کرم های ضد آفتاب

محصولات

ضد آفتاب ها آماده سازی برای استفاده خارجی است که شامل فیلترهای UV (فیلترهای ضد آفتاب) به عنوان مواد موثره است. آنها به عنوان موجود هستند کرم ها, لوسیون ها، شیرها ، ژل، مایعات ، فوم، اسپری ها ، روغن ها ، لب مومیایی کردن و چوب چوب ، از جمله دیگران. این مواد به طور کلی لوازم آرایشی هستند. در برخی کشورها کرم های ضد آفتاب نیز به عنوان دارو تأیید می شوند. کدام فیلترها تأیید می شوند از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. ضدآفتاب ها برای اولین بار در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 تولید شدند. اولین محصولات تجاری شناخته شده مانند Ambre Solaire و Piz Buin به ترتیب در دهه های 1930 و 1940 به بازار عرضه شدند.

ساختار و خواص

بین فیلترهای اشعه ماوراorgan بنفش آلی و غیر آلی تمایز قائل می شوند. از آنجا که یک ماده کل طیف را پوشش نمی دهد ، چندین فیلتر با هم ترکیب می شوند تا از محافظت لازم برخوردار شوند. نمونه هایی از فیلترهای آلی ("شیمیایی") (انتخاب):

  • آنیزوتریازین
  • آووبنزون ​​(بوتیل متوکسیدید بنزوئیل متان)
  • بنزوفنون -3 ، بنزوفنون -4 ، بنزوفنون -5
  • 3-بنزیلیدن کامفر
  • بیسمیدازیلات
  • دی اتیل آمینو هیدروکسی بنزوئیل هگزیل بنزوات
  • دریمتریزول تریسیلوکسان
  • اتیل هکسیل متوکسی سینامات
  • تریازون اتیل هگزیل
  • اکتوکریلن

نمونه هایی از فیلترهای غیرآلی ("فیزیکی" ، معدنی):

  • دی اکسید تیتانیوم (TiO)2)
  • اکسید روی (ZnO)

به هر حال ، نام فیلترهای فیزیکی کاملاً صحیح نیست ، زیرا فیلترهای غیر آلی نیز ترکیبات شیمیایی هستند. فیلترهای آلی عبارتند از: بنزوفنون ها ، آنتهرانیلات ها ، دی بنزوئیل متان ها ، مشتقات PABA ، سالیسیلات ها ، استرهای اسید سینامیک و کافور مشتقات مواد م activeثر در ترکیب شده اند پایگاه که خصوصیات محصول را تعیین می کند. آنتی اکسیدان های اضافی غالباً به عنوان مواد کمکی گنجانده می شوند. آنها برای خنثی کردن آسیب های ناشی از اشعه ماورا بنفش در سلول در نظر گرفته شده اند پوست.

اثرات

فیلترهای ضد آفتاب جذب ، منعکس و پراکنده می شوند تابش UV، جلوگیری از اثرات مضر آن در پوست، سلول ها، بافت همبند و مواد ژنتیکی. آنها فقط در برابر UV-A (320-400 nm) یا UV-B (290-320 nm) یا در برابر هر دو نوع تابش موثر هستند. فیلترها می توانند تبدیل کنند تابش UV به عنوان مثال به گرمای بی ضرر تبدیل شود. ضریب محافظت در برابر آفتاب (SPF "فاکتور 30" ، "فاکتور 50") ، که روی بسته بندی محصولات نشان داده شده است ، به اشعه UV-B اشاره دارد. این نشان می دهد که قبل از ایجاد قرمزی چه مدت می توانید در زیر نور آفتاب بمانید. یک دوره 10 دقیقه ای برای محافظت از خود می تواند با ضریب 300 به 30 دقیقه افزایش یابد. در انگلیسی ، SPF را SPF (عامل محافظت در برابر آفتاب) می نامند. با این حال ، برای رسیدن به این عامل ، باید مقدار زیادی ضد آفتاب استفاده شود. مطالعات نشان داده است که این امر در عمل غیرواقعی است. بنابراین ، فاکتور محافظت در برابر آفتاب به سختی قابل دستیابی است.

مناطق برنامه

برای محافظت از پوست از خورشید و تابش UV. برای جلوگیری از آفتاب سوختگی ، پیری زودرس پوست ، لکه های پیری و بیماری های پوستی مرتبط با اشعه:

  • ملانوما
  • کراتوز اکتینیک
  • سرطان سلول بازال
  • اسپینالیوم

مقدار مصرف

طبق دستورالعمل استفاده باید از ضد آفتاب کافی استفاده شود و ماده باید به طور مساوی و تا حد امکان و بدون شکاف استفاده شود. از عوامل باید قبل از قرار گرفتن در معرض آفتاب استفاده شود. ضد آفتاب ها می توانند باعث تغییر رنگ پارچه ها شوند. بنابراین ، باید به خوبی جذب شوند. ضد آفتاب ها محدود هستند آب مقاومت. بسیاری از محافظت ها نه تنها هنگام تعریق و استحمام ، بلکه همچنین هنگام خشک کردن پوست با پارچه از بین می رود. بنابراین ، محصولات باید چندین بار برای حفظ اثر استفاده شوند. با این حال ، با این کار نمی توان زمان حفاظت کلی را افزایش داد. ماندگاری محصولات محدود است. بعد از باز شدن ، ممکن است معمولاً در طول حدود یک سال استفاده شوند.

هشدارها

  • در صورت افزایش حساسیت اعمال نشود.
  • از تماس با چشم خودداری شود.
  • از محصولات مناسب سن استفاده کنید.
  • ضد آفتاب ها محافظت مطلق در برابر اشعه ماورا بنفش ندارند.

عوارض جانبی

ضد آفتاب می تواند باعث واکنش های موضعی پوست ، تحریک پوست و واکنش های آلرژیک شود. فیلترهای غیر آلی روی اکسید و دی اکسید تیتانیوم می تواند منجر به رنگ آمیزی سفید پوست شود و تا حدودی خشک شود. هرچه ذرات ریزتر در محصول باشند ، این اثر کمتر برجسته است. با محصولات مدرن ، به اصطلاح "اثر سفید کننده" عملاً وجود ندارد. فیلترهای ضد آفتاب آلی بدون بحث نیستند ، زیرا اثرات بر روی سیستم هورمون در آزمایش های آزمایشگاهی و حیوانی (برهم زننده های غدد درون ریز) نشان داده شده است. با این حال ، مقامات آنها را به عنوان ایمن ارزیابی می کنند. برخی از مواد همچنین می توانند غیر قابل انعطاف باشند ، یعنی تحت تابش اشعه ماورا بنفش تجزیه می شوند (به عنوان مثال avobenzone، دی بنزوئیلمتانها). فیلترهای معدنی قابلیت مقاومت در برابر نور را دارند.