تزریق کورتیزون برای کمردرد
هنگام تزریق به پشت ، پزشک قصد دارد عضلات ، رگها یا حتی را معالجه کند مفاصل. کورتیزون تزریق همیشه با بی حسی موضعی مخلوط می شود ، که برای شکستن گرفتگی دردناک و تسکین عضله در نظر گرفته شده است. اما کارشناسان در مورد اثربخشی این شکل از درمان اختلاف نظر دارند.
به عنوان مثال ، هیچ ارزش افزوده علمی اثبات شده ای از یک کاربرد وجود ندارد کورتیزون or بیهوشی در خود عضله علاوه بر این ، خطر ایجاد یک واکنش های آلرژیک با استفاده از رگ داده شده است و در حال حاضر منجر به موارد جدا شده از شوک و مرگ درمان سیستمیک با داروهای ضد درد (NSAIDs) همراه با گرما و حرکت آرام توصیه می شود.
تزریق کورتیزون در زانو
A کورتیزون در صورت عدم موفقیت در سایر اشکال درمانی ، تزریق روی زانو نیز استفاده می شود. در فواصل 4 هفته ، دوز مخلوط مسکن کورتیزون با سرنگ و بی حسی موضعی به زانو تزریق می شود. بهبود فوری درد از نظر علمی ثابت شده است ، اما کوتاه مدت است: حداکثر پس از چهار هفته ، درد بازگشت می کند و مراجعه مجدد به دکتر ضروری است.
در عوض ، تزریق ها با هزینه 5-10 یورو برای هر تزریق نسبتاً ارزان هستند و همچنین تحت پوشش هستند سلامت بیمه با این حال ، تزریق ها یک راه حل دائمی ارائه نمی دهند ، و همچنین می توانید از علائم همراه با تعدادی عوارض جانبی آزاد شوید. نسبت خطر و سود تزریق کورتیزون توسط پزشکان اغلب بسیار ضعیف ارزیابی می شود.
سرنگ کورتیزون روی مچ دست
حتی کوچکتر مفاصل مانند مچ دست با تزریق کورتیزون قابل درمان است. تزریق مستقیماً به مفصل تزریق می شود و معمولاً از مخلوط بیهوشی کورتیزون تشکیل شده است. در مچ دست به ویژه در دوره استفاده می شود سندرم تونل کارپ، که در آن عضلات و تاندون ها تورم و فشرده سازی در سطح مچ دست.
علاوه بر این ، یک عصب در حال اجرا وجود دارد ، عصب مدیان، فشرده شده است. از آنجا که خم کننده های دست توسط یک تاندون کششی ، retinaculum flexorum به سمت سطح محدود می شوند ، نتیجه فشرده سازی باعث از بین رفتن عملکرد می شود - دست دیگر نمی تواند خم شود. زنان بلافاصله پس از مدت کوتاهی تحت تأثیر این مسئله قرار می گیرند بارداری.
تا زمان هورمون می توان با تزریق کورتیزون به آنها کمک کرد تعادل به حالت عادی برگشته است. با این حال ، مانند همه موارد دیگر مفاصل، تزریق فقط چند هفته طول می کشد و سپس در صورت لزوم باید تکرار شود. خطر اصلی در اینجا نیز عفونت پس از ضد عفونی نکردن کافی در محل تزریق است.
تزریق کورتیزون برای آرنج تنیس
اپی کندیلیت که در محاوره به آن معروف است تنیس آرنج ، یک بارگذاری بیش از حد است تاندون ها و عضلات بازو لزوماً بعد از بازی رخ نمی دهد تنیس و می تواند تعدادی از دلایل دیگر مرتبط با استرس مکانیکی شدید داشته باشد. به طور معمول ، درد از آرنج تشعشع می کند و در مراحل پیشرفته به مایع گسترش می یابد مچ دست.
