مانیتول: اثرات ، موارد استفاده و خطرات

مانیتول دارویی است که متعلق به گروه مواد فعال است دیورتیک ها. مانیتول معمولاً از داروی ماسک کننده ادرار برای درمان پیشگیری استفاده می شود نارسایی کلیه.

مانیتول چیست؟

مانیتول معمولاً از داروی ماسک کننده ادرار برای درمان پیشگیری استفاده می شود نارسایی کلیه. مانیتول ، همچنین به عنوان مانیتول شناخته می شود ، یک است قند الکل (پلیولهای غیر حلقوی) از نظر شیمیایی و ساختاری از مانوز مشتق شده است. مانوز جفت دیاستروایزومرهای یک مولکول است گلوکز. نام قند الکل مانیتول از شیره شیرین گیاه ترنجبین خاکستر درخت شیره خشک شده گیاه ترنجبین خاکستر حاوی محتوای مانیتول حدود 13 درصد است. وقوع مانیتول در طبیعت در مقایسه با سایر موارد نسبتاً شایع است داروهای در این کلاس از ترکیبات به عنوان مثال ، مانیتول در گیاهان درخت روغن ، گیاهان ریشه قهوه ای ، قارچ ها و گلسنگ ها یافت می شود. بالاترین سطح مانیتول در وجود دارد جلبک دریایی, لچ، زیتون و شکل درختان. در آنجا ، محتوای مانیتول می تواند تا 20 درصد باشد ، جلبک های قهوه ای دارای محتوای 40 درصد هستند. مانیتول محصول هیدروژناسیون است فروکتوز (میوه قند).

عمل فارماکولوژیک

مانیتول در زمینه صنایع غذایی به عنوان یک ماده شیرین کننده کاربرد دارد که به عنوان افزودنی E421 برچسب گذاری شده است. قدرت شیرین سازی آن تا 69 درصد است. مانیتول علاوه بر کاربرد در صنایع غذایی ، به عنوان دارو در صنایع دارویی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. این به گروه مواد تشکیل دهنده فعال متعلق است دیورتیک ها و حالت جامد جامد دارد. مانیتول به عنوان یک مدر ، این مزیت را دارد که نمی تواند توسط فرآیندهای شیمیایی بدن (با متابولیسم) به یک محصول متوسط ​​تبدیل شود. مانیتول به عنوان خارجی برای ارگانیسم وارد جریان خون می شود و بنابراین می تواند از طریق تجزیه مواد خود ارگانیسم را تجزیه و تجزیه کند. بنابراین از نظر گلومرولی فیلتر می شود (توسط بندهای کلیه) و دوباره به صورت لوله ای جذب نمی شود (دستگاه ادراری). در نتیجه ، ماده فعال دارای مدر و ادرار آور است ملین تابع. بنابراین ، عامل نباید در حضور اختلال عملکرد ادرار یا جبران قلب (کاهش برون ده قلب) تجویز شود. مانیتول درمان همچنین باید در حضور خون-مغز اختلال سد ، خونریزی داخل جمجمه ، یا ادم ریوی، و در صورت لزوم باید گزینه دیگری را در نظر گرفت.

کاربرد پزشکی و استفاده از آن

در پزشکی ، از مانیتول به شکل قرص, راه حل (خوراکی) ، تزریق ، یا استنشاق. رایج ترین کاربرد جلوگیری از حاد است کلیه شکست به دلیل خون یا از دست دادن مایعات (کم آبی بدن) بعد از جراحات مانند سوختگی, شوک، یا بعد از جراحی همچنین فشار چشم و داخل جمجمه را کاهش می دهد. در موارد مسمومیت ، مانیتول پشتیبانی می کند دفع مسمومیت و بنابراین حذف ماده مضر علاوه بر استفاده پیشگیرانه و حاد ، مانیتول می تواند به صورت محلول به صورت خوراکی تجویز شود ماده کنتراست، به عنوان مثال در معاینات تصویربرداری از دستگاه گوارش. مطالعات علمی نشان می دهد که مانیتول می تواند در نیز مفید باشد فیبروز کیستیک و COPD اختلالات به عنوان مثال ، ماده فعال رسوبات مخاط را در لوله های برونش مایع می کند و با تغییر مثبت گرانروی (ویسکوزیته) ترشحات را پاک می کند.

خطرات و عوارض جانبی

در طول استفاده از مانیتول ، عوارض جانبی مختلفی ممکن است ایجاد شود. بسته به نوع مصرف ، اینها اشکال مختلفی دارند. هنگام مصرف قرص همیشه باید در نظر داشت که ماده فعال بر ماده معدنی و مایع تأثیر می گذارد تعادل. این می تواند منجر به کم آبی بدن، حاد کلیه شکست، تاکی کاردی or آریتمی قلبی. علاوه بر این ، ممکن است مشکلات قلبی عروقی تا نارسایی کامل قلب و عروق رخ دهد. شکایات دستگاه گوارش به صورت تهوع, استفراغ یا بالا درد شکم همچنین رایج هستند. کاهش شدید نمک و در نتیجه آن گرفتگی عضلات ممکن است رخ دهد اگر مانیتول از طریق تزریق تجویز شود ، ممکن است بارگذاری شدید مایعات رخ دهد. به طور بالقوه ، این نیز می تواند رهبری به نارسایی قلبی عروقی. هنگامی که دارو جذب می شود استنشاق، عوارض جانبی اغلب شامل سرفه، هموپتیز ، سردرد, قفسه سینه ناراحتی ، یا استفراغ. علاوه بر این ، گلو و حنجره درد ممکن است رخ دهد. به ندرت ، یک واکنش حساسیت بالا تا شوک آنافیلاکتیک، حالت های گیجی ، حاد کلیه نارسایی ، عفونت های قارچی در دهان، عفونت با]]استافیلوکوک]]باکتری, سرگیجه, آسم, درد گوش, ذات الریه, آکنه، خارش و بی اختیاری ادرار روی دادن. دارو باید همیشه تحت نظر متخصص مصرف شود و به طور یکپارچه با نتایج آزمایشگاهی کنترل شود.