عمل شکستگی کلاویکولا
در بیشتر موارد الف شکستگی کلاویکولا بدون جراحی ، یعنی محافظه کارانه درمان می شود. در نوزادان تازه متولد شده که رنج می برند شکستگی در نتیجه یک ضربه هنگام تولد ، شکستگی کاملاً مستقل بهبود می یابد ، بنابراین هیچ مداخله ای لازم نیست. برای کودکان بزرگتر و بزرگسالان ، پانسمان درمانی ، معمولاً با باند کوله پشتی اصطلاحاً ، یک قانون است.
از بانداژ Gilchrist که در آن از زنجیر بازو استفاده می شود نیز به طور مکرر استفاده می شود. جراحی فقط در صورتی در نظر گرفته می شود شکستگی انتها در موقعیت صحیحی نیستند. این امر به ویژه اغلب برای شکستگی در ناحیه ترقوه بیرونی (جانبی) ضروری است ، زیرا این ناپایدارترین ها هستند و باند اغلب برای تثبیت کافی نیست.
این عمل سپس ترکیبی از کاهش باز است ، به این معنی که پس از یک برش در پوست ، انتهای قسمت انتهایی پوست شکستگی به حالت صحیح برگردانده می شوند و با کاشت ثابت می شوند ، معمولاً این به آن استئوسنتز می گویند. استئوسنتز ناخن به اصطلاح داخل مغزی ، که در آن میخی به داخل آن وارد می شود استخوان یقه، همچنین در سال های اخیر بیشتر و بیشتر تثبیت شده است. مزیت این نوع این است که فقط برش های کوچک پوست لازم است.
در هر صورت ، جراحی باید در موارد زیر انجام شود:
- به شدت زاویه دار هستند یا
- واضح است که همپوشانی داشته باشید ، یعنی در بدشکلی آشکار قرار بگیرید. - بشقاب یا با
- سیم ها. - همراهی صدمات به عروق و اعصاب ،
- برای شکستگی های باز (یعنی آنهایی که شکستگی پوست را سوراخ کرده است) ،
- برای شکستگی های نزدیک مفاصل و
- برای شکستگی با دررفتگی اضافی.
دلایل مشخصی وجود دارد که افراد مبتلا به درمان جراحی a نیاز دارند شکستگی کلاویکولا. در پزشکی ، ما همچنین از نشانه های مطلق صحبت می کنیم. یکی از اینها باز است شکستگی کلاویکولا، یعنی وقتی که یک قسمت استخوانی پوست نازک بالا را سوراخ کرده است.
همچنین خطر موجود برای سوراخ کردن بعد از آن انجام یک عمل ضروری است. شکستگی دررفته نیز تنها با جراحی قابل درمان است. آواره توصیف می کند شرط از قطعات استخوانی تشکیل شده است.
اگر اینها در برابر یکدیگر جابجا شده یا پیچ خورده باشند ، به این دررفتگی می گویند. به دلیل این وضعیت ، انتهای استخوان دیگر نمی تواند به درستی با هم رشد کند ، بنابراین شکل و عملکرد فیزیولوژیکی اولیه قابل بازیابی است. به محض اینکه سازه های اطراف مانند اعصاب، رباط ها یا عروق در شکستگی کلاویکولا آسیب دیده اند ، علاوه بر شکستگی باید در یک روش جراحی نیز درمان شوند.
اگر اقدامات درمانی محافظه کارانه ای که پس از 3 تا 4 هفته موفقیت آمیز نبودند ، همچنان ممکن است جراحی لازم باشد. علاوه بر این ، اختلالات درمانی از هر نوع دلیل جراحی محسوب می شود. امروزه مشخص شده است که اقدامات جراحی نسبت به رویکردهای درمانی محافظه کارانه می توانند از نظر عملکرد به نتایج بهتری برسند.
بنابراین ، جدا از معیارهای نشانگر مطلق ، اگر افراد مبتلا مجبور شوند دوباره وزن کامل را بر روی شانه و بازو بگذارند ، به دلایل حرفه ای یا ورزشی ، یک عمل منطقی است و بنابراین به بازیابی کامل عملکرد وابسته هستند. اگر شکستگی کلاویکولا با صفحه درمان شده باشد ، معمولاً برداشتن فلز بعدی انجام می شود. با این حال ، تا زمانی که ترقوه وقت کافی برای رشد مجدد با هم نداشته باشد ، صفحه برداشته نمی شود.
بنابراین تاریخ حذف فلز نباید خیلی زود تعیین شود. با این حال ، تاریخ بعدی نیز مطلوب نیست ، زیرا ممکن است بافت اطراف آن بیش از حد در اطراف صفحه تشکیل شده باشد ، و حذف آن را دشوار می کند. در صورت شکستگی کلاویکولا ، پلاک پس از حدود 18 ماه برداشته می شود.
در کودکان ، برداشتن ممکن است زودتر نشان داده شود. این همه در یک روش جراحی کوچک تحت انجام می شود بیهوشی عمومی، که فقط حدود 45 دقیقه طول می کشد. برش مانند عمل اول ایجاد می شود ، به طوری که جای زخم دوم وجود ندارد.
