سرطان ریه (سرطان برونش): دارو درمانی

اهداف درمانی

• بهبود پیش آگهی
• کند شدن رشد تومور
• تسکینی (حفظ کیفیت زندگی)

توصیه های درمانی

بسته به یافته های بافت شناسی ("بافت ریز") ، رویکردهای مختلفی برای بررسی وجود دارد شیمی درمانی سرطان برونش بدون دوز داروهای سیتواستاتیک (موادی که رشد سلول یا تقسیم سلولی را مهار می کنند) در زیر آورده شده است ، زیرا درمان رژیم ها به طور مداوم در حال اصلاح هستند. سرطان ریه سلول کوچک (SCLC) (13-15٪)

• در "بیماری محدود" (LD) ، پلی شیمی درمانی کمکی (درمان که به دنبال برداشتن جراحی تومور است) با سیس پلاتین/اتوپوزید علاوه بر برداشتن (برداشتن تومور از طریق جراحی) و قفسه سینه پرتو درمانی (TRT) / محدود به همی توراکس یک طرفه (قفسه سینه)قفسه سینه نیمی از طرف آسیب دیده) و منطقه ای آن لنف گره ها به دنبال کل پیشگیریمغز تابش (PCI ؛ تابش پیشگیری جمجمه) با اهداف درمانی (درمانی) (تقریباً 15-20٪ موارد).
  • تا به امروز: استاندارد شیمی درمانی: ترکیبی درمان با یک مشتق پلاتین به علاوه اتوپوزید (4-6 چرخه) با نرخ پاسخ 60-80.
  • پاییز 2019: ایمونوشیمی درمانی: مشتق ترکیبی پلاتین / اتوپوزید با مهار کننده بازرسی (آتزولیوماب) در تنظیم خط اول ؛ گزینه های اضافی ایمنی درمانی در حال حاضر در آزمایشات بالینی مورد بررسی قرار می گیرند.
• در "بیماری گسترده" (ED) ، پلی شیمی درمانی با سیس پلاتین/ اتوپوزید یا آدریامایسین یا اپی روبیسین/سیکلوفسفامید/ vincristine (ACO یا EpiCO) [4 شیمی درمانی چرخه] قفسه سینه پرتو درمانی (TRT) و PCI (رادیوتراپی را در زیر ببینید). هدف تسکینی (حفظ کیفیت زندگی).

سلول غیر کوچک ریه سرطان (NSCLC) * (10-15٪).

• تا مرحله IIb کمکی / neoadjuvant (حکومت of داروهای قبل از درمان) شیمی درمانی (NACT ؛ در حال حاضر به صورت آزمایشی آزمایش می شود) و برداشتن.
• در مرحله شیمی درمانی و پرتودرمانی III ، در صورت لزوم ، نئوآوژوانته ؛ در صورت لزوم جراحی در عود ، bevacizumab تسکینی (آنتی بادی مونوکلونال که به VEGF متصل می شود و بنابراین از اتصال به گیرنده سطح VEGF جلوگیری می کند) ، مهارکننده های EGFR ، دوکتاکسل ، پرمترکسید
  • آنتی بادی IgG1 نکیتوموماب برای درمان خط اول در سلولهای غیر کوچک سنگفرشی پیشرفته در دسترس است ریه سرطان (NSCLC) اداره علاوه بر جمسیتابین/سیس پلاتین، آنتی بادی بقای کلی میانه را از 10 به 11.7 ماه طولانی می کند.
  • آزمایش PACIFIC: تلفیقی حکومت از مهار کننده PD-L1 دوروالوماب در مرحله غیر قابل برداشت III سلول غیر کوچک ریه سرطان خطر مرگ و میر را تا 41٪ در بیماران مبتلا به تومور بیان PD-L1 ≥ 1 reduced کاهش داد.
• در مرحله چهارم ، همسویی استراتژی درمانی با اهداف مولکولی:
  • در حضور یک جهش فعال EGFR در بیماران با وضعیت ECOG 0-2 → درمان خط اول با یک مهار کننده تیروزین کیناز EGFR (TKI ؛ به عنوان مثال ، afatinib ، erlotinib یا gefitinib)] [در تقریباً 10٪ بیماران مبتلا به غیر -سرطان سلول سنگفرشی]
  • در حضور همجوشی ALK ژن (ALK = آناپلاستیک لنفوم کیناز به طور مداوم در 3-5٪ از بیماران با سلول غیر کوچک فعال می شود سرطان ریه (NSCLC)) therapy درمان خط اول با crizotinib, سرتینیبو الکتینیب تست ALK مثبت + پیشرفت (پیشرفت بیماری) پس از شیمی درمانی استاندارد مبتنی بر پلاتین crizotinib اگر هیچ نوع مهار کننده ALK به عنوان درمان خط اول استفاده نشده است. اگر درمان با crizotinib با شکست مواجه می شود ، به بیماران NSCLC ALK مثبت باید یک مهار کننده ALK نسل دوم ارائه شود.

