مداخله فیزیوتراپی | تمرینات Hip-TEP

مداخله فیزیوتراپی

اگر مفصل مصنوعی (ران TEP) مفصل ران جایگزین شده باشد ، عضلات اطراف باید تقویت شده و کشیده شوند و حساسیت به عمق و هماهنگی باید دوباره آموخته شود محرک های بارگیری و تخلیه مناسب مورد نیاز است تا بدن به مواد خارجی عادت کند. اجتناب کردن جمع کردن (رویکرد جانبی) از پا بیش از وسط بدن ، خم شدن مفصل ران بیش از 90 درجه ، و حرکات چرخشی.

به خصوص فیزیوتراپی در آب به دلیل کاهش جاذبه برای توان بخشی مناسب است. فیزیوتراپی در آب به محض بهبود جای زخم شروع می شود. در ادامه ، چند تمرین برای این کار ارائه شده است.

پیش بینی

امروزه ، قرار دادن TEP مفصل ران یک روش معمول است که معمولاً نتایج خوبی دارد. این مواد به طور معمول می توانند سالها در بدن باقی بمانند. عذاب آور درد کاهش می یابد و یا حتی ناپدید می شود و تحرک و مسافت پیاده روی دوباره به طور قابل توجهی افزایش می یابد.

پیشگیری

همچنین باید اضافه وزن را پس از قرار دادن TEP در مفصل ران کاهش داد ، زیرا همیشه باعث افزایش فشار بر روی بدن و به ویژه مفاصل، و همچنین بلند کردن و حمل بارهای سنگین. یک سالم رژیم غذایی و ورزش کافی برای بهبودی مهم است. برای جلوگیری از از بین رفتن توده عضلانی یا کوتاه شدن عضلات ، ورزش باید به طور منظم انجام شود. ورزشی که در آن آسان است مفاصل مانند شنا، پیاده روی یا دوچرخه سواری توصیه می شود. رعایت دستورالعمل های حرکتی (بدون چرخش ، بیش از حد) جمع کردن و خم شدن) و تمرین عضلات اطراف ، مفصل را از دررفتگی (تجمع) محافظت می کند.

خلاصه

آندوپروتز معمولاً جایگزینی مصنوعی یک قسمت از بدن است استخوان ها و مفاصل. آندوپروتز کل (TEP) به تعویض کامل مفصل اشاره دارد. مفصلی سر و سوکت ، یعنی هر دو انتهای استخوانی مفصلی که استخوان را تشکیل می دهند مفصل ران، با ایمپلنت جایگزین می شوند.

اینها یا سیمان می شوند یا بدون سیمان وارد می شوند. یک مفصل همیشه شامل تعامل دو انتهای استخوان است و بنابراین بدن را قادر می سازد تا حرکت کند. دلیل قرار دادن یک TEP مفصل ران است آرتروز.

یک تصویر بالینی که در آن مفصل است غضروف فرسوده است و هر حرکت و بار باعث شدید می شود درد. آسیب بعدی می تواند عضلات سخت شده ، محدودیت های حرکتی و حرکات محرمانه باشد. به منظور پایین نگه داشتن این خسارات در نتیجه تا حد ممکن ، نباید عملیاتی را بیش از حد انتظار کشید ، زیرا به عنوان آخرین چاره قابل پیش بینی است.

امروزه ، قرار دادن TEP در مفصل ران یک روش معمول است و با تسکین بخش زیادی از کیفیت زندگی بیمار را بازیابی می کند. درد و گسترش حرکت. با حمایت از تمرینات فیزیوتراپی ، نتایج مثبت و پیشرفتی بدست می آید.