آنتی متابولیت ها به ترکیبات شیمیایی اشاره دارند که باعث مهار متابولیسم متابولیت های طبیعی می شوند. به دلیل ساختارهای شیمیایی مشابه ، با مسدود کردن برخی اثرات متعدد بر روی تمام فرایندهای فیزیولوژیکی اثر می گذارند آنزیم ها. از آنتی متابولیت ها به عنوان مثال به صورت سرکوب کننده سیستم ایمنی or سیتواستاتیک برای سرطان درمان.
آنتی متابولیت ها چیست؟
آنتی متابولیت ها از نظر شیمیایی بسیار شبیه متابولیت های طبیعی هستند. در متابولیسم انسان ، این شباهت باعث می شود که آنها تمام وظایف متابولیت های بدن را بر عهده بگیرند. دومی در صورت استفاده کاملاً جابجا می شوند. این باعث انسداد فرآیندهای متابولیکی حیاتی در سلولهای بدن می شود و در نهایت منجر به مرگ آنها می شود. در این بین ، به اصطلاح اسید فولیک آنتاگونیست هایی مانند متوترکسات و آنتاگونیست هایی مانند فلوئوروراسیل یا سیتارابین بیشتر استفاده می شود که در سرطان درمان برای سینه ، معده ، روده بزرگ ، استخوان و سرطان پانکراس همچنین سرطان خون، از آنتی متابولیت ها نیز استفاده می شود مراقبت تسکین دهنده. با این حال ، از آنجا که آنتی متابولیت ها به سلول های سالم بدن نیز آسیب می رسانند ، تقریباً همیشه عوارض جانبی شدیدی در طول درمان وجود دارد. این عوارض جانبی پس از آن نیاز به درمان بیشتری دارد تا از ضعف بیش از حد بیماران جلوگیری کند.
اثرات دارویی بر بدن و اندام ها
داروهای مختلف مورد استفاده در شیمی درمانی نامیده می شوند سیتواستاتیک. آنها ضد متابولیت هستند. سیتواستاتیک داروهای عملکردهای سلولی بدن انسان را متوقف کنید. این آنتی متابولیت ها باعث رشد بدخیم می شوند سرطان سلولها مهار شوند. سپس این امر باعث عود تومورها می شود ، یعنی عقب می روند. به طور معمول ، رشد سلول منوط به قوانین سختگیرانه است. سلولهای بدن سالم اساساً فقط به اندازه لازم برای عملکرد بافت و حفظ آن تقسیم می شوند. در سلولهای تومور بدخیم ، این مکانیسم در چرخه سلولی نادیده گرفته می شود و سلولهای تحلیل رفته به طور غیرقابل کنترل و بدون مانع تقسیم می شوند. به این ترتیب تومور ایجاد می شود. آنتی متابولیتها دقیقاً در اینجا ، مستقیماً روی سلولهای سرطانی عمل می کنند. آنها ترجیحاً مورد حمله قرار می گیرند. بنابراین ، فرایندهای مختلفی تحت تأثیر قرار می گیرند که برای تقسیم سلول ها مهم هستند. روند تقسیم سلولی مختل شده و از رشد بیشتر سلولهای سرطانی جلوگیری می شود.
کاربرد پزشکی و استفاده برای درمان و پیشگیری.
تمام آنتی متابولیت ها هنگام تکثیر خود را مانند یک واحد ساختگی کاذب در DNA سلولهای سرطانی قرار می دهند. به این ترتیب آنها موفق می شوند اطلاعات ژنتیکی را در مناطق مربوطه از بین ببرند. سلولهای بدخیم دیگر نمی توانند تقسیم شوند. به اصطلاح اسید فولیک آنتاگونیستها به سایتواستاتیک تعلق دارند داروهای، همانند پورین و پیریمیدین. اینها داروهای معمولاً به صورت وریدی یا با کمک به بیماران تجویز می شوند تزریق، که به صورت قطره ای تحویل داده می شوند. به این ترتیب ، آنتی متابولیتها معمولاً همراه با نمک غذای معمولی تجویز می شوند. در همین حال ، تجویز داروهای خاص به صورت قرص. بسیاری از این ضد متابولیت ها بسیار سمی هستند ، بنابراین هنگام استفاده از آنها باید اقدامات احتیاطی گسترده ای انجام شود. این موارد شامل ، به عنوان مثال ، استفاده از دهان محافظ و دستکش
خطرات و عوارض جانبی
اکثر آنتی متابولیت ها عوارض جانبی یکسانی دارند زیرا مانند همه داروهای سیتواستاتیک، آنها از رشد غیر طبیعی سلولهای بدخیم بدن رشد نمی کنند. متأسفانه ، این بر سلولهای سالم نیز تأثیر می گذارد. از آنجا که سلولهای به اصطلاح تخریب شده از سلولهای سالم منشا می گیرند ، درمان اساساً نمی تواند هدف قرار گیرد. همه سلولهایی که رشد به طور طبیعی نیز تحت تأثیر تأثیرات درمانی قرار می گیرند. اینها عمدتاً کسانی هستند که مسئول آن هستند خون تشکیل. ولی مو رشد و غشاهای مخاطی نیز مورد حمله قرار می گیرند. علاوه بر این ، درمان با آنتی متابولیت ها اغلب منجر می شود استفراغ و تهوع و همچنین یک احساس عمومی بیماری. در شرایطی که خوناز لکوسیتها و ترومبوسیت ها در درجه اول تحت تأثیر قرار می گیرند. بعد از حدود دو هفته ، تعداد اینها خون سلولها به حدی کاهش یافته است که سیستم ایمنی بدن توابع فقط به میزان محدود. این امر بیمار را در معرض ابتلا به انواع مختلف بسیار حساس می کند. همچنین ممکن است در طول درمان با داروهای ضد متابولیت عملکرد ارگانها مختل شود. با این حال ، این عوارض جانبی ممکن است بستگی زیادی به نوع دارو داشته باشد.
