مترادف به معنای گسترده تر
- آبسه مقعدی
- الاغ مرداب
بیشتر از آبسه در شکم آبسه در باسن است /آبسه مقعدی. بسته به موقعیت آن در ناحیه باسن (مقعد) ، یک تمایز قائل می شود بین: علاوه بر این ، در مورد یک آبسه در باسن ، تمایز بیشتری بین آبسه های ایسکورکتال واقع در پشت ، که بین بین تاج ایلیاک و رکتوم، و آبسه های لگن یا لگن ، که بین لگن و راست روده یا ایلئوم و راست روده قرار دارند. - آبسه های زیر جلدی (مستقیم زیر پوست)
- آبسه های پریانال (کنار مقعد)
- آبسه های پری پروتیک
- آبسه زیر مخاط (زیر لایه لایه مخاطی پوست)
- آبسه های عضلانی (بین عضلات لگن) مقعد).
علائم آبسه باسن
علاوه بر علائم عمومی بیماری ، مانند لرز و تب، بیماران با آبسه مقعدی نیز معمولاً شکایت دارند درد (درد در مقعد) هنگام نشستن یا اجابت مزاج (اصطلاحاً اجابت مزاج) درد) . همچنین می توانید در مورد همه علائمی که نشان دهنده آبسه هستند ، در مقاله زیر بخوانید: علائم آبسه
تشخیص
علاوه بر سوال از بیمار در مورد آن آبسه روی باسن (آنامنز توسط پزشک) ، قرمزی در مقعد یا اطراف آن معمولاً به آبسه مشکوک است. معاینهی جسمی، که در طی آن پزشک لمس مقعد را انجام می دهد ، گاهی اوقات می تواند سو the ظن آبسه را تأیید کند. علاوه بر این گزینه های معاینه ، آندوسکوپی از رکتوم یا کل روده بزرگ همچنین در دسترس است و می تواند آبسه را تشخیص دهد.
به اصطلاح اندوسونوگرافی ، یک سونوگرافی اسکن پس از سونوگرافی از داخل انجام می شود سر به روده وارد شده است ، می تواند مطمئن ترین تشخیص یک باشد آبسه مقعدی علاوه بر معاینه CT در مورد آبسه موجود ، ابتدا می توان به یک پزشک عمومی مراجعه کرد. پس از ارزیابی اولیه از شدت ، وی می تواند بسته به تجهیزات تمرین ، خود آبسه را شکافته یا معالجه کند.
بعضی از پزشکان خانواده یا پزشکان عمومی در عمل خود فضا را برای انجام چنین روش حداقلی دارند. اگر آبسه جدی وجود داشته باشد یا پزشک نتواند مکانی استریل برای این روش ایجاد کند ، می تواند بیمار را به یک متخصص ارجاع دهد. به عنوان مثال این متخصص می تواند در جراحی احشای متخصص باشد.
جراحی احشائی با درمان جراحی احشای سروکار دارد اعضای داخلی و همچنین اقدامات جزئی مانند تقسیم آبسه را انجام می دهد. درمان را می توان در بیمارستان یا توسط یک متخصص خصوصی انجام داد. برای پذیرش در بیمارستان یا معالجه در یک کلینیک سرپایی جراحی ، مراجعه به پزشک عمومی نیز لازم است.
موارد اضطراری از این قاعده مستثنی هستند. آبسه باز می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. یکی از دلایل احتمالی این است که آبسه در التهاب خود تا حدی پیشرفت کرده است که به دلیل کشش پوست ترکیده می شود.
آبسه توسط یک کپسول نازک احاطه شده است که دیگر نمی تواند فشار را تحمل کند و در نهایت پاره می شود. سپس زخم باز و عفونی ایجاد می شود. حاوی چرک ظهور می کند و همچنین شامل بیماری زا است باکتری.
اگر چنین آبسه ای وجود داشته باشد ، توصیه می شود به دلیل خطر عفونت و انتقال بیماری با پزشک مشورت کنید و تحت درمان حرفه ای قرار بگیرید. میکروب ها. در شرایط بهداشتی مناسب ، پزشک می تواند زخم باز را تمیز و شستشو دهد. حذف کامل چرک برای جلوگیری از عود بسیار مهم است.
