هدف درمانی
دارو درمان زیرا پرولاپس nucleus pulposus برای تسکین در نظر گرفته شده است درد و در نتیجه دامنه حرکت را افزایش می دهد.
توصیه های درمانی
- بی دردی (تسکین درد) طبق طرح مرحله بندی WHO:
- مسکن غیر افیونی (پاراستامول، نماینده خط اول).
- مسکن افیونی با قدرت کم (به عنوان مثال ، ترامادول) + ضد درد غیر افیونی.
- مسکن افیونی با قدرت بالا (به عنوان مثال ، مورفین) + ضد درد غیر افیونی.
- در صورت لزوم ، ضد تهاجم نیز داروهای فرآیندهای التهابی را مهار می کند (به عنوان مثال ، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ، NSAID)، به عنوان مثال، ایبوپروفن.
- در صورت لزوم ، از آرامبخش عضلانی / داروهای که عضلات را شل می کند ، بی حس کننده های موضعی (محلی بیهوشی).
- پس گلوكوكورتيكوئيدها در رادیکولوپاتی حاد (تحریک یا آسیب به ریشه های عصبی) به دلیل فتق دیسک کمری ("متعلق به ستون فقرات کمری").
- برای کمر مزمن درد: استفاده طولانی مدت از مخدرها تنها در صورت کاهش مربوطه از نظر بالینی در درد و/یا تجربه اختلال جسمانی با عوارض جانبی غایب یا جزئی تحت محدودیت زمانی گزارش شده است درمان (4 تا 12 هفته).
- در صورت وجود ، همچنین افسردگی: عمل کنید کمر درد از طریق فاصله گرفتن از درد ؛ هیچ اثر مسکن (تسکین دهنده درد) به خودی خود ندارد.
- علائم OP را در بخش "عملیاتی ببینید درمان".
- همچنین به بخش «ادامه درمان» مراجعه کنید.
ضد درد
مسکن مسکن ها هستند. چندین زیر گروه مختلف وجود دارد ، مانند NSAIDs (ضد التهاب غیر استروئیدی) داروهای) به كدام ایبوپروفن و ASA (استیل سالیسیلیک اسید) متعلق است ، وگرنه گروه اطراف مسکن های غیر اسیدی پاراستامول و متامیزول. همه آنها به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند. بسیاری از آماده سازی ها در این گروه ها خطر زخم معده را دارند (معده زخم) با استفاده طولانی مدت
آرامبخش عضلانی
آرامبخش عضلانی داروهایی هستند که در درجه اول برای تنش تجویز می شوند. در کلینیک ، آنها برای استفاده می شوند بیهوشی. آرامبخش عضلانی شامل تولپریزون.
- نامه دست قرمز: تولپریزون فقط برای درمان پس از سکته مغزی تأیید شده است اسپاسم در بزرگسالان به عنوان مثال ، خارج از این نشانه تایید شده ، خطر واکنشهای حساسیت بیش از حد وجود دارد (شامل و از جمله شوک آنافیلاکتیک) ، بدون هیچ سود اثبات شده.
داروهای ضد افسردگی
داروهای ضد افسردگی داروهایی مانند آمیتریپتیلین or ونلافاکسین که برای استفاده می شود افسردگی. برای کمر درد، از آنها برای کاهش درد استفاده می شود. آمیتریپتیلین یکی از سه حلقه ای است داروهای ضد افسردگی. این داروها دارای اثر برطرف کننده خلق و خو هستند. ونلافاکسین متعلق به "انتخابی است سروتونین و نوراپی نفرین بازدارنده های بازجذب ”(SSNRI) و دارای یک ضد افسردگی اثر بدون خواب آور بودن (خواب آلودگی) همزمان. شایعترین عارضه جانبی این دارو است تهوع.
اپیوئیدها
اپیوئیدها داروهای مسکن بسیار قوی هستند که شامل مورفین. آنها دارای اثرات ضد درد (تسکین دهنده درد) هستند ، اما همچنین آرام بخش (خسته کننده) و ضد استفراغ (ضدتهوع) اثرات با این حال ، آنها عوارض جانبی بسیاری نیز ایجاد می کنند ، مانند یبوست (یبوست)، تهوع/استفراغ، تنفسی افسردگی (محرک تنفس را کاهش دهید). اپیوئیدها، مثل بقیه مواد مخدر، به عنوان مواد مخدر در نظر گرفته می شوند ، بنابراین ترافیک آنها از نزدیک پیگیری و کنترل می شود.
بی حس کننده های موضعی
بی حس کننده های موضعی داروهایی هستند که برای از بین بردن درد در ناحیه محدودی از بدن تجویز می شوند. آنها معمولاً قبل از اقدامات جزئی جراحی تجویز می شوند.
گلوکوکورتیکوئیدها
گلوکوکورتیکوئیدها داروهایی هستند که برای درمان التهاب استفاده می شوند. آنها همچنین برای درمان سیستم های ایمنی بیش فعال استفاده می شوند-به عنوان مثال ، واکنش های آلرژیک. آنها می توانند رهبری به پوکی استخوانشکستگی های مرتبط (شکسته) استخوان ها) هنگامی که به عنوان درمان خوراکی طولانی مدت استفاده می شود (به عنوان مثال ، قرص)، منجر به کمر درد.
- استفاده از استروئیدهای خوراکی (50-100 میلی گرم) پردنیزولون) برای رادیکولوپاتی حاد (تحریک یا آسیب به ریشه های عصبی) به دلیل فتق دیسک کمر (فتق دیسک در ستون فقرات کمری) عملکرد را بهبود می بخشد (بعد از سه هفته) اما نه درد.
- کمردرد رادیکولار: رادیکولوپاتی لومبوساکرال را می توان با دهان نیز درمان کرد گاباپنتین (ضد تشنج ؛ 300 میلی گرم کپسول، هدف مقدار 1800-3600 میلی گرم در روز ، بیش از 15 تا 24 روز) مانند استروئید اپیدورال تزریق.
احتیاط. سه ماه یا بیشتر از درمان سیستمیک گلوکوکورتیکوئیدها خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد پوکی استخوان توسط 30-50 درصد این عارضه جانبی با اندازه گیری رخ نمی دهد-مقدار درمان استنشاقی ، مانند آنچه که برای آن استفاده می شود آسم برونش.
