بثورات و خارش
بثورات کوچک و خارش همراه معمولاً در طول آن بی ضرر هستند بارداری. پوست به دلیل سطح بالای استروژن تحریک پذیرتر می شود و اکنون نیز نسبت به موادی که قبلاً می توانستند لمس شوند یا بدون واکنش استفاده شوند ، حساسیت نشان می دهد. خارش در سراسر بدن ، به خصوص احساس شدید کف دست و کف پا ، با خطر بارداری کلستاز
علائم کشش
از آنجا که پوست در طی آن بسیار حساس و تحریک پذیر است بارداری، به طور واضحی نسبت به آن واکنش نشان می دهد کشش در اکثر زنان - این امر به دلیل شیوع کودک یا افزایش وزن مربوط به بارداری است. تغییرات پوستی به صورت نوارهای قرمز مایل به قرمز و آبی دیده می شود. آنها عمدتا در شکم و پستان ظاهر می شوند ، اما اغلب در لگن یا ران نیز دیده می شوند.
احتباس آب همچنین باعث تنش پوست و ایجاد آن می شود بافت همبند، که مسئول انعطاف پذیری پوست است ، بیش از حد تحت فشار قرار می گیرد. این منجر به ایجاد ترکهایی می شود که فقط می توانند به طور ناقص بهبود یابند. درد یا خارش اغلب وجود ندارد ، اما ممکن است.
خطر ابتلا علائم کشش اگر مادر قبلاً این مشکل را داشته باشد افزایش می یابد. به ندرت زنان پوستی مخصوصاً الاستیک دارند که چنین عظیمی را امکان پذیر می کند کشش بدون ترک بافت. پس از بارداری ، قرمزی آن علائم کشش کاهش می یابد و رنگ پوست به تدریج کمرنگ می شود.
آنچه باقی می ماند معمولاً نوارهای سبک است که کم و بیش قابل مشاهده است. ناپدید شدن کامل بعید است و نمی توان با "کرم های مخصوص" آن را ایجاد کرد. مادران باردار نباید بیش از حد به این محصولات آرایشی اعتماد کنند زیرا هیچ اثر درمانی اثبات شده ای ندارند. در عوض ، آنها باید مراقب وزن خود پس از زایمان باشند ، غذای سالم بخورند رژیم غذایی، ورزش کرده و پوست آنها را مرطوب نگه دارید تا بتواند دوباره تولید کند.
درماتوزهای بارداری
بیماری های پوستی وجود دارد که فقط در زنان باردار اتفاق می افتد و تصویر بالینی خاص خود را دارد. به عنوان مثال PUPPS ، "پاپول ها و پلاک های خارش و کهیر در حاملگی". این بدان معناست که بثورات خارش دار ، مربعی شکل وجود دارد که با لکه ها و گره های پوستی مشخص می شود.
این بیماری حدوداً از هر 100 مادر یک نفر را تحت تأثیر قرار می دهد و پس از زایمان بهبود می یابد. این بیماری در نیمه دوم بارداری ایجاد می شود ، اما علت شیوع آن هنوز یافت نشده است. معمولاً بثوراتی که از ناحیه شکم شروع می شوند ، خارش دارند که با پیشرفت بیماری افزایش می یابد. بسته به شدت ، پستانها ، بازوها یا پاها ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند.
هیچ خطری برای کودک وجود ندارد. استفاده از کرم های ضد خارش مزاحم توصیه می شود. علاوه بر این ، یک درمان با گلوكوكورتيكوئيدها (داروهایی که سرکوب می کنند سیستم ایمنی بدن، به عنوان مثال کورتیزون) می تواند باعث تسکین شود.
درماتوز بارداری دیگر ، حاملگی پمفیگوئید است. در این بیماری بسیار نادر ، آنتی بادی در برابر ساختارهای سلولهای پوستی ایجاد می شوند ، به این معنی که سیستم ایمنی بدن خودش سلولها را از بین می برد از نظر بالینی ، این بیماری با بثورات متورم ، حلقه ای شکل همراه با گروه هایی از تاول های ملتهب مشخص می شود.
مناطق آسیب دیده به شدت خارش دارند. از آنجا که آنتی بادی همچنین به کودک متولد نشده برسد ، دومی نیز می تواند بیمار شود. حاملگی پمفیگوئید خطری تهدیدکننده برای کودک نیست. بثورات در نوزاد بدون درمان بهبود می یابند. گلوکوکورتیکوئیدها همچنین می تواند برای این درماتوز تجویز شود. علاوه بر این ، مناطق التهابی باید خشک و مرتباً ضد عفونی شوند.