سپس زخم برای بهبود باز می ماند. ممکن است یک زهکشی در زخم قرار داده شود تا از تازه تشکیل شده تخلیه شود چرک و مایع را مستقیماً زخم کنید. بنابراین زخم عقیم مانده و می تواند بهبود یابد.
پانسمان باید مرتبا عوض شود. در اینجا نیز باید اطمینان حاصل شود که از بهداشت کامل اطمینان حاصل کنید تا باکتری به مناطق دیگر منتقل نمی شوند. به همین دلیل یک فرد غیر روحانی نباید خود به خود آبسه باز کند.
استفاده از پمادهای کششی (مانند پماد کلاسیک Ilon®) نیز می تواند باعث باز شدن خودبخودی آبسه شود. پماد باعث پیشرفت این فرآیند می شود و بنابراین به ترشح بهتر چرک کمک می کند. در اینجا نیز ترمیم جراحی (جراحی) مهمترین و ایمن ترین روش درمان است.
اما باید توجه داشت که برش کف (برش) غشای آبسه و تخلیه چرک در باسن معمولاً کافی نیست. باید یک حفره آبسه به شکل T یا بیضی شکل باشد ، که باید به همان اندازه که عمیق است بلند باشد. به دنبال آن درمان زخم باز و قرار دادن نوار تامپوناد انجام می شود.
در مورد آبسه در باسن ، که مستقیماً در کنار اسفنکتر مقعد قرار دارد ، باید توجه داشت که اسفنکتر را می توان تا 4/5 برش داد بدون اینکه هیچ گونه ترک شود بیاختیاری. حلقه به اصطلاح puberectal تحت هیچ شرایطی نباید آسیب ببیند. در مورد آبسه در باسن ، در بیشتر موارد جراحی ضروری است.
این درمان شامل باز شدن حفره چرک از طریق جراحی است تا بتواند ترشحات گسترده چرک ایجاد کند. اغلب برش پوست حتی دردناک تلقی نمی شود ، زیرا باز شدن آبسه و کاهش فشار ناشی از آن حتی به عنوان تسکین احساس می شود. علائم معمولاً پس از عمل به سرعت فروکش می کنند.
این عمل معمولاً در حالت عمومی یا ستون فقرات انجام می شود بیهوشی. در طی عمل جراح به دنبال ارتباط احتمالی حفره چرک و مقعد است. مشکل آبسه باسن اغلب این است که حفره چرک می تواند از طریق دستگاه اسفنکتر مجاری ریز (به اصطلاح فیستول) ایجاد کند که ممکن است آسیب ببیند.
در مورد آبسه باسن ، زخم جراحی می تواند اندازه قابل توجهی داشته باشد ، زیرا تمام ساختارهای التهابی باید کاملاً برداشته شوند. زخم به روشنی باز و بخیه زده نمی شود ، بنابراین می توان از جمع شدن چرک جلوگیری کرد. در بعضی موارد ، زهکشی برای کمک به تخلیه چرک در آن قرار داده می شود.
ایجاد یک خروجی مصنوعی از روده معمولاً ضروری نیست. توالت معمولاً پس از عمل می تواند به صورت معمول استفاده شود. از آنجا که زخم به صورت آشکار درمان می شود ، ممکن است خونریزی و به ویژه خونریزی ثانویه ایجاد شود. علاوه بر این ، یک عفونت جدید نیز ایجاد می شود.
در موارد نادر زخم زخم شدیدی وجود دارد ، در موارد شدید می توان مقعد را تحت تأثیر قرار داد و حرکات روده دشوار و دردناک شد. به دلیل واکنش التهابی آبسه و عمل ، صدمه به ساختارهای اطراف می تواند رخ دهد. در مواردی که عضله اسفنکتر درگیر باشد ، ممکن است بسته شدن ضعیفی با کنترل ضعیف وجود داشته باشد اجابت مزاج.
