کروموزوم ها: ساختار ، عملکرد و بیماری ها

کروموزوم انتقال دهنده اطلاعات ژنتیکی هستند. آنها اطمینان می دهند که خصوصیات جسمی والدین به فرزندان مشترک آنها منتقل می شود. در همان زمان ، بیماری های جدی می توانند رخ دهند کروموزوم مختل می شوند

کروموزوم ها چیست؟

DNA اساس وراثت است. این در حال حاضر به صورت کروموزوم. انسان 46 کروموزوم دارد. از این تعداد 23 نفر از مادر و 23 نفر از پدر هستند. به جز سلول های زایا ، هر سلول در بدن انسان 46 کروموزوم دارد. تعداد کروموزوم ها از گونه ای به گونه دیگر متفاوت است ، اما اطلاعاتی در مورد رشد ارگانیسم ارائه نمی دهد. به عنوان مثال مرغ سیاه 80 کروموزوم دارد. کروموزوم ها به صورت جفت های همولوگ اتفاق می افتند. این بدان معناست که در هر حالت دو کروموزوم وظیفه تولید مثل اطلاعات ژنتیکی را دارند. از 46 کروموزوم ، دو گنوزوم نامیده می شوند. وظیفه آنها تعیین جنسیت است. کروموزوم ها در هسته سلول قرار دارند که به آنها حامل ماده ژنتیکی نیز گفته می شود. اگر ساختار آنها از هم گشوده شود ، طول آن حدود 2 متر است. در طول تقسیم سلول ، کروموزوم ها نیز تقسیم می شوند. به این فرآیند میتوز یا میوزیس. میوز در سلولهای زایا ، سلول تخم مرغ و نطفه، میتوز در سایر سلولهای بدن. در این فرآیند ، کروموزوم های موجود تولید مثل می شوند تا همیشه یکسان باشند.

آناتومی و ساختار

کروموزوم ها از دو نیمه تشکیل شده اند. اینها غالباً یکسان نبوده و کروماتید نامیده می شوند. در وسط ، نیمه ها به هم می آمیزند. کروموزومهایی که در یکی از انتهای کرومواتیدها به هم متصل می شوند ، زیر متمرکز نامیده می شوند. در این حالت بازوها کوتاه شده به نظر می رسند. به محلی که نیمه ها در آن می پیوندند سانترومر گفته می شود. در طول میتوز و میوزو ، به ترتیب ، کروماتیدها در سانترومر تقسیم شده و به انتهای سلول کشیده می شوند. از آنجا که هر سلول اطلاعات ژنتیکی را به همراه دارد ، لازم است که این موارد نیز در طول تقسیم سلولی کپی شوند. در این فرآیند ، کروماتیدها از DNA تشکیل شده اند که جمع می شوند. این به نوبه خود لرزان به یک رشته دوتایی تبدیل می شود. در رشته دوتایی ، دو جفت پایه با یکدیگر ترکیب می شوند. اینها در مقابل یکدیگر قرار دارند و به روشی مکمل اجرا می شوند. از چهار جفت پایه مختلف ، فقط دو جفت با هم قرار دارند. بازوهای کروموزوم معمولاً در موقعیتی قرار دارند که مانند X می باشد.

عملکرد و وظایف

کروموزوم ها دو وظیفه خاص دارند: اول اینکه جنسیت کودک را تعیین می کنند و دوم اینکه تمام اطلاعات ژنتیکی لازم را در اختیار او قرار می دهند. اینها شامل ، به عنوان مثال ، رنگ چشم و مو. اطلاعات به ارث برده از مادر و پدر است. به همین دلیل است که کروموزوم ها همیشه به صورت جفت رخ می دهند. خصوصیات به طور غالب یا مغلوب به ارث می رسند. از آنجا که از مادر و پدر در هر مورد مشخصه مشابهی منتقل می شود و بنابراین به عنوان مثال اطلاعات مربوط به دو رنگ چشم مختلف وجود دارد ، یکی از ویژگی ها باید در روند بعدی غالب باشد. علاوه بر خصوصیات خارجی ، کروموزوم ها نیز مسئول رشد توانایی ها و رفتار هستند. علاوه بر این ، آنها می توانند بیماری های موجود را به نوزاد منتقل کنند. در مقابل ، خصوصیات اکتسابی ، مانند عضله بزرگ توده، ارثی نیستند. در مورد رابطه جنسی ، فقط کروموزوم 23 نقش مهمی دارد که اصطلاحاً گنوزوم نامیده می شود. کروموزوم های جنسی به دو کروموزوم X و Y تقسیم می شوند. ماده ها دارای دو کروموزوم X ، مردان دارای یک کروموزوم X و Y هستند. بر این اساس ، در نهایت نطفه که تعیین می کند کدام جنس به ارث می رسد ، زیرا زنان فقط دارای کروموزوم X هستند و بنابراین نمی توانند یک کروموزوم Y را به ارث ببرند.

شکایت و بیماری ها

بدون کروموزوم ها ، وراثت نیز امکان پذیر نیست. بر این اساس ، اگر عدد یا شکل صحیح نباشد ، عوارض عمده ای ایجاد می شود. سندرم داون، همچنین در بین متخصصان به عنوان تریزومی 21 شناخته می شود ، به ویژه شناخته شده است. این نام در حال حاضر اطلاعاتی را درباره مشکل موجود ارائه می دهد: به جای اینکه دو بار وجود داشته باشد ، کروموزوم بیست و یکم 21 بار وجود دارد. کودکان مبتلا دارای اختلالات رشد هستند ، اما همچنین شکایت های جسمی ، مانند قلب عیوب. که در سندرم ترنر، از طرف دیگر ، یک کروموزوم وجود ندارد. این بیماری فقط می تواند دختران را درگیر کند زیرا کروموزوم از دست رفته دومین کروموزوم X است. بیماران گزارش می دهند کوتاه قد همچنین ناباروری. از ویژگی های بارز اختلالات کروموزومی این است که در زنانی که دو کروموزوم X دارند ، آسیب به یکی از گنوزوم ها قابل جبران است. از طرف دیگر ، این در مردان وجود ندارد. این واقعیت را می توان با این واقعیت توضیح داد که مردان فقط یک کروموزوم X دارند ، این بدان معناست که نقایص موجود در این یکی قابل جبران نیست. این امر منجر به بیماری های ارثی می شود که تقریبا فقط مردان را درگیر می کند. به عنوان مثال بیماری سبز-قرمز ، هموفیلی یا دوشن دیستروفی عضلانی. فقط در موارد کمی زنان بیمار هستند. به طور کلی ، نقص در کروموزوم ها می تواند در طول تقسیم سلول ، همجوشی تخمک و نطفه سلولها ، یا در طی تشکیل سلولهای زایایی. چنین فرایندی منجر به وجود کروموزومهای بسیار زیاد یا خیلی کم می شود. همچنین ممکن است که ساختار کروماتیدها آسیب دیده باشد. علاوه بر این ، نمی توان رد کرد که برخی تأثیرات خارجی بر کروموزوم ها تأثیر منفی بگذارد. این موارد شامل ، به عنوان مثال ، تابش یا برخی مواد شیمیایی است. بیماری های ناشی از نقص کروموزوم ها قابل درمان نیستند. تنها کاهش پیامدهای بوجود آمده امکان پذیر است.