بازدارنده های SGLT2 چیست؟
مهار کننده های SGLT2 که گلیفلوزین نیز نامیده می شوند ، داروهایی از گروه داروهای ضد دیابت خوراکی هستند. بنابراین از آنها برای کنترل استفاده می شود خون سطح قند در دیابت ملیتوس SGLT2 مخفف حمل و نقل قند در کلیه.
ناقل قند را دوباره به داخل جریان خون جذب می کند و مهار آن باعث می شود که قند بیشتری از طریق ادرار دفع شود. مهار کننده های SGLT2 داروهایی هستند که کاملاً مستقل از آنها هستند انسولین. به عنوان یک عارضه جانبی ، این داروها همچنین می توانند باعث تحریک شوند هیپوگلیسمی و عوارض جانبی موضعی دیگری نیز دارد.
موارد مصرف برای مهار کننده های SGLT2
نشانه اصلی برای مهارکننده های SGLT2 این است دیابت ملیتوس نوع 2 ، الف شرط که در آن قند زیادی وجود دارد خون زیرا سلولهای آنها در برابر سلولهای بدن مقاوم شده اند انسولین. از آنجا که این قند به خون عروق و بنابراین می تواند منجر شود کلیه مرض، قلب بیماری ، بیماری چشم و آسیب عصبی، این سطح قند باید کاهش یابد. این امر اغلب با مخلوطی از مواد مختلف فعال از جمله مهارکننده های SGLT2 حاصل می شود.
مهار کننده های SGLT2 ، برخلاف سایر داروهای ضد دیابت خوراکی ، همچنین می توانند وزن بدن را کاهش دهند زیرا مقدار قند دفع شده به معنای کم شدن بدن در بدن است کالری در دسترس. کاهش وزن بدن حتی می تواند کاهش یابد دیابت در بعضی افراد در برخی موارد ، از مهار کننده های SGLT2 نیز استفاده می شود دیابت قندی تایپ 1
اما در این حالت باید آنها را با هم ترکیب کرد انسولین، در غیر این صورت سلولهای بدن قند کافی دریافت نمی کنند. فقط مقدار اضافی قند از بدن خارج می شود. مهارکننده های SGLT2 فقط برای استفاده در بیماران بزرگسال تأیید می شوند ، زیرا هنوز هیچ داده مطالعاتی در مورد استفاده آنها در کودکان و نوجوانان وجود ندارد.
ماده فعال در مهارکننده های SGLT2
مهار کننده های SGLT2 با نام های مختلفی در دسترس هستند. ماده فعال كاناگلیفلوزین با نام تجاری Invokana® به بازار عرضه می شود ، داپاگلیفلوزین با نام Forxiga® موجود است. به Empagliflozine تجاری Jardiance® و Ertugliflozine Steglatro® گفته می شود.
همچنین ایپراگلیفلوزین با نام Suglat® و توفوگلیفلوزین با نام های Apleway® یا Deberza® مورد تأیید قرار گرفته اند. همچنین مواد فعال دیگری نیز در حال توسعه هستند. همه این ترکیبات به طور انتخابی مهار می کنند ، به این معنی که آنها فقط این مکانیزم را در کانال های خاص دارند ، سدیم ناقل گلوکز SGLT2.
به طور معمول ، این حمل و نقل مسئول جذب مجدد گلوکز از ادرار به جریان خون است. در صورت مهار ، قند بیشتری از طریق ادرار دفع می شود. این امر کاملاً مستقل از سطح انسولین در خون اتفاق می افتد که بازدارنده های SGLT2 را از سایر داروهای ضد دیابت خوراکی متمایز می کند.
قند خون بنابراین سطح آن کاهش می یابد زیرا قند از بدن دفع می شود و مانند سایر داروها به سلول ها منتقل نمی شود. در نتیجه ، بدن نیز ضرر می کند کالری به طور مستقیم و مصرف آن می تواند وزن بدن را کاهش دهد. این نیز دلیل این است که این دارو تنها داروی ضد دیابت خوراکی است که می تواند برای آن استفاده شود دیابت قندی تایپ 1
تمام مقالات این مجموعه:
