نمایش سینوسهای پارانازال با استفاده از MRT

معرفی

La سینوسهای پارانازال فضاهای توخالی در داخل صورت هستند استخوان ها از جمجمه، که با هوا پر شده اند ، در اطراف نازوفارنکس چیده شده و با آنها پوشانده شده است مخاط بینی. آنها به اصطلاح تقسیم می شوند که در آن بین خود و با مجاری بینی ایستاده اند حفره بینی در ارتباط. آنها هنگام صحبت و همچنین برای مرطوب کردن ، تمیز کردن و گرم کردن هوا ، به عنوان اتاقهای رزونانس عمل می کنند.

  • سینوس های فک بالا
  • سینوس ها
  • سینوس اسفنوئید و
  • سلولهای اتموئید ،

MRI یا تصویربرداری CT از سینوس های پارانازال؟

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) به عنوان یک روش تصویربرداری که با میدان های مغناطیسی کار می کند تا اشعه ایکس مضر ، مخصوصاً برای تصویربرداری از بافت نرم و در نتیجه برای تصویربرداری از فرآیندهای آسیب شناختی مناسب است (به عنوان مثال سینوزیت، تشکیل تومور) در سینوسهای پارانازال، که شامل درگیری غشای مخاطی ، از جمله موارد دیگر است. توموگرافی کامپیوتری (CT) ، به عنوان یک روش دیگر برای تصویربرداری از سینوسهای پارانازال، همچنین می تواند برای ارزیابی غشاهای مخاطی مورد استفاده قرار گیرد ، اما برای تصویربرداری از استخوان نیز مناسب است (به عنوان مثال برای روشن شدن شرایط آناتومیکی در سیستم سینوسی پارانازال). اما برخلاف MRT ، با اشعه ایکس کار می کند. بسته به تمرکز س andال و نشانه ای که در پشت آزمون وجود دارد ، می توان از هر دو روش به یک اندازه خوب استفاده کرد.

موارد مصرف

MRI (و همچنین CT) در تصویربرداری برای تشخیص کلی سینوس های پارانازال در صورت استفاده می شود. جمجمه، که به ویژه فرآیندهای التهابی و خواسته های فضایی از مخاط بینی، تغییرات در صورت جمجمه استخوان ها و شرایط آناتومیکی سیستم سینوس پارانازال را می توان ارزیابی کرد. شایع ترین نشانه برای MRI سینوس های پارانازال التهاب سینوس های پارانازال است (پزشکی. سینوزیت).

به خصوص در مورد مزمن سینوزیت، MRI می تواند اطلاعاتی در مورد علت مزمن بودن ، به عنوان مثال با تشخیص هرگونه انسداد در جریان آب و غیره و غیره ارائه دهد. علاوه بر این ، تصویر MRI برای تصویربرداری قبل از مداخلات جراحی تهاجمی برنامه ریزی شده بر روی سینوس ها استفاده می شود ، مانند به عنوان سوراخ یا آندوسکوپی.

به طور کلی ، شایع ترین نشانه های MRI سینوس پارانازال حذف فرآیندهای التهابی یا اشغال فضا و همچنین نظارت بر پیشرفت آنها ، تصویربرداری از انواع آناتومیک مادرزادی و ناهنجاری ها ، مرور اجمالی تصاویر قبل از عمل جراحی و حذف شکستگی ها پس از ضربه. به طور خاص ، تشخیص های مختلف افتراقی می تواند نشانه ای برای MRI باشد:

  • این موارد شامل التهاباتی مانند سینوزیت حاد یا مزمن (التهاب سینوس های پارانازال) است.
  • تجمع مخاط یا چرک در غارها
  • شکستگی در ناحیه میانی یا پیشانی بازال (شکستگی جمجمه پایه ، شکستگی استخوان پیشانی) پس از ضربه
  • تومورهای خوش خیم (مانند استئوم ، پولیپ ، آنژیوفیبروم ، کیست های احتباس)
  • تومورهای بدخیم (مانند سرطان ، سارکوم ، متاستاز)
  • ناهنجاری های مادرزادی ، مانند تنگ شدن یا بستن دهانه خلفی بینی (تنگی کوانال ، - آترزیا) ، شکاف لب و کام یا سندرم کارتاگنر