موارد زیر مهمترین بیماریها یا عوارضی است که ممکن است در اثر اگزنتما دارو ایجاد شود:
پوست و زیر جلدی (L00-L99).
- پوستولوز حاد تعمیم یافته حاد (AGEP) - چرک های اندازه سر سوزنی.
- واکنش دارویی با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک (DRESS ؛ سندرم DRESS ؛ اگزانتم دارویی با ائوزینوفیلی (ارتفاع گرانولوسیت های ائوزینوفیل در خون شمارش) و علائم سیستمیک / با پوست و تغییر اندام) - بروز (فراوانی موارد جدید) 1: 1 تا 000: 1،10,000 دارو حکومت؛ علامت گذاری: اگزانتما (بثورات پوستی) که ممکن است شباهت به اگزانتمای ماکولوپاپولار داشته باشد (MPE ؛ ماکولوپاپولار: لکه دار و دارای پاپول ، یعنی با وزیکول) ، لنفادنوپاتی عمومی (لنف بزرگ شدن گره 50٪ از کل بیماران) ، تب، درگیری اندام های داخلی (آلوئولیت) ریه بافت و آلوئول (کیسه های هوا)) ، کاردیت (التهاب کل قلب), هپاتیت (کبد التهاب) / افزایش سه تا پنج برابر کبد آنزیم ها، پانکراتیت (التهاب پانکراس) ، نفریت / التهاب کلیه) و تغییرات خون شناسی (ائوزینوفیلی ، غیرمعمول) لنفوسيت ها، و یک لکوسیتوز و لنفوسیتوز / افزایش رنگ سفید خون سلولها / لنفوسیتها در خون). پیشرفت اغلب فقط پس از چند هفته مصرف داروی تحریک کننده است.
- سندرم لایل (اپیدرمولیز آکوتا توکسیکا) به عنوان یک نوع حداکثر از اگزنتما دارو - تخریب حاد قسمت بزرگی از اپیدرم ، که زندگی را تهدید می کند.
- سندرم استیونز-جانسون (SJS ، مترادف: اریتم exsudativum multiforme majus و درماتوستوماتیت باادر) - یک بیماری پوستی است که منجر به تب و اگزانتما می شود. احتمالاً ناشی از مایکوپلاسما یا نتیجه آلرژی به دارو است
- نکرولیز اپیدرمی سمی (TEN) - که در آن مکانیسم های آپوپتوز در اپیدرم (اپیدرم) نقش دارند.
