حافظه درد - این چیست؟
بسیاری از افراد از مزمن رنج می برند درد، به خصوص به دلیل بیماری های ستون فقرات (نگاه کنید به: علائم بیماری های ستون فقرات). در متن این مزمن درد، درد حافظه می تواند توسعه یابد یکی از مزمن صحبت می کند درد اگر درد حداقل به مدت شش ماه وجود داشته باشد. آنها نه تنها از نظر جسمی ، بلکه بیش از هر چیز از نظر روانی بیمار را دچار اختلال می کنند. در آلمان ، حدود ده درصد از کل افراد از درد مزمن رنج می برند.
چگونه یک خاطره از درد ایجاد می شود؟
درد حافظه می تواند در صورت ادامه درد در مدت زمان طولانی و درمان نشدن یا فقط درمان ناکافی ایجاد شود. به طور معمول ، درد عملکرد هشدار دهنده دارد. این به ما آگاهی می دهد که بدن ما در معرض چیز مضر است.
یک مثال ساده اجاق گرم است ، که تقریباً بلافاصله باعث درد کوتاه مدت می شود ، به طوری که دست خود را فوراً دور می کنید. اگر درد حافظه ایجاد شده است ، درد عملکرد واقعی خود را از دست داده است و در بیشتر موارد دیگر دلیلی وجود ندارد. اگر این روند بارها و بارها تکرار شود ، در برخی موارد هیچ رویداد درد / محرک درد برای آن لازم نیست سلول عصبی برای ارسال یک سیگنال و در نتیجه ایجاد احساس درد.
سپس به این سلول خود به خود فعال گفته می شود. در این حالت لازم نیست هیچ بیماری وجود داشته باشد ، به عنوان مثال در پشت ، که درد را تحریک می کند ، اما سلول های عصبی به سادگی به یک فعال شدن دائمی عادت کرده اند. در دراز مدت ، حتی می تواند منجر به تغییر در سطح ژن شود.
این موارد منجر به تغییر می شود غشای سلولی، به این معنی که سلولهای عصبی آسیب دیده می توانند با سرعت بیشتری فعال شوند و در نتیجه یک تجربه درد شدیدتر ایجاد می شود. فرایندهایی که اتفاق می افتد مشابه فرایندهایی است که طی آن اتفاق می افتد یادگیری. با استفاده از محلی بیهوشی or داروهای ضد درد، این به اصطلاح تقویت طولانی مدت ، یعنی ایجاد یک حافظه درد ، معمولاً قابل پیشگیری است.
با این وجود ، با این کار امکان پذیر نیست بیهوشی عمومی یا تسکین دهنده ها ، زیرا هیچکدام از اینها عمل نمی کنند نخاع مرحله. به طور معمول ، بدن ما یک مکانیسم محافظ داخلی در برابر درد بیش از حد دارد ، که همچنین برای جلوگیری از ایجاد حافظه درد در نظر گرفته شده است. در نخاع، بدن خودش است داروهای ضد درد (مخدرها) یا آمینو اسیدهای مهاری می توانند آزاد شوند که سلول های عصبی واسطه را مهار می کنند.
این مکانیسم ها دائماً فعال هستند ، اما تحت فشارهای عصبی یا در صورت وجود چندین محرک درد دوباره به میزان خاصی فعال می شوند. اگر این سیستم به اندازه کافی توسعه نیافته باشد ، یک نفر حساسیت بیشتری نسبت به درد دارد و ایجاد یک حافظه درد راحت تر است. این مکانیسم های مهار فردی به این معنی است که برخی از افراد نسبت به دیگران حساسیت بیشتری نسبت به دیگران دارند و برخی از افراد به راحتی حافظه درد را ایجاد می کنند.
