عضله ای که به خوبی توسعه یافته است ، مفاصل و استخوان ها را در برابر فشارهای خارجی ایمن کرده و از آنها حمایت می کند. تحرک ، هماهنگی و عملکرد نیز جنبه ای تعیین کننده در فیزیوتراپی است. تنوع زیادی از روش های آموزشی در درمان برای دستیابی به این اهداف وجود دارد. با این حال ، از آنجا که بدن بسیار پیچیده است ، ترکیبی از چندین نوع تمرین توصیه می شود. درد… انواع آموزش در فیزیوتراپی
سندرم رباط ایلیوتیبیال (ITBS) ، که در زبان محلی به عنوان زانوی دونده نیز شناخته می شود ، یک صدمه دردناک در قسمت خارجی زانو است که در اثر بار بیش از حد تراکتوس ایلیوتیبیالیس ایجاد می شود. تراکتوس ایلیوتیبیالیس یک مجرای فیبری است که از مفصل ران تا مفصل زانو امتداد دارد. در درمان فیزیوتراپی ITBS ، تمرکز اصلی بر… فیزیوتراپی - سندرم رباط الیوتیبیا (زانوی دونده)
درمان دستی در صورتی که علت اختلاف طول پا ، سوء عملکرد محور پا یا سوء استفاده از پا باشد ، درمان دستی می تواند در مورد سندرم رباط ایلیوتیبیال بسیار مثر باشد. اقدامات کششی و فشاری که روی مفصل ران و زانو عمل می کنند برای کاهش درد مناسب هستند. تمرکز مفصل ران در… درمان دستی | فیزیوتراپی - سندرم رباط Iliotibial (زانوی دونده)
تمرین عضله سازی ترکیب مناسب تمرینات کششی برای تراکتوس و تمرینات تقویتی برای عضلات اطراف به ویژه در تمرینات عضله سازی که برای محافظت از تراکتوس ایلیوتیبیالیس طراحی شده است اهمیت دارد. ماهیچه های گلوتئال باید به ویژه تقویت شوند ، زیرا هنگام دویدن در کار عضلات متحدالمرکز و خارج از مرکز دخیل هستند. تمرینات با… آموزش عضله سازی | فیزیوتراپی - سندرم رباط الیوتیبیا (زانوی دونده)
Fascial Training Fasciae در سراسر بدن اجرا می شود و آن چیزی است که ما به طور کلی بافت همبند می نامیم. آنها هنوز به بخش نسبتاً ناشناخته ای از پزشکی تعلق دارند ، اما چند سالی است که آنها بیشتر و بیشتر مورد توجه قرار گرفته اند. اکنون بسیاری از دانشمندان تصور می کنند که بسیاری از محدودیت های فیزیکی ، درد و آسیب ها در واقع از… آموزش جذاب | فیزیوتراپی - سندرم رباط الیوتیبیال (زانوی دونده)
داروهای ضد التهاب به طور معمول ، در مرحله اولیه سندرم حاد ایلیوتیبیال ، از داروهای مسکن مانند ایبوپروفن یا دیکلوفناک برای درمان استفاده می شود. این داروها از گروه NSAID ها (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) نیز دارای عملکرد ضد التهابی هستند. یک برنامه محلی با استفاده از یک پماد باید ترجیح داده شود ، زیرا از این طریق هیچ منفی ندارد… داروهای ضد التهاب | فیزیوتراپی - سندرم رباط الیوتیبیا (زانوی دونده)
خلاصه به طور کلی ، سندرم باند ایلیوتیبیال یک بیماری است که به ویژه دوندگان و افرادی که ورزش های شدید را انجام می دهند ، تحت تأثیر قرار می دهد. در بیشتر موارد ، علت در حرکات نادرست یا سوء عملکرد است ، که اغلب می تواند به راحتی با فیزیوتراپی کنترل شود. کنترل آسیب بسیار آسان است و فقط در موارد بسیار نادر… خلاصه | فیزیوتراپی - سندرم رباط الیوتیبیا (زانوی دونده)
سندرم تاندون کشکک کش یک بیماری دردناک ، مزمن و دژنراتیو در انتقال استخوان-تاندون کشکک پایین است. سندرم نوک کشکک اغلب در ورزشکارانی مشاهده می شود که نسبت بالایی از پرش ها را در ورزش خود انجام می دهند. اینها شامل پرش طول ، پرش سه گانه ، پرش از ارتفاع ، والیبال و ورزش های مشابه است. اصطلاح دیگر سندرم نوک کشکک… فیزیوتراپی ، آموزش و تمرینات با سندرم نوک کشکک
فیزیوتراپی تمرینات کششی منفعل ، کشش غیرعادی عضلات ، اقدامات افزایش گردش خون و تنوع در تمرینات روزمره در درمان فیزیوتراپی سندرم نوک کشکک موثر بوده است. از آنجا که علت سندرم نوک تاندون کشکک معمولاً بارگذاری یک طرفه تاندون در محل اتصال استخوان است ، طیف گسترده ای از تکنیک های بسیج… فیزیوتراپی | فیزیوتراپی ، آموزش و تمرینات با سندرم نوک کشکک
بانداژ می تواند برای تسکین تاندون کشکک و سایر ساختارها استفاده شود. بانداژها دارای اثر تثبیت کننده هستند ، زیرا نیروهای کششی و فشاری ایجاد شده را کاهش می دهند. بخصوص در ورزشهایی مانند والیبال ، بانداژها اغلب بعنوان یک اقدام پیشگیرانه یا بعنوان محافظ بعد از سندرم تاندون کشکک کش استفاده می شود. با متخصص مشورت کنید ،… بانداژ | فیزیوتراپی ، آموزش و تمرینات با سندرم نوک کشکک
خلاصه درمان هیدروسفالی نوک کشکک اغلب شامل ترکیبی از چندین روش درمانی است. اساساً ، در مورد هیدروسفالی تاندون کشکک کش به دلیل فشار بیش از حد ، باید بررسی کنید که آیا این فشار در یک برنامه تمرینی روزانه بسیار یک طرفه است یا خیلی سنگین است. در این مورد ، تغییر یا اصلاح… خلاصه | فیزیوتراپی ، آموزش و تمرینات با سندرم نوک کشکک
"Fascial Roll - Quadriceps" در قسمت جلویی روی زمین بروید. رول را زیر ران خود قرار دهید. منظره به سمت پایین هدایت می شود. حدود 10 بار خود را از کشاله ران تا مفصل زانو بچرخانید. فشار با زدن یک پا به پای دیگر افزایش می یابد. تمرین بعدی را ادامه دهید