قبل از عمل جراحی ، روده تمیز می شود (انما ، انما) و در صورت لزوم ، داروهای ضد انعقاد باید برای مدت زمان مشخصی قطع شوند (به عنوان مثال ASS ، Marcumar®). بعد از باز شدن آبسه در باسن ، ترشحات زیادی از زخم در پانسمان جمع می شود که باید در دوره اولیه به طور مکرر تغییر یابد. از وان های نشسته با نمک دریا می توان برای پشتیبانی از روند بهبودی ، به ویژه پس از حرکات روده استفاده کرد.
در دراز مدت ، بهداشت در ناحیه مقعد باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد. پیش بینی یک عمل برای ایجاد آبسه در باسن معمولاً بسیار خوب است. این عمل خود معمولاً یک روش ساده است و مشکلات کمی ایجاد می کند.
روند بهبودی اغلب سریع است و علائم آن به سرعت کاهش می یابد. بهبود زخم باز ممکن است چندین هفته طول بکشد. آبسه در باسن اغلب موقتی است و منجر به افزایش تورم می شود که باید سریع درمان شود زیرا معمولاً بسیار دردناک است و در بعضی موارد همراه است تب.
علاوه بر این ، یک آبسه طولانی در باسن می تواند منجر به پراکندگی عوامل بیماری زا از طریق جریان خون شود. در بدترین حالت ، این می تواند منجر به سپسیس شود ، یک تصویر بالینی بالقوه تهدید کننده زندگی. در بیشتر موارد ، آبسه در باسن به خودی خود بهبود نمی یابد.
اگر آبسه به سرعت درمان نشود ، اندازه و ناراحتی آن افزایش می یابد درد ناشی از آبسه نیز افزایش می یابد. علاوه بر این ، خطر a فیستول اگر آبسه به سرعت باز نشود ، تشکیل آن افزایش می یابد. آ فیستول یک کانال خوب و لوله ای است که از آبسه شروع می شود و ارتباطی بین آن ایجاد می کند رکتوم و پوست
A فیستول دستگاه تهدید کننده زندگی نیست ، اما اغلب حتی پس از تخلیه چرک نیز باقی می مانند. این می تواند منجر به التهاب مکرر شود. اختلال دائمی اندام های اطراف نیز می تواند منجر به شکایت بیشتر شود.
در مورد آبسه در باسن ، عملکرد عضله اسفنکتر به ویژه در معرض خطر است. در بدترین حالت ، عفونت می تواند از آبسه به داخل گسترش یابد خون (سپسیس) مهم است که هرگز به تنهایی سعی در ایجاد آبسه نکنید ، زیرا این امر باعث می شود حفره چرک به داخل و در بافت همسایه باز شود و عوامل بیماری زا را در داخل بدن آزاد کند. خون، که می تواند منجر به عفونت های خطرناک شود و در نتیجه آبسه می تواند مزمن شود.
پس از هر بار لمس آبسه ، فرد باید دست های خود را کاملا بشوید. در چنین شرایطی دوش گرفتن بهتر از استحمام است تا از انتقال آن به مناطق دیگر پوست جلوگیری شود. لباس زیر ، ملافه و حوله ها نیز باید در 90 درجه شسته شوند تا از بین برود باکتری.
توالت و سرویس بهداشتی باید در مدت زمانی که از آبسه کف خود رنج می برید کاملا تمیز شود. داروهای خانگی مختلفی را می توان در مراحل اولیه آبسه جزئی آزمایش کرد. کار اصلی این است که ناحیه آسیب دیده پوست را با کمپرس گرم گرم کنید.
برای ایجاد آبسه در باسن ، پر کردن ضخیم ناحیه می تواند در برابر درد هنگام نشستن مفید باشد. آبسه کوچکتر گاهی با چند روش قابل درمان است ، اما همیشه باید قبل از آن با پزشک مشورت شود. پماد های تزریق شده از داروخانه حاوی مواد فعال روغن شیل مانند بتیمین سولفات آمونیوم هستند.
با استفاده از پماد کششی ، یک آبسه کوچک در "بلوغ" پشتیبانی می شود و در بهترین حالت خود را تخلیه می کند. همچنین در این حالت نباید به خود کمک کرد و نباید به آن فشار آورد. هنگامی که چرک خالی شد ، دهانه کوچک باید با ضد عفونی کننده زخم کاملا تمیز شود و با گچ.
