داروهای ضد التهاب | فیزیوتراپی - سندرم رباط الیوتیبیا (زانوی دونده)

داروهای ضد التهاب

به طور معمول ، در مرحله اولیه یک حاد است سندرم باند ایلوتیبیال, داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن or دیکلوفناک برای درمان استفاده می شوند. این داروها از گروه NSAID ها (داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی) نیز عملکرد ضد التهابی دارند. یک برنامه محلی با استفاده از پماد باید ترجیح داده شود ، زیرا به این ترتیب هیچ عارضه جانبی منفی روی آن ایجاد نمی شود اعضای داخلی (کلیه, کبد, قلب) می تواند رخ دهد. ترکیبی از سونوگرافی و استفاده از پماد نیز امکان پذیر است. در این حالت ، پماد به سونوگرافی پروب و در طول درمان ماساژ داده می شود.

دارو برای درد

بستگی به شدت آن دارد درد، سه نوع مسکن داروهای ضد درد استفاده می شود. با این حال ، انتظار می رود تحمل و افزایش دوز و همچنین علائم ترک پس از قطع مواد افیونی.

تزریقات به مفصل زانو

اگر تجویز NSAID یا سایر داروهای ضد التهاب کافی نباشد ، تزریق موضعی از کورتیزون می توان داد کورتیزون التهاب را مهار می کند و علائم فرد مبتلا را تسکین می دهد ، اما تزریق کورتیزون علت واقعی آن را از بین نمی برد سندرم باند ایلوتیبیالاست. وقتی که کورتیزون به صورت محلی استفاده می شود ، دوز کم معمولاً کافی است و همچنین این مزیت را دارد که هیچ آسیبی به اندام وارد نمی شود کبد یا کلیه می تواند رخ دهد. هنگام درمان تاندونیت با کورتیزون احتیاط لازم است ، زیرا در صورت استفاده طولانی مدت از کورتیزون می تواند به بافت تاندون آسیب برساند.

مدت زمان سندرم

مدت زمان سندرم لیگامات الیوتیبیال نیز تا حد زیادی به نظم فرد مبتلا بستگی دارد. به خصوص در آغاز ، جلوگیری از فعالیت های ورزشی و تقاضای بیش از حد ناشی از آن از بافت آسیب دیده ضروری است. اگر فرد مبتلا به این نیاز پایبند باشد ، درد به زودی برای چند روز فروکش می کند.

با این حال ، این نباید دلیل بر شروع سریع آموزش مجدد باشد. روند ترمیم بافت بیشتر است و باید سه تا چهار هفته دیگر در امان ماند. با این حال ، هیچ حرفی برای گفتن در برابر انجام این کار وجود ندارد کشش و تقویت تمرینات ذکر شده در بالا برای آوردن پا به بار طبیعی نزدیکتر است تا بتوان از آسیب ها در دوره بعدی آموزش جلوگیری کرد. اطلاعات جامع در مورد این موضوع را می توان در مقاله یافت: علائم / درد ITBS