درمان قطعی فتق مغبنی جراحی است رویه های درمانی محافظه کارانه ، یعنی غیر جراحی برای شکاف های بزرگ فتق ، که خطر حبس نسبتاً کمی دارند ، در دسترس است. برای بیماران مبتلا به چنین فتق و خطرات اضافی ، یک روش درمانی محافظه کارانه در نظر گرفته می شود.
از رباط های فتق برای جلوگیری از شکستگی از بیرون زدگی بیش از حد حبس یک فتق مغبنی که حتی توسط جراح نمی تواند به حفره شکم برگردد یک نشانه فوری جراحی است. بعلاوه بافت چربی از حفره شکم ، به ویژه روده می تواند به دام بیفتد. در این شرایط انسداد روده رخ می دهد ، که فقط با جراحی قابل درمان است.
درمان جراحی
کل تاریخ فتق مغبنی جراحی با تلاش برای ایجاد یک روش جراحی مشخص می شود که خطر عود فتق را از بین می برد یا حداقل آن را به حداقل می رساند. چنین عملیاتی هنوز وجود ندارد. در قرن گذشته چندین روش جراحی فتق مغبنی استفاده شد.
در بیشتر آنها از مواد خود بدن برای بستن شکاف فتق استفاده می شد. در دهه 80 و 90 تکنیک هایی نیز توسعه داده شد که در آن بافت همبند از شبکه های پلاستیکی پشتیبانی کاشته شد. با توسعه جراحی کم تهاجمی (MIS) ، شکاف فتق نیز به روش لاپاراسکوپی بسته شد.
امروزه ، سه روش اصلی برای از بین بردن شکاف فتق در آلمان (و همچنین در کشورهای انگلیسی زبان) وجود دارد ، و کلینیک های متعددی وجود دارد که از روش های جراحی غیر از موارد ذکر شده در اینجا استفاده می کنند. اینها نباید "بهتر" یا "بدتر" تلقی شوند. بلکه تجربه جراح عمل با روش مربوطه در موفقیت عمل نقش اساسی دارد.
روشهای عملیاتی
متداولترین روشهای جراحی فتق مغبنی:
- عملیات مطابق با هیدیس
- عملیات بعد از لیختن اشتاین
- جراحی لاپاراسکوپی (با استفاده از آندوسکوپی دیواره شکم یا دیواره شکم) = جراحی کم تهاجمی فتق مغبنی
عملیات مطابق با هیدیس
از بافت خود بدن برای بستن شکاف فتق استفاده می شود ، به موجب آن بافت همبند برگها دو برابر بخیه می شوند. امید است که این امر باعث افزایش ثبات منطقه آسیب دیده شود. این روش اغلب برای جوانان با شکاف فتق کوچکتر ترجیح داده می شود.
