عملیات بعد از لیختن اشتاین
یک مش پلاستیکی در کشاله ران قرار داده می شود. در طی مراحل ، بافت اسکار محکم در اطراف مشهای مش ایجاد می شود ، که همراه با مش پلاستیکی پشتیبانی از بافت همبند. سالها تجربه با شبکه های پلاستیکی نشان داده است که ترس اولیه از واکنش های رد شده قابل تأیید نیست. این بسته شدن فتق برای افراد مسن یا در صورت وجود شکاف بیشتر در فتق ، و همچنین در صورت مداخلات مکرر (عود یک مورد قبلاً درمان شده) توصیه می شود. فتق مغبنی) با این حال ، کلینیک های جراحی وجود دارد که تقریباً منحصراً از این روش استفاده می کنند.
عمل های لاپاراسکوپی
(با استفاده از دیواره شکم یا شکم آندوسکوپی) = جراحی کم تهاجمی فتق مغبنی دو روش بسته شدن فتق "حداقل تهاجمی" وجود دارد. یکی از آنها "لاپاراسکوپی" است لاپاراسکوپی، و یک مش پلاستیکی از شکاف فتق اعمال می شود. در طی این عمل هیچ مش پلاستیکی در کودکان کاشته نمی شود.
در این موارد شکاف فتق با بخیه بسته می شود. اهمیت این روش جراحی امروزه بحث برانگیز است (به خطرات جراحی مراجعه کنید). در روش دوم ، شکاف فتق با استفاده از دیواره شکم بسته می شود آندوسکوپی، همچنین از مش پلاستیکی استفاده کنید.
بعد از عمل
پس از جراحی باز ، بیماران اغلب شکایت دارند درد، که با روش Shouldice نمود بیشتری دارد. در این نوع جراحی ، قسمت بازسازی بدن نیز طولانی ترین زمان را دارد. به عنوان یک قاعده سرانگشتی: در 5 هفته اول پس از جراحی ، بارگیری از 6 کیلوگرم سنگین تر انجام نشود. این زمان با جراحی لیختن اشتاین به طور قابل توجهی کوتاه تر است (با استفاده از تور پلاستیکی) و 1-2 هفته است.