* NSCLC باید به طور معمول برای EGFR آزمایش شود ژن جهش زیرا در صورت مثبت بودن ، درمان با یک مهار کننده تیروزین کیناز (TKi ، به عنوان مثال ، afatinib, ارلوتینب، یا جفیتینیب) به عنوان درمان خط اول نسبت به شیمی درمانی استاندارد خط اول موثرتر است. دیر یا زود ، مقاومت در برابر مهار کننده های EGFR رخ می دهد ، که علت آن اغلب اصطلاحاً جهش دروازه بان T790M است. در این تنظیمات ، اوزیمرتینیب (مهار کننده کیناز) برای اولین بار درمان هدفمند را امکان پذیر می کند. یک آزمایش تصادفی نشان داد که اوزیمرتینیب درمان باعث بقا در بیماران با سلول غیر کوچک پیشرفته می شود سرطان ریه (NSCLC) در درمان خط اول در مقایسه با دو تیروزین قدیمی بازدارنده های کینازجهشهای EGFR (15-20٪) ، جهشهای KRAS (25-30٪) و جهشهای ALK (5-10٪) رایج ترین هستند. در صورت پیشرفت یا عود بیماری:

• شیمی درمانی (خط دوم درمانی) را با تکرار کنید دوتکسل, پمترکس (در بیماران مبتلا به غیر سنگفرشی سرطان ریه) ، یا بازدارنده تیروزین کیناز EGFR ارلوتینب.
• در تومورهایی که تیروزین کیناز ALK (لنفوم کیناز آناپلاستیک) بیان می شود (تقریباً 5٪ از بیماران مبتلا به NSCLC) ، می توان آن را با یک بازدارنده خاص مسدود کرد:
  • در بیماران مبتلا به آناپلاستیک پیشرفته لنفوم کیناز (ALK) مثبت سرطان ریز سلول کوچک (NSCLC) که تحت درمان با کریزوتینیب قرار گرفته است ، سرتینیب (750 میلی گرم در روز) قابل استفاده است. سرتینیب یک مهار کننده تیروزین کیناز است. به هشدارهای سازنده توجه داشته باشید: موارد شدید ، گاهی کشنده قلب شکست پس از بازاریابی گزارش شده است. بیماران باید از نظر علائم و نشانه های بیماری تحت نظر قرار گیرند قلب نارسایی (تنگی نفس ، ادم ، افزایش سریع وزن).
  • بریگاتینیب (مهار کننده تیروزین کیناز ؛ مهار کننده گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی ؛ در حضور انتقال ALK NSCLC). برای مونوتراپی بزرگسالان مبتلا به آناپلاستیک لنفوم کیناز (ALK) مثبت سرطان ریه سلول غیر کوچک پیشرفته مثبت (NSCLC) پس از پیش درمانی با کریزوتینیب مطالعه بیماران مبتلا به مرحله ALK مثبت IIIB / IV NSCLC که قبلاً یک مهار کننده ALK دریافت نکرده بودند: 1 سال PFS (بقا بدون پیشرفت) از 67٪ در گروه بریگاتینیب و از 43٪ در گروه کریزوتینیب (نسبت خطر: 0.49؛ p <0.001).
  • به طور مشابه ، بازدارنده تیروزین کیناز الکتینیب در اینجا برای درمان خط اول (L1) در سرطان ریه سلول غیر کوچک سلول پیشرفته ALK مثبت (NSCLC) وارد عمل می شود. توجه داشته باشید: الکتینیب استاندارد جدید L1 است زیرا در عین سمی بودن از نظر کارآیی نسبت به کریزوتینیب برتر است.
• آتزولیزوماب (بازدارنده ایست بازرسی: به طور انتخابی به پروتئین PD-L1 متصل می شود (لیگاند مرگ برنامه ریزی شده -1 ، لیگاند مرگ برنامه ریزی شده سلول 1). OAK مطالعه (آزمایش فاز III) بیماران تصادفی با NSCLC پیشرفته برای درمان با دوتکسل or آتزولیزوماب (1,200 میلی گرم از راه وریدی) پس از شکست شیمی درمانی مبتنی بر تاکسان. آتزولیزوماب بقای میانه طولانی مدت از 9.6 تا 13.8 ماه.
• نیولوماب (مهار کننده ایست بازرسی ایمنی PD-1) بقای طولانی مدت از 6 تا 9 ماه در سرطان ریه سلول غیر کوچک متاستاتیک. نشانه: بیماران بزرگسال مبتلا به سرطان ریه سلول کوچک یا متاستاتیک ریه سلول سلول سنگفرشی تاریخ شناسی (SQ-NSCLC) پس از شیمی درمانی قبلی.
  • ترکیب نیولوماب/ipilimumab و دو چرخه شیمی درمانی مبتنی بر پلاتین برای درمان خط اول بزرگسالان مبتلا به سرطان ریه سلول غیر کوچک متاستاتیک (NSCLC) تأیید شده است. توجه: تومورها نباید دارای جهش گیرنده فاکتور رشد اپیدرم حساس (EGFR) یا جابجایی لنفوم کیناز آناپلاستیک (ALK) باشند.
• پمبرولیزوماب در بزرگسالان مبتلا به PD-L1 (لیگاند مرگ سلولی برنامه ریزی شده 1) که تومورها را پس از شیمی درمانی قبلی بیان می کند. موارد مصرف: درمان سرطان ریه سلول کوچک ریز سلول محلی یا پیشرفته یا متاستاتیک (NSCLC) ؛ تک درمانی در a مقدار هر دو هفته 2 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن. پمبرولیزوماب نتایج درمانی بهتری نسبت به شیمی درمانی برای اولین بار در سرطان ریه سلول کوچک غیر ردیف (NSCLC) به دست آورد. انتظار می رود خط اول مبتنی بر نشانگر زیستی pembrolizumab درمان برای NSCLC متاستاتیک در دستورالعمل های جدید S3 گنجانده خواهد شد.
• راموسیروماب (آنتی بادی مونوکلونال که به گیرنده 2-VEGF سطح سلول القا کننده آنژیوژنز متصل می شود و آبشار سیگنالینگ پایین دست به هسته را قطع می کند ؛ بنابراین ، آنژیوژنز لغو می شود) همراه با دوتکسل در بزرگسالان تحت درمان با سرطان ریه سلول کوچک ریز سلول موضعی پیشرفته یا متاستاتیک بدون در نظر گرفتن زیرگروه هیستولوژیک.
  • آزمایش RELAY: بیماران مبتلا به سرطان ریه سلول غیر کوچک پیشرونده با جهش فعال EGFR در صورت درمان با زنده ماندن بدون پیشرفت (بقا بدون پیشرفت (PFS)) ارلوتینب به علاوه راموسیروماب به جای ارلوتینیب به تنهایی؛ در مقایسه با erlotinib plus دارونما، PFS از 12.4 به 19.4 ماه افزایش یافت. همچنین نرخ PFS 1 ساله تحت ترکیب بهتر بود (71.9 در مقابل 50.7٪).
• دوروالوماب (آنتی بادی مونوکلونال با هدف قرار دادن برنامه ریزی شده لیگاند مرگ 1 (PD-L1)) برای جلوگیری از فرار تومورها از دفاع ایمنی طبیعی طراحی شده است. بقا-بدون پیشرفت به طور قابل توجهی طولانی مدت در بیماران مبتلا به مرحله پیشرفته سرطان ریه سلول غیر کوچک (NSCLC) (دارونما گروه بعد از میانه 5.6 ماه مجدداً پیشرفت تومور را تجربه کردند. دوروالوماب گروه بعد از حد متوسط ​​16.8 ماه). عوارض جانبی: میاستنی گراویس (نادر)؛ مقدار تنظیم یا قطع دائمی ممکن است لازم باشد.