آبسه باز باید دو بار در روز تازه باندپیچی شود و در صورت امکان کاملاً شسته شود. اسپری ضد عفونی کننده یا پمادهای ضد عفونی کننده باید بطور سخاوتمندانه بر روی زخم قرار گیرد. با این حال ، اگر ناحیه زخم قرمز باقی بماند ، درد فروکش نمی کند یا چرک دوباره ظاهر می شود ، باید با پزشک مشورت شود.
مشکل دیگر در درمان آبسه باسن این است که منطقه مقعد توسط باکتری های زیادی استعمار می شود که می تواند التهاب را بدتر کند. توصیه می شود در مورد آبسه پایین آن با پزشک مشورت کنید. بسته به اندازه و محل ، پزشک درمان با پماد کشنده یا پماد آنتی بیوتیک را توصیه می کند.
درمان با آنتی بیوتیک داخلی را نیز می توان انجام داد ، اما آبسه های باسن اغلب به خوبی کپسول شده اند ، و این مشکل را برای آنتی بیوتیک ها از طریق جریان خون توزیع می شود تا به التهاب برسد. به همین دلایل ، درمان با آنتی بیوتیک ها به تنهایی اغلب به موفقیت طولانی مدت منجر نمی شود ، روند بهبودی تاخیر دارد و می تواند نتیجه عوارض جدی باشد. جراحی در بیشتر موارد آبسه در قسمت پایین لازم است.
چرک با استفاده از چاقوی جراحی از حفره آلوده آزاد می شود تا در پوست نزدیک مقعد شکاف ایجاد کند. این اجازه می دهد تا فشار موجود در تورم برطرف شود. چنین عملیاتی اغلب می تواند به صورت سرپایی در جراحی و تحت بی حسی موضعی انجام شود.
با این حال ، آبسه های بزرگ یا عمیق باسن باید در بیمارستان باز شود. به ویژه در مورد آبسه های غیرقابل دسترسی ، اقدامات خاصی مانند روش های تصویربرداری (به عنوان مثال سونوگرافی، توموگرافی رایانه ای) باید برای تقسیم صحیح آبسه استفاده شود. آبسه مجموعه چرک در حفره است.
بنابراین آبسه توسط کپسولی از احاطه شده است بافت همبند و نمی تواند گسترش یابد ، اما می تواند بزرگتر شود. وقتی باکتری ها وارد بدن می شوند و در یک مکان مستقر می شوند ، می توانند واکنش التهابی ایجاد کرده و به طور مکرر تکثیر شوند. آبسه مقعدی یک آبسه است که در پوست قرار دارد و بنابراین برای فرد مبتلا قابل توجه است.
باعث درد بیمار می شود و می تواند متورم شود. غالباً بیماران تمایل دارند خودشان آبسه را درمان کنند. با این حال ، بسته به اندازه آبسه ، پزشکان توصیه می کنند که درمان به پزشک واگذار شود ، به خصوص اگر آبسه توسط خود بیمار باز نشود.
این خطر وجود دارد که باکتری ها از بین بروند یا التهاب به دلیل عدم رعایت بهداشت افزایش یابد. از طرف دیگر ، پزشک معالج می تواند یک سطح کار تمیز و بهداشتی ایجاد کند و همچنین دید بهتری نسبت به آبسه دارد. با داروی مناسب وی می تواند آبسه را ضد عفونی کند و بنابراین از بدتر شدن واکنش التهابی جلوگیری کند.
آبسه توسط خود بیمار مشاهده می شود یا می تواند با پماد برای تسکین درد و کاهش تورم و قرمزی درمان شود. آبسه باسن نیز با روش های طبیعی قابل درمان است. به عنوان مثال پماد کشنده Ichtholan® یک داروی گیاهی است که غنی از روغن شیل سولفاته است.
