تعریف
مدیتیشن فرایندی را توصیف می کند که در آن ذهن قرار است با استفاده از تکنیک های خاص ، از جمله ، آرام شود و خود را جمع کند تنفس و حالت. این عمل معنوی که در بسیاری از فرهنگ ها و آیین ها انجام می شود ، هدف آن این است که به حالت هوشیاری منجر شود ، تمرکز عمیق باشد تمدد اعصاب، درونی تعادل و ذهن آگاهی حاصل می شود کلمات کلیدی که سعی می کنند وضعیت مطلوب را با جزئیات بیشتری توصیف کنند عبارتند از "سکوت" ، "پوچی" ، "یکنواختی جسم و روان" ، "بودن در اینجا و اکنون" و "فارغ از فکر". اصطلاح "مراقبه" از لاتین "meditatio" گرفته شده است ، که به معنای "تأمل ، تأمل" است.
علائم پزشکی برای مراقبه
برگرفته از تمرین مدیتیشن به اصطلاح "کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی" (MBSR) است. این برنامه ای است که به عنوان مثال در زمینه های مختلف رفتاری و روان پویایی استفاده می شود روان درمانی مواد و روش ها. این شامل تمریناتی برای آگاهی بدن آگاهانه ، یوگا حالت ، مراقبه نشستن و راه رفتن. آموزش MBSR برای نشان دادن اثرات مثبت در درمان تصاویر مختلف مختلف بالینی در نظر گرفته شده است: به عنوان مثال ، می تواند بر بهبود مزمن تأثیر بگذارد. درد، اضطراب یا حملات ترسناک، اختلالات خواب، افسردگی, سردرد و میگرن ، بیماری های پوستی ، معده مشکلات و سندرم فرسودگی شغلی. همچنین گفته می شود که به بیماران کمک می کند کاهش استرس، اضطراب و افسردگی، بنابراین آنها را قادر می سازد تا بهتر با بیماری خود کنار بیایند.
در طول مدیتیشن چه اتفاقی می افتد؟
بسیاری از تکنیک های مختلف مراقبه را می توان تشخیص داد. تقریباً ، می توان آنها را به دو گروه تقسیم کرد: مراقبه منفعل و فعال. مراقبه غیرفعال ، مراقبه در حالت نشسته آرام است ، در حالی که مراقبه فعال نیز شامل حرکت و گفتار است.
اشکال مراقبه ای که در غرب شناخته می شود ویپاسانا و زازن است. تمرین اساسی در اینجا تمرکز کامل بر پدیده های ذهنی ، عاطفی و جسمی در حال حاضر است. بنابراین تمرکز روی رویکرد آگاهانه به بدن و ذهن است.
در مراقبه ساماتا قرار است جریان روزانه افکار با تمرکز روی یک شی single منقطع شود. این شی می تواند نفس خود شما باشد ، اما همچنین یک تصویر در مقابل چشم داخلی شما است (به نام چاکرا) یا یک مانترا ، یعنی یک هجا (به عنوان مثال "Om") که به طور مداوم در ذهن شما تکرار می شود.
با کمک این تکنیک می توان به آرامش عمیق ذهن دست یافت. یک نوع مراقبه فعال است ریاضت. ریاضت شامل تمرینات مختلف حرکتی و استقرار ، تنفس تکنیک، خشک دهن و اشکال دیگر زهد.
جنبه های مراقبه ای نیز در اشکال مختلف هنرهای رزمی ، رقص و موسیقی نقش مهمی دارند. تغییرات فیزیولوژیکی در حین مراقبه خود را از طریق کند شدن ضربان قلب ، یعنی کاهش آن نشان می دهد خون فشار ، عمیق تر تنفس، ماهیچه تمدد اعصاب و کاهش فعالیت غدد عرق. عمیق تمدد اعصاب حتی می تواند در اصطلاح الکتروانسفالوگرام (EEG) با کندتر و هماهنگ تر نشان داده شود مغز فعالیت.
گفته می شود که افرادی که مرتباً مراقبه می کنند ، تراکم بیشتری از سلولهای عصبی در قشر اربیتوفرونتال و مناطقی از قشر مغز دارند که برای فرایندهای شناختی و عاطفی و رفاه مهم هستند. چگالی سلولی بالاتر نیز در هیپوکامپ و در قشر جزیره ، که برای درک بدن ، درک از خود ، بلکه دلسوزی مهم است. با این حال ، تراکم ماده خاکستری در آمیگدالا ، یک منطقه مهم برای پردازش استرس و اضطراب ، باید کمتر باشد.
این سوال که آیا مدیتیشن سرعت پیری را کاهش می دهد؟ مغز موضوع تحقیقات فعلی است. تحقیقات در مورد مراقبه نشان می دهد که می توان دلسوزی را از طریق مراقبه آموزش داد. به عنوان مثال ، نشان داده شده است که در مغز راهبان بودایی ، واکنش به محرک هایی که باعث دلسوزی می شوند (مانند صدای گریه کسی) شدیدتر از سایر افراد است.
