بررسی اجمالی
- علائم: رگهای عنکبوتی، واریس، احتباس آب، لکه های قهوه ای و آبی، تغییرات پوستی.
- درمان: جوراب های فشاری، برداشتن رگ های واریسی
- علل و عوامل خطر: استعداد ارثی، ایستادن و نشستن طولانی مدت، جنسیت زن، سن بالاتر، اضافه وزن
- تشخیص: معاینه فیزیکی و سونوگرافی
- سیر و پیش آگهی: اگر به موقع درمان شود، می توان پیشرفت نارسایی وریدی را کاهش داد. عوارض احتمالی واریس و ترومبوز است.
- پیشگیری: ورزش منظم، رژیم غذایی سالم، ژیمناستیک رگ
ضعف وریدی چیست؟
در ضعف وریدها که از نظر پزشکی به آن نارسایی وریدی می گویند، عملکرد سیاهرگ ها تا حدی مختل می شود. سیاهرگ‌ها رگهای خونی هستند که خون بدون اکسیژن را از محیط اطراف بدن جمع‌آوری کرده و به قلب منتقل می‌کنند. قلب آن را به گردش خون ریوی پمپ می کند. در اینجا دوباره اکسیژن می شود، به قلب باز می گردد و سپس از طریق شریان ها به بافت ها و اندام ها می رسد.
از آنجایی که سیاهرگ‌هایی که در زیر قلب قرار دارند، خون را در برابر نیروی جاذبه به سمت قلب منتقل می‌کنند، ساختار خاصی دارند. داخل آن دریچه هایی به اصطلاح وریدی وجود دارد که مانند دریچه از برگشت خون جلوگیری می کند.
چنین وریدهای متسع در نهایت به صورت وریدهای عنکبوتی ریز تار عنکبوت مانند یا - در مورد وریدهای بزرگتر - به صورت رگهای واریسی مایل به آبی، پرپیچ و خم و آشکارا بیرون زده روی سطح پوست ظاهر می شوند. اگر ضعف وریدی به پیشرفت خود ادامه دهد، در برخی موارد به یک تصویر بالینی تبدیل می شود: نارسایی مزمن وریدی (CVI).
رگهای ضعیف: علائم
افراد مبتلا به ضعف وریدی اغلب از پاهای متورم، خسته یا درد شکایت دارند، به خصوص در پایان روز. علائم اغلب افزایش می یابد، به ویژه در ماه های گرم تابستان، زیرا رگ های خونی به دلیل گرما بیشتر گشاد می شوند.
علائم وریدهای ضعیف بسته به شدت آنها متفاوت است. نشانه های احتمالی ضعف ورید عبارتند از:
- رگه‌های ظریف تار عنکبوت مانند قرمز مایل به آبی مایل به آبی، به اصطلاح رگهای عنکبوتی، که عمدتاً در کنار یا پشت ران‌ها ظاهر می‌شوند.
- سیاهرگ های به وضوح بیرون زده، به ویژه در قسمت پایین ساق پا، ساق پا یا پشت زانو
- وریدهای واریسی: معمولاً در قسمت تحتانی ساق پا و ساق پا قرار دارند و به راحتی توسط رگهای برآمده، ضخیم و پرپیچ‌وخم مایل به آبی تشخیص داده می‌شوند.
- احتباس آب (ادم) در ناحیه مچ پا یا ساق پا
ضعف وریدها: درمان
درمان نارسایی وریدی در درجه اول به شدت آن بستگی دارد. یک مرحله مهم در درمان، حمایت از جریان خون در وریدها است. به عنوان مثال، جوراب های فشرده یا بانداژها در اینجا مفید هستند. آنها وریدها را فشرده می کنند که از برگشت خون جلوگیری می کند.
در موارد بارز علائم نارسایی وریدی، مانند ادم شدید، پزشکان اغلب داروهای کم‌آبی را تجویز می‌کنند. آنها اگزمای پوست را با کرم ها و پمادهای مرطوب کننده و گاهی ضد التهابی درمان می کنند.