این یک اثر ضد باکتری ، ضد التهاب و ضد خارش است. در مراحل اولیه ایجاد آبسه ، می توان از پماد کشنده در ناحیه آسیب دیده استفاده کرد. مواد تشکیل دهنده از پیشرفت التهاب جلوگیری کرده و اگر چرک قبلاً جمع شده باشد ، اجازه می دهد تا تجزیه و تخلیه شود.
پماد در ابتدا منجر به یک واکنش التهابی شدیدتر می شود و آبسه نیز می تواند در چند روز اول بزرگتر و بدتر شود. عروق در اطراف ناحیه ملتهب گشاد شدن پوست و خون عرضه به منطقه افزایش می یابد. با خون ، سلول های دفاعی مانند لنفوسیت ها ، ماست سل ها و ماکروفاژها برای مبارزه با باکتری ها شسته می شوند.
این امر باعث می شود دفاع شخصی بدن بتواند آبسه را به سمت سطح پوست جابجا کند. در آنجا چرک بالاخره بهتر جریان می یابد و بهبودی آغاز می شود. باید دقت شود که کپسول کاملاً چرکی نداشته باشد تا هیچ استعمار جدیدی باکتری اتفاق نیفتد.
اگر فرآیند بهبودی علیرغم درمان منظم با پماد اتفاق نیفتد ، بیمار باید با یک پزشک مشورت کند و سایر امکانات درمانی را با او در میان بگذارد. به طور کلی ، بیماران مبتلا به آبسه در قسمت پایین باید با پزشک مشورت کنند. این پزشک می تواند ارزیابی کند که آیا می توان از داروهای خانگی استفاده کرد یا اینکه آبسه باید تقسیم شود.
در غیر این صورت ، برخی از داروهای خانگی شناخته شده اند که می توانند به بهبود آبسه کمک کنند. یکی از داروهای خانگی احتمالی که می تواند به شکستن آبسه کمک کند ، فرنی داغ ساخته شده از آن است جو و بذر کتان فرنی پخته و هنوز داغ در یک کیسه کوچک پر می شود.
قبل از اینکه کیسه فرنی بر روی آبسه قرار گیرد ، باید آزمایش شود که خیلی گرم نیست (خطر ایجاد آن) سوزش) فرنی باید آبسه را باز کند. وقتی این اتفاق افتاد ، آبسه باز باید با پارچه های مرطوب پوشانده شود.
احتمال دیگر گرم شدن است پیاز برش های بخار (در مایکروویو نیز امکان پذیر است). گرم پیاز برش ها روی آبسه قرار می گیرند. این روش باید چندین بار در روز تکرار شود.
La پیاز همچنین می توان به صورت خمیر به صورت خام با آب درآورد و سپس روی آبسه قرار داد. علاوه بر این ، ساوا گرم کلم برگها ، که دارای اثر ضد التهابی هستند ، یک داروی خانگی است که می تواند بهبودی آبسه را تسریع کند. شناور کلم برگها را با حوله آشپزخانه صاف کرده ، سپس گرم می کنند و در آخر روی آبسه قرار می دهند.
به محض این که کلم برگ تغییر رنگ داده است ، یک برگ کلم گرم جدید روی آبسه قرار می گیرد. کمپرس خیس شده با بابونه همچنین می تواند به باز شدن آبسه کمک کرده و به بهبودی کمک کند. برای این منظور ، حدود 2 تا 3 قاشق چای خوری از بابونه گلها بیش از 150 میلی لیتر آب جوش ریخته می شوند.
چای باید به مدت 5 دقیقه خیس بخورد. کمپرس را درون چای فرو برده و سپس آن را به مدت دو ساعت روی آبسه قرار دهید. سپس این روش باید تکرار شود.
با استفاده از روغن درخت چای - که دارای خاصیت ضدعفونی کننده و میکروب کش است - همچنین می تواند به بهبود آبسه کمک کند. یک درمان خانگی غیر مستقیم نوشیدن است گزنه چای. یک قاشق چای خوری گزنه برگها روی آب جوش ریخته می شود. پس از چند دقیقه غوطه ور شدن چای ، می توان آن را نوشید. یک فنجان گزنه چای را باید سه بار در روز نوشید.
