شکستگی شفابخشی شفا یک است شکستگی استخوان. بین اولیه و ثانویه تمایز قائل می شوند شکستگی شفا. اخلال در این روند می تواند رهبری به شبه آرتروز.
بهبود شکستگی چیست؟
شکستگی شفابخشی شفا یک است شکستگی استخوان. به روند بهبودی پس از نقص استخوان ، ترمیم شکستگی گفته می شود. نقص استخوان دو نوع است. در هر صورت شکستگی استخوان با قطع کامل استخوان یا شکاف (ترک استخوان) با تخریب ناقص ساختار استخوان. بهبود نقص استخوان به عوامل زیادی بستگی دارد. ابتدا تمایز بین ترمیم شکستگی اولیه و ثانویه ایجاد می شود. در بهبودی اولیه شکستگی ، قابل مشاهده نیست پینه بافت تشکیل می شود استخوان مستقیماً بهبود می یابد. با این حال ، این مستلزم آن است که انتهای شکستگی در تماس با یکدیگر باقی بمانند ، به عنوان مثال از طریق پریوست (استخوان پریوست خارجی) ، که در طی شکستگی از بین نمی رود. ترمیم شکستگی ثانویه زمانی اتفاق می افتد که دیگر دو سر استخوان دیگر با بافت تماس نداشته باشند. در حالی که در ترمیم شکستگی اولیه این فرآیند معمولاً پس از سه هفته تکمیل می شود ، بهبودی شکستگی ثانویه می تواند تا 24 ماه طول بکشد. در این حالت ، فرآیند بهبود ثانویه در پنج مرحله انجام می شود. این فرآیند به عنوان ترمیم شکستگی غیر مستقیم نیز شناخته می شود. اختلالات در بهبود شکستگی می تواند منجر به تغییر شکل شود استخوان ها به عنوان بخشی از آرتروز شبه.
کارکرد و وظیفه
استخوان بافت پشتیبان مهره داران را تشکیل می دهد و همچنین وظیفه محافظت از آنها را دارد اعضای داخلی و همچنین کمک به ارگانیسم در حرکت. شکستگی استخوان عملکرد استخوان آسیب دیده را به شدت محدود می کند. بنابراین ، پس از تخریب استخوان ، بهبودی شکستگی بلافاصله آغاز می شود. روند بهبودی شکستگی ، همانطور که قبلاً ذکر شد ، به میزان شکستگی بستگی دارد. به عنوان مثال ، اگر هر دو انتهای استخوان هنوز توسط پریوستوم متصل شوند ، قطع شده است استخوان ها بعد از شکستگی هنوز با هم درمان می شوند در این حالت ، بهبود شکستگی بدون تشکیل قابل مشاهده a پینه (بافت اسکار استخوان). در ترمیم شکستگی اولیه ، سلولهای پیش ساز استئوبلاست ها (سلول های استخوانی) مستقیماً از پریوست یا اندوست (پریوست داخلی) در اطراف مویرگ ها تجمع می یابند. در این فرآیند ، آنها استخوان تشکیل می دهند (لاملهای استخوانی در اطراف کانال استخوان). سلول های پیش ساز استئوبلاست ها سلول های استئوپروژنیتور نامیده می شوند. استئون ها بعد از حدود سه هفته عملکرد استخوان را بازیابی می کنند. در بهبود شکستگی ثانویه ، روند بهبودی مستقیماً پیش نمی رود بلکه بافت میانی (پینه) تشکیل می شود ، که در طی یک فرآیند طولانی مدت سخت شده و به مواد استخوانی تبدیل می شود. ترمیم شکستگی ثانویه را می توان به پنج مرحله تقسیم کرد. اینها مرحله آسیب است التهاب مرحله ، مرحله دانه بندی ، مرحله سخت شدن کالوس و مرحله بازسازی (مدل سازی و بازسازی). در مرحله آسیب ، با تشکیل یک ساختار استخوانی با زور از بین می رود کبودی در شکاف شکستگی تمام بافت های استخوانی از یکدیگر جدا شده اند. در طی مرحله التهابی ، کبودی توسط ماکروفاژها ، ماست سل ها و گرانولوسیت ها نفوذ می کند. در داخل کبودی، سلولهای بنیادی پرتوان باعث ایجاد استئوبلاستها ، کندروبلاستها و فیبروبلاستها می شوند. در طی این فرایندها ، هپارین و هیستامین از یک طرف و فاکتورهای رشد و سیتوکین ها از طرف دیگر در هماتوم ترشح می شوند. این منجر به تخریب هماتوم با تجمع همزمان سلولهای استخوان ساز می شود. مرحله سوم ترمیم شکستگی ثانویه با جایگزینی هماتوم توسط بافت دانه بندی با فیبروