محصولات
تتراسایکلین ها به صورت تجاری در بسیاری از کشورها به صورت قرص, کپسول، و تزریق و تزریق راه حل، بین دیگران. این مقاله در درجه اول به درمان دهان و دندان گفته می شود. اولین تتراسایکلین, کلرترتراسیکلین (اورئومایسین ، لدرل) ، در دهه 1940 در هنگام غربالگری نمونه های خاک به مدیریت بنجامین مینگ داگگر کشف شد و در پایان دهه به صورت تجاری در دسترس قرار گرفت.
ساختار و خواص
تتراسایکلین ها مواد طبیعی از گونه ها هستند. نام تتراسایکلین از چهار حلقه ای که با هم ادغام شده اند مشتق شده است. کلرترتراسیکلین (اورئومایسین ، لدرل) از دهه 1940 جدا شد. اکسی تتراسایکلین (Terramycin، Pfizer) از دهه 1950 به دست آمد. تتراسایکلین می تواند با حذف کلرین اتم از کلرترتراسیکلین. همچنین به طور طبیعی رخ می دهد. در دهه 1950 دمکلوکلایکلین همچنین کشف شد ، که مانند کلروتتراسایکلین از آن تشکیل شده است. داکسی سایلسین (1960) و ماینوسایکلین (دهه 1970) به صورت نیمه مصنوعی تولید می شود. ماینوسایکلین نمونه ای از تتراسایکلین لیپوفیل است.
اثرات
تتراسایکلین ها (ATC J01AA) دارای خصوصیات باکتریواستاتیک در برابر عوامل بیماری زای گرم مثبت و گرم منفی هستند. این اثرات بر اساس مهار سنتز پروتئین باکتریایی با اتصال به زیر واحد 30S است ریبوزومها. تتراسایکلین ها علاوه بر این ، اثرات ضد التهابی ، آنتی اکسیدانی و ضد انگلی دارند. آنها دارای اثرات کیلیت قوی هستند و کاتیونهای دو ظرفیتی را بهم پیوند می دهند. بنابراین تتراسایکلین ها متالوپروتئازهای ماتریکس را مهار می کنند و به داروهای دارویی حساس هستند فعل و انفعالات.
موارد مصرف
علائم استفاده عبارتند از:
- بیماری های عفونی باکتریایی با عوامل بیماری زای حساس.
- آکنه (آکنه ولگاریس)
- روزاسه
- پیشگیری و درمان مالاریا
مقدار مصرف
با توجه به اطلاعات حرفه ای میزان مصرف بستگی به ماده فعال و دارو دارد. برای بعضی ها داروهای, خشک دهن حکومت توصیه می شود برای جلوگیری از ناراحتی دستگاه گوارش ، دیگران باید همراه با وعده غذایی تجویز شوند. تتراسایکلین ها باید به اندازه کافی مصرف شوند آب در حالت نشسته یا ایستاده برای جلوگیری از تحریک و زخم مری. درست قبل از خواب مصرف نکنید (حداقل یک ساعت از هم فاصله داشته باشید). معمولاً نباید تتراسایکلین ها را با آن تجویز کرد شیر. از قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید یا تابش UV در طول درمان ، به عنوان داروهای می تواند بسازد پوست به خورشید حساس تر است استفاده از a کرم های ضد آفتاب باید در نظر گرفته شود. ترکیب با یک پروبیوتیک ممکن است توصیه شود.
مواد تشکیل دهنده فعال
مواد فعال حاوی پسوند - سایکلین هستند:
- کلرترتراسیکلین (اورئومایسین ، CH خارج از تجارت).
- دمکلوسیکلین (مخلوط چرم)
- داکسی سایکلین (ویبرامایسین ، پرانرژی ، عمومی).
- داکسی سایکلین برای درمان روزاسه (Oracea)
- لایمسیکلین (تترالیزال)
- ماینوسایکلین (ماینوسین)
- اکسی تتراسایکلین (ترامیسین ، خارج از تجارت).
- سارا سایکلین (Seysara)
- تتراسایکلین (پیلرا ، ترکیبی)
- تیگسیکلین (Tygacil)
موارد منع مصرف
موارد منع مصرف عبارتند از:
- حساس بودن
- شدید کبد or کلیه اختلال عملکرد (بستگی به ماده فعال دارد).
- بارداری ، شیردهی
- کودکان زیر 12 سال
- درمان با رتینوئیدها
هنگام رشد دندان استفاده کنید (کودکان زیر 12 سال ، بارداری) ممکن است باعث تغییر رنگ دائمی دندانها شود و بنابراین منع مصرف دارد. اقدامات احتیاطی کامل را می توان در جزوه اطلاعات دارویی مشاهده کرد.
تداخلات
دیگر داروهای و غذاها ممکن است باعث کاهش جذب از تتراسایکلین ها. از جمله این موارد ، آنتی اسیدها، مولتی ویتامین ها ، کلسیم, منیزیم, اهنو کلستیرامین. آنها نباید به طور همزمان تجویز شوند. داروی دیگر فعل و انفعالات رخ دهد (به SMPC مراجعه کنید).
عوارض جانبی
شایعترین عوارض جانبی احتمالی تتراسایکلین ها عبارتند از:
- واکنش های حساسیت بیش از حد
- اختلالات مرکزی مانند سردرد, خستگی، سرگیجه
- اختلالات دستگاه گوارش مانند تهوع, استفراغ, درد شکم, اسهال, ورم مخاط دهان.
- حساسیت به نور
مانند سایر موارد آنتی بیوتیک ها، مقاومت یک مشکل است.