رگهای عنکبوتی معمولاً به دلایل زیبایی بیشتر افراد مبتلا را آزار می‌دهند. از نقطه نظر پزشکی، آنها لزوما نیازی به درمان ندارند. با این حال، امکان اسکلروز آنها توسط پزشک وجود دارد. برای انجام این کار، او یک ماده شیمیایی را به رگ آسیب دیده تزریق می کند (اسکلروتراپی). این روش برای وریدهای واریسی کوچک وریدهای سطحی نیز مناسب است.
از طرف دیگر، در مورد وریدهای واریسی بزرگتر، اغلب به دلایل بهداشتی لازم است بخش های آسیب دیده رگ برداشته شود. این کار، برای مثال، به عنوان بخشی از یک عمل جراحی (برداشتن ورید) یا توسط پزشک که بخش های عروق آسیب دیده را با استفاده از امواج رادیویی یا لیزر می بندد، انجام می شود.
در اینجا می توانید اطلاعات بیشتری در مورد واریس و نحوه درمان آن بخوانید.
درمان های خانگی محدودیت هایی دارد. اگر علائم در مدت زمان طولانی‌تری ادامه یافت، بهبود نیافت و یا حتی بدتر نشد، همیشه باید با پزشک مشورت کنید.
وریدهای ضعیف: علل و عوامل خطر
علت ضعف ورید اغلب یک استعداد ارثی است. بنابراین، بیماری ورید معمولاً چندین عضو یک خانواده را تحت تأثیر قرار می دهد. خطر ضعف وریدها نیز با افزایش سن افزایش می یابد. اکثر افراد مبتلا اولین علائم را در حدود 30 سالگی و نه دیرتر متوجه می شوند.
زنان به طور قابل توجهی بیشتر احتمال دارد که مشکلات سیاهرگی مانند رگ های ضعیف، رگ های عنکبوتی یا واریس را تجربه کنند. یکی از دلایل این امر احتمالاً ساختار خاص بافت همبند آنهاست. هورمون های جنسی زنانه به ویژه استروژن نیز باعث شل شدن بافت همبند می شوند. به همین دلیل، بارداری، که در طی آن سطوح استروژن به ویژه بالا است، نیز یک عامل خطر برای رگ های ضعیف در نظر گرفته می شود.
علاوه بر این، چاقی و لخته شدن خون قبلی در سیاهرگ ها (ترومبوز) خطر ابتلا به بیماری های وریدی را افزایش می دهد. فعالیت هایی که شامل نشستن یا ایستادن برای مدت زمان طولانی است نیز باعث ایجاد مشکلات رگ مانند ضعف وریدی می شود.
وریدهای ضعیف: معاینات و تشخیص
در معاینه فیزیکی بعدی، پزشک به وریدهای پاهای بیمار نگاه می کند. او توجه خاصی به این دارد که آیا رگهای عنکبوتی قابل مشاهده هستند یا واریس. تورم پاها یا تغییر در پوست نشانه های مهمی از ضعف وریدی را در اختیار او قرار می دهد: آنها به نارسایی مزمن وریدی اشاره می کنند.
وضعیت وریدها را می توان به راحتی با کمک سونوگرافی ارزیابی کرد. برای مثال، پزشک می تواند ببیند که آیا دریچه های رگ ها معیوب هستند یا خیر. یک روش خاص به نام سونوگرافی داپلر باعث می شود که جریان خون در داخل سیاهرگ قابل مشاهده باشد. به این ترتیب پزشک متوجه اختلال در جریان خون یا در صورت لزوم لخته شدن خون می شود.
ضعف وریدها: سیر و پیش آگهی
سیر نارسایی وریدی در درجه اول به شدت آن بستگی دارد. اگر نارسایی خفیف و اولیه وریدی به موقع درمان شود، معمولاً می توان پیشرفت آن را متوقف یا حداقل کند کرد. اگر وریدهای واریسی قبلاً در نتیجه ضعف وریدی وجود داشته باشد، خطر ابتلا به بیماری های بعدی مانند ترومبوز وریدی افزایش می یابد.
رگهای ضعیف: پیشگیری
از آنجایی که ضعف وریدی اغلب ارثی است، پیشگیری از آن اغلب غیرممکن است. با این حال، اقداماتی وجود دارد که می توان برای جلوگیری از بدتر شدن مشکلات سیاهرگی انجام داد: