بررسی اجمالی
- علائم: ابتدا پاپول‌های قرمز رنگ، بعداً وزیکول‌ها، سپس زخم‌های دردناک، در مردان معمولاً در زیر پوست ختنه‌گاه، در زنان روی لابیا، ناحیه مجرای ادرار، واژن یا دهانه رحم. التهاب غدد لنفاوی، گاهی اوقات آبسه غدد لنفاوی.
- علل و عوامل خطر: عفونت با باکتری هموفیلوس دوکرئی، انتقال از طریق تماس جنسی محافظت نشده.
- معاینات و تشخیص: اسمیر از ناحیه تغییر یافته، تشخیص پاتوژن در آزمایشگاه
- سیر بیماری و پیش آگهی: درمان کامل با درمان مناسب.
- پیشگیری: استفاده از کاندوم (جنس جنسی ایمن)
زخم خال چیست؟
اولکوس مول (همچنین شانکر نرم یا شانکروئید) متعلق به بیماری‌های مقاربتی یا به اختصار STDs است – که عموماً به عنوان بیماری‌های مقاربتی شناخته می‌شوند. برای مثال، بیماری های مقاربتی شامل سیفلیس (شانکر سخت)، سوزاک، که بیشتر به عنوان «سوزاک» شناخته می شود، تبخال تناسلی و همچنین HIV است.
اولکوس مول عمدتاً در کشورهای آمریکای جنوبی، آسیای جنوب شرقی و آفریقا دیده می شود. با این حال، گاهی اوقات، عفونت با پاتوژن باکتریایی نیز می تواند در کشورهای صنعتی غربی مشاهده شود. مردان حدود ده برابر بیشتر از زنان به این بیماری مبتلا می شوند.
علائم زخم خال چیست؟
اولکوس مول علائم کاملا مشخصی ایجاد می کند. حدود دو تا ده روز پس از تماس جنسی با شریک آلوده، اولین علائم بیماری ظاهر می شود:
- پاپول های کوچک و مایل به قرمز در ابتدا
- پاپول ها به وزیکول تبدیل می شوند
- در محل وزیکول ها، یک زخم با درز قرمز و کمی برجسته و یک گودال زرد مایل به خاکستری ایجاد می شود.
زخم هنگام لمس نرم است (از این رو اصطلاح لاتین molle = نرم) و باعث درد می شود. در مردان، زخم‌های زخم خال معمولاً در قسمت داخلی پوست ختنه‌گاه، روی لبه گلن و روی فرنولوم پوست ختنه‌گاه ایجاد می‌شوند. تا حدودی کمتر، تغییرات پوستی روی سر، روی ساقه آلت تناسلی یا روی مونس پوبیس مشاهده می شود.
ضایعات پوستی زخم شده همچنین به عنوان ورودی برای سایر پاتوژن ها عمل می کند. بنابراین، این خطر وجود دارد که شانکر نرم پیش‌ساز عفونت‌های HIV، تبخال تناسلی یا سیفلیس باشد.
بسته به عمل جنسی، زخم های شانکر نرم نیز در موارد نادری در مخاط دهان یا ناحیه مقعد ایجاد می شود.
حدود یک تا دو هفته پس از اولین علائم بیماری، عوامل بیماری زا به غدد لنفاوی اینگوینال می رسند. سپس اینها به‌طور دردناکی متورم می‌شوند و گاهی اوقات آبسه‌ها نیز در اینجا ایجاد می‌شوند که پزشک به آن ulcus molle bubo می‌گوید. در موارد شدید، چنین آبسه ای باز می شود و چرک به بیرون تخلیه می شود.
علت زخم خال چیست؟
بر خلاف مردان ختنه شده، STD در مردان با پوست ختنه گاه حفظ شده بیشتر رخ می دهد. بنابراین وجود پوست ختنه گاه به عنوان یک عامل خطر برای عفونت با مولک اولکوس در نظر گرفته می شود.
چگونه می توان زخم خال را تشخیص داد؟
تغییرات ظاهری قابل مشاهده در پوست و غشای مخاطی زخم خال شبیه سایر بیماری های مقاربتی مانند سیفلیس یا تبخال تناسلی است. هنگام تشخیص زخم خال باید اینها را از یکدیگر متمایز کرد.
پس از آن معاینه فیزیکی انجام می شود. پزشک دستگاه تناسلی خارجی را معاینه می کند و غدد لنفاوی ناحیه کشاله ران را لمس می کند. در مردان ختنه نشده، او توجه خاصی به ناحیه زیر پوست ختنه گاه دارد.
سپس نمونه در آزمایشگاه از نظر وجود باکتری مورد بررسی قرار می گیرد. اگر آزمایشگاه پاتوژن Haemophilus ducreyi را تشخیص دهد، تشخیص زخم مولکولی تایید می شود.
اولکوس مول اغلب به عنوان دریچه ورودی برای سایر بیماری های مقاربتی نیز عمل می کند. بنابراین، پزشک معمولاً آزمایش‌های بیشتری را برای رد عفونت‌های اضافی مانند سیفلیس، ویروس هرپس سیمپلکس یا HIV تجویز می‌کند.
چگونه می توان زخم خال را درمان کرد؟
با این حال، پاتوژن اغلب به آنتی بیوتیک های قدیمی تر مقاوم است. اگر در جریان عفونت آبسه غدد لنفاوی ایجاد شده باشد، ممکن است پزشک مجبور شود آن را با جراحی باز کند تا چرک تخلیه شود. به منظور جلوگیری از عفونت جدید، در هر صورت باید شریک مربوطه را درمان کرد.
همچنین توصیه می شود از تماس جنسی تا زمان بهبود کامل زخم معده خودداری کنید.
آیا زخم خال قابل درمان است؟
عفونت موجود با Haemophilus ducreyi همچنین خطر ابتلا به سایر بیماری های مقاربتی مانند HIV را افزایش می دهد.
چگونه می توان از زخم خال جلوگیری کرد؟
اگر عفونتی در شما تشخیص داده شد، حتماً به افرادی که در چند هفته گذشته با آنها رابطه جنسی داشته‌اید، اطلاع دهید.
