانید خودتان انجام دهید
درمان کلستئاتوم در درجه اول بر روی از بین بردن باریک شدن علت مجرای گوش ، همراه با تسکین علائم همزمان است. فرد مبتلا می تواند مقداری مصرف کند معیارهای برای کمک به درمان و کاهش ناراحتی. پس از جراحی ، گوش آسیب دیده باید در امان باشد. به فرد مبتلا توصیه می شود از این کار خودداری کند سرد، به ویژه پیش نویس ها از تأثیرات دیگر مانند گرما یا شوک زیاد نیز باید جلوگیری شود ، در غیر این صورت ممکن است عوارض جدی ایجاد شود. در بدترین حالت ، اسکار جراحی پاره می شود و بیمار باید دوباره جراحی شود. اگر علائم غیرمعمول مانند گوش درد ، تب یا سرگیجه بعد از عمل رخ دهد ، پزشک مربوطه باید در جریان باشد. علاوه بر این ، دستورالعمل های پزشک در مورد مراقبت زخم باید دنبال شود کلستئاتوم معمولاً به خوبی قابل درمان است ، اما به گسترده نیاز دارد نظارت بر توسط پزشک مسئول پس از پایان درمان ، گوش آسیب دیده باید به طور منظم توسط متخصص گوش بررسی شود. در برخی موارد ، دوباره کلستئاتوم تشکیل می شود که باید با جراحی درمان شود. اگر قبلاً مشکلات شنوایی تا حدی کم شنوایی ایجاد شده باشد ، باید از سمعک استفاده کنید.