ضلع خارجی معمولاً بیش از ضلع داخلی تحت تأثیر قرار می گیرد. روش برای تنیس آرنج با درمان سایر مفاصل تفاوتی ندارد: مخلوطی از کورتیزون و بی حس کننده موضعی که به صورت جداگانه تنظیم می شود به مفصل آرنج. طول اثر 1-2 ماه است ، علائم کوتاه مدت علائم چند روز پس از تزریق رخ می دهد.
در یک مطالعه مورد شاهدی با بیمارانی که از یک طرف با تزریق کورتیزون و از طرف دیگر با دارونما تزریق شده بودند ، بررسی شد که کدام یک از این دو گروه شکایت کمتری را در دراز مدت نشان می دهد. جالب اینجاست که گروه تزریق کورتیزون نسبت به گروه دارونما که به هیچ وجه ماده موثری دریافت نکرده بودند ، پس از 12 ماه درمان ، میزان متوسط آزادی کمتری از علائم را گزارش کردند. کارشناسان دلیل این امر را سریع بودن می دانند درد تسکین در سرنگ کورتیزون گروه منجر به این شد که بیماران بازو را سریعتر تمرین کنند ، که باعث طولانی شدن علائم می شود.
درد وسیله ای است که بدن به وسیله آن سیگنال می دهد مغز که یک حرکت یا فشار خاص سالم نیست. حتی اگر به شدت ناخوشایند باشند ، باز هم هدفی دارند. بر این اساس ، حذف کامل درد لزوماً همیشه منطقی نیست ، همانطور که مطالعه فوق نشان می دهد.
در عمل ، تزریق کورتیزون اکنون فقط برای بیماری هایی با پایان درمان قابل پیش بینی استفاده می شود - به عنوان مثال ، پس از بارداری. آرتروز ساییدگی مفصل است که در اثر استرس بیش از حد یا طولانی مدت ایجاد می شود. این به طور معمول با افزایش سن یا در بیماران چاق اتفاق می افتد.
افزایش یافته است غضروف سایش در طولانی مدت باعث درد می شود ، مانند استخوان ها در مفصلی که ملاقات می کند دیگر کوسن نیست. همراه با درد ، واکنش التهابی و تورم ایجاد می شود ، که علائم را بیشتر می کند: بدن مقدار بیش از حد تولید می کند مایع سینوویال، به طوری که فشار داخل مفصل افزایش می یابد و حتی تکانه های بیشتری به رشته های درد منتقل می شود. برای درمان ، بنابراین ، مقدار کمی از مایع سینوویال ابتدا از مفصل سوراخ می شود و تزریق کورتیزون از طریق همان تزریق می شود پنچر شدن سایت.
از آنجا که کورتیزون به صورت خوراکی جذب و متابولیزه نمی شود ، شدت عوارض جانبی آن کمتر است. با این حال ، علاوه بر عوارض جانبی معمول مانند زوال در خون سطح قند و چربی و افزایش حساسیت به عفونت ، آتروفی عضلات و مفصل غضروف آسیب نیز رخ می دهد. این امر در طولانی مدت علائم را به شدت بدتر می کند ، زیرا عضله قوی تمایل به از بین بردن مفصل دارد.
سوinj تزریق به اطراف بافت چربی می تواند باعث از بین رفتن بافت چربی شود ، که همچنین می تواند از خارج قابل مشاهده باشد. این امر خصوصاً در مورد لگن می تواند رخ دهد آرتروز، زیرا دسترسی به حفره مفصل در این مورد تقریباً دشوار است. به همین دلیل ، درمان با تزریق کورتیزون یک راه حل دائمی برای آرتروز نیست ، بلکه فقط یک گزینه کوتاه مدت است. در عوض ، یک درمان ترکیبی از فیزیوتراپی ، پماد و در موارد شدید ، جراحی باید در نظر گرفته شود. در مورد ران آرتروز، یا مفصل در محور خود جابجا می شود (به اصطلاح استئوتومی تغییر موقعیت می یابد) یا کل مفصل تعویض می شود (آندوپروتز کامل / TEP ، پروتز مفصل ران).