اقدامات تسکینی دیگر:

• در مراحل پیشرفته ، تسکین درمانی (درمان تسکینی) انجام می شود:
  • تغذیه روده ای ، به عنوان مثال ، تغذیه از طریق PEG (گاستروستومی آندوسکوپی از راه پوست: دسترسی مصنوعی آندوسکوپی از خارج از دیواره شکم به داخل معده).
  • تزریق درمانی از طریق کاتتر بندری (بندر ؛ دسترسی دائمی به وریدی یا شریانی خون گردش).
  • درد درمان (طبق طرح مرحله بندی WHO ؛ نگاه کنید به "درد مزمن"در زیر)
• همچنین به بخش «ادامه درمان» مراجعه کنید.

پیشگیری ثانویه

• محققان دریافتند که رده های سلولی سلول کوچک ریه ریه (NSCLC) با جهش K-Ras در رشد آنها مهار می شود استاتین ها.
• یک مطالعه نشان داد که استاتین ها می توانند بر میزان مرگ و میر ناشی از خاص سرطان (میزان مرگ) در بیماران سرطانی ریه تأثیر مثبت بگذارند:
  • استفاده از استاتین قبل از شروع تشخیص: کاهش 12 درصدی در خطر مرگ و میر ناشی از بیماری.
  • استاتین ها حداقل دوازده بار تجویز می شوند: 19٪ خطر مرگ و میر کمتر
  • استفاده از استاتین پس از شروع تشخیص: 11٪ خطر مرگ و میر مخصوص سرطان را کاهش می دهد.

  این مطالعه هیچ تفاوتی بین سرطان ریه سلول کوچک و سلول غیر کوچک نشان نداد.