رباط پاره شده در مفصل مچ پا در کودکان
حتی از کودکان نیز در امان نیستند مچ پا صدمات. با این حال ، ویژگی خاص کودکان این است که ساختارهای رباط بسیار پایدارتر از بزرگسالان است. اگر مچ پا مفصل خم شده است یا حرکت پاتولوژیک دیگری در این مفصل وجود دارد ، به عنوان مثال به دلیل فعالیت های ورزشی یا موارد مشابه ، این معمولاً منجر به رباط پاره شده، اما رباط یک قطعه استخوان را پاره می کند یا غضروف در نقطه اتصال آن است و بنابراین دیگر کاربردی نیست.
بنابراین ، یک کلاسیک رباط پاره شده در کودکان به ندرت اتفاق می افتد. با این وجود ، خارج از مچ پا مفصل بیشتر از داخل تحت تأثیر قرار می گیرد. در کودکان نباید فراموش شود که در بعضی موارد از نظر ژنتیکی ضعیف تر هستند بافت همبند و در نتیجه همچنین ساختارهای رباط.
در این کودکان ، الف رباط پاره شده در مفصل مچ پا به هیچ وجه غیر معمول نیست ، زیرا بی ثباتی در مفصل مچ پا فشار زیادی را به رباط ها در حین حرکت وارد می کند و به راحتی آسیب می بیند. از آنجا که چنین صدماتی را نمی توان با اندازه گیری تصویربرداری مانند اشعه ایکس ، مفصل ، ضعیف ترسیم کرد آندوسکوپی در صورت تردید برای تشخیص بیشتر لازم است. در کودکان ، مهم است که پس از آن ، برای جلوگیری از تغییر شکل و بی ثباتی ، درمان مناسب آغاز شود مفصل مچ پا به دلیل پارگی یا پارگی رباط. این می تواند آسیب های بعدی ناشی از حرکت و فشار را تحریک کرده و تحرک را محدود کند ، که البته باید از آنها اجتناب شود.
پیش بینی
اگر رباط های پاره شده به طور کامل بهبود یابد ، مفصل مچ پا بدون محدودیت دوباره بارگیری می شود. با این حال ، رباط های پاره شده مکرر در مفصل مچ پا می تواند منجر به یک بی ثباتی اساسی شود ، و باعث می شود رباط های پاره شده دوباره تجدید شوند.
پیشگیری
به منظور تثبیت اضافی مفصل بالای مچ پا و بنابراین از صدمات رباط جلوگیری می کند ، می توان از تثبیت کننده های خارجی استفاده کرد یا کفش های مخصوصاً محکم که از مچ پا عبور می کنند. در ورزش اما این می تواند عملکرد را محدود کند. علاوه بر رباط های خارجی ، رباط های سندسموز (اتصال بین استخوان درشت نی و فیبولا) یا رباط جانبی داخلی (رباط دلتوئید ، رباط داخلی مچ پا) نیز می توانند حرکت کنند. این آسیب ها بسیار کمتر مشاهده می شوند ، اما اغلب روند طولانی تری دارند و از بی حرکتی شدید رباط های خارجی به بیحرکتی شدیدتری نیاز دارند.
