با توجه به تورم ، موارد زیر باید ذکر شود
تورم یکی از علائم اصلی پارگی رباط در است مچ پا مفصل ، همراه با کبودی و درد مچ پا هنگام راه رفتن دلیل اصلی این امر خونریزی ناشی از آن است رباط پاره شده. علاوه بر این ، تورم پس از a رباط پاره شده همچنین به دلیل این واقعیت که آب به دلیل آسیب دیدگی در بافت ذخیره می شود ، ایجاد می شود مچ پا مفصل
تورم به ویژه در شب ، هنگامی که پای آسیب دیده در تمام طول روز گذاشته می شود ، مشخص می شود. این بدان دلیل است که فشار هیدرواستاتیک اعمال شده توسط گرانش بر روی زمین تأثیر می گذارد عروق و بافت و آب به فضای بینابینی منتقل می شود. تورم از یک طرف ناراحت کننده است زیرا پوشیدن کفش یا آتل را دشوار می کند و پس از پوشیدن احتمالاً اثرات فشار برجای می گذارد.
از طرف دیگر ، تورم ناخوشایند است زیرا باعث می شود درد و احساس تنش. با بالا بردن میزان تورم می توان تورم را بهبود بخشید پا و خنک کردن منطقه تحت تأثیر رباط پاره شده. بی حرکت کردن مچ پا مفصل همچنین می تواند تأثیر مثبتی در کاهش تورم داشته باشد ، زیرا روند بهبودی می تواند بدون مانع باشد.
طول تورم می تواند متفاوت باشد و تحت تأثیر مستقیم درمان قرار می گیرد. این احتمال وجود دارد که تورم چندین هفته طول بکشد. اگر اقدامات مناسب انجام شود ، می تواند زودتر از بین برود.
در دوره تشریحی رباط های مربوطه ، کبودی (هماتوم) و فشار درد (فشار فشار) رخ می دهد. همچنین غالباً بیماران گزارش می کنند که در لحظه آسیب صدای ترک یا ترک خوردگی را شنیده اند. این آسیب همچنین منجر به بی ثباتی یا سفتی مفصل می شود. آ شکستگی می تواند توسط یک رد شود اشعه ایکس معاینه. برای طبقه بندی دقیق رباط پاره شده و تعیین اینکه چند رباط آسیب دیده است ، MRI پا (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) انجام می شود.
طبقه بندی
آسیب دیدگی رباط در مفصل بالای مچ پا به سه درجه شدت تقسیم می شوند. با آسیب دیدگی درجه 1 ، مفصل مچ پا هنوز هم می توان بارگیری کرد و فقط کبودی جزئی یافت می شود. پارگی رباط با جراحات درجه 1 رخ نداده است.
با آسیب دیدگی درجه 2 ، مفصل مچ پا فقط می تواند به میزان محدودی بارگیری شود و کبودی های واضحی وجود دارد. بیماران اغلب فقط می توانند برای مدت کوتاهی بایستند یا راه بروند زیرا درد خیلی قوی است آسیب درجه 3 به این معنی است که مفصل مچ پا قادر به تحمل وزن بلافاصله پس از آسیب (پس از سانحه) نیست و تورم واضح همراه با کبودی نیز دیده می شود. در کودکان ، رباط پاره شده غالب است ، به این معنی که رباط در محل اتصال به استخوان پاره می شود.
درمان و توانبخشی
درمان رباط های پاره شده به تعداد رباط های پاره شده بستگی دارد. اگر رباط فیبولار- تالار قدامی (ATFL) به تنهایی پاره شود ، مداخله جراحی لازم نیست. مهم برای انواع پارگی رباط ها اصل RICE است که مخفف استراحت (استراحت) ، یخ (یخ) ، فشرده سازی (فشرده سازی) و ارتفاع است.
بیمار حدود 12 هفته آتل تثبیت کننده پنوماتیک می پوشد ، یا بعد از یک هفته کفش پایداری به دست می آورد که باید 4 تا 8 هفته از آن استفاده کند. اگر رباط استخوان فیبولار (CFL) علاوه بر AFTL حرکت کند ، در 6 هفته اول آتل شبانه علاوه بر آتل تثبیت کننده پنوماتیک تجویز می شود. آتل پنوماتیک یا کفش پایدار باید به مدت 3 تا 6 ماه پوشیده شود.
به ندرت پارگی تمام رباط های خارجی اتفاق می افتد. در صورت بروز این آسیب ، اولین انتخاب جراحی درمانی است. رباط ها با جراحی بخیه زده می شوند و در صورت لزوم دوباره به استخوان متصل می شوند.
A گچ بازیگران سپس به پایین اعمال می شود پا. با این حال ، جراحی درمانی در ادبیات بحث برانگیز است ، زیرا توانبخشی بیشتر طول می کشد و نتیجه آن یک دوره طولانی تر از ورزش است. با این حال ، اگر در نتیجه پارگی حداقل دو رباط پاره شود و همچنین ترکش های جزئی استخوان وجود داشته باشد ، به ندرت می توان ساختارها را بدون جراحی به خوبی بازیابی کرد ، بنابراین بیمار می تواند فعالیت های ورزشی بدون محدودیت را از سر بگیرد.
بسته به فعالیت و سن بیمار ، زمان بارگیری مجدد کامل بیمار می تواند متفاوت باشد. بازگشت به ورزش به محض اینکه فیزیوتراپی و / یا زندگی روزمره بدون درد به پایان رسید ، تدریجی است. اگر متعاقباً عود در علائم رخ داد ، آسیب باید دوباره مورد بررسی قرار گیرد و یک استراتژی درمانی متفاوت انتخاب شود. علاوه بر این ، ارتز مفصل مچ پا همچنین می تواند به عنوان یکی از چندین گزینه درمانی استفاده شود.
