سیستم ایمنی بدن شبانه روز در عمل است: بی وقفه مورد حمله قرار می گیرد باکتری, ویروس ها و قارچ های محیط ما به عنوان یک قاعده ، ما چیزی در این مورد مشاهده نمی کنیم. این توسط یک سیستم پیچیده که در آن سلولهای دفاعی سفیدپوست تضمین می شود خون سلول ، محلول پروتئین ها و اعضای بدن یک تیم تشکیل می دهند. هم تیمی ها می توانند یک "کار" را با هم انجام دهند ، یا می توانند به صورت جداگانه "به کار خود بروند". در این فرایند ، همه مکانیزم ها با هم قفل می شوند و بر یکدیگر تأثیر می گذارند.
دو سیستم دفاعی سیستم ایمنی بدن
La سیستم ایمنی بدن شامل تامیوس و طحال به عنوان اندام ، و همچنین بافتهایی مانند مغز استخوان, لنف گره ها ، لوزه ها و بافت لنفاوی روده. سلول های ایمنی تقریباً در تمام بافت های بدن یافت می شوند. تضعیف یا حتی نقص سیستم ایمنی بدن می تواند عواقب جدی برای بدن داشته باشد.
بدن دو سیستم دفاعی مختلف در اختیار دارد: از یک طرف ، دفاع به اصطلاح غیر اختصاصی ، که قبلاً به هر نوزاد تازه متولد شده داده می شود و بلافاصله علیه طیف وسیعی از اجسام خارجی هدایت می شود. و از طرف دیگر دفاع خاص ، ابتدا باید بیاموزد که علیه چه کسی باید عمل کند - اما بعد کاملاً مثرتر.
دفاع ایمنی غیر اختصاصی: کلیات سریع
بازیکنان دفاع غیر اختصاصی ماموریت حاد را بر عهده می گیرند. در اینجا ، آنها برای مدت طولانی از بین نمی روند. به هر چیز خارجی حمله می شود. آنها سلولهای آلوده به ویروس و سلولهای توموری را از بین می برند ، مهار می کنند التهاب، دفع کردن ویروس ها با جلوگیری از تجمع پروتئین و رشد کند سلول. فرماندهان عالی دفاع ایمنی غیر اختصاصی سفیدپوستان هستند خون سلولها یا لکوسیتها.
گروه مهمی از آنها سلولهای به اصطلاح پاک کننده هستند که فاگوسیت نیز نامیده می شوند. این زیر گروه سفید است خون سلول ها قادرند ساختارهای خاصی را در سطح عوامل بیماری زا به عنوان خارجی تشخیص دهند. برخی از آنها حتی می توانند کارهای بیشتری انجام دهند: آنها نه تنها مهاجمان را حل می کنند ، بلکه اطلاعاتی را در مورد دشمنان ، آنتی ژن های به اصطلاح منتقل می کنند ، بنابراین دفاع خاص را قادر می سازد تا "خصوصیات" را بیاموزد.
با این حال ، گاهی اوقات ، فاگوسیت ها هدف خود را زیر و رو می کنند: هنگامی که آنها به عنوان مهاجمین خطرناک با علف ها یا غذاهای بی خطر مبارزه می کنند یا پیوند را به عنوان یک بدن خارجی رد می کنند.
دفاع ایمنی خاص: متخصصان آموزش دیده
در اینجا ، دو شرکت کننده مسئولیت اصلی را بر عهده می گیرند: ایمونوگلوبولین ها و لنفوسيت ها. لنفوسیت ها کوچکترین هستند گلبول های سفید خون (لکوسیتها) و در کشور تولید می شوند مغز استخوان و اندامهای لنفاوی تامیوس, طحال، لوزه ها ، پلاک های پی یر و لنف گره ها حدود 95 درصد از لنفوسيت ها در هر مورد نیز در آنجا ذخیره می شود. در صورت نیاز ، می توانند در جریان خون آزاد شوند.
10 نکته برای یک سیستم ایمنی قوی
لنفوسیت های B و لنفوسیت های T.
دو نوع لنفوسیت وجود دارد: لنفوسیت B و لنفوسیت T. اینها مکان های مختلف شکل گیری ، وظایف مختلف و ظاهر متفاوت دارند. از بین دو زیرگروه ، لنفوسیت های کوتاه مدت وجود دارند که فقط هفت روز فعال هستند و لنفوسیت های طولانی مدت که می توانند به مدت 500 روز خدمات ارائه دهند. عملکرد دوم به عنوان "حافظه سلول ها." آنها قادرند عامل بیماری زای عفونت زنده مانده را به خاطر بسپارند. در صورت عفونت جدید با پاتوژن ، آنها می توانند واکنش بسیار سریعتر و مثرتری داشته باشند.
ایمونوگلوبولین ها - آنتی بادی ها
لنفوسیت ها در کار خود توسط آنها کمک می کنند ایمونوگلوبولین ها. اگر بدن یک ماده را خارجی یا "آنتی ژنیک" درک کند ، به اصطلاح از خود در برابر آن دفاع می کند آنتی بادی، همچنین به عنوان شناخته شده است ایمونوگلوبولین ها به زبان فنی اینها هستند پروتئین ها که توسط سیستم ایمنی بدن تولید می شود. به زبان ساده ، آنها می توانند بر روی اجسام خارجی متصل شده و آنها را از بین ببرند.
این به روش زیر اتفاق می افتد: وقتی یک آنتی ژن خارجی شناخته شود ، سلولهای ایمنی تولید می شوند آنتی بادی که دقیقاً با آن آنتی ژن مطابقت دارد - مانند کلید قفل. این مجموعه آنتی ژن و آنتی بادی تشکیل بیشتر را تضمین می کند پروتئین ها. این امر منجر به نابودی مستقیم ماده خارجی می شود. یا دیگری: مجموعه آنتی ژن و آنتی بادی سلول های ایمنی ویژه را به كمك وجود ماده خارجی در ارگانیسم فرا می خواند. این سلولهای تخصصی مجموعه را از بین می برند و از بدن خارج می کنند.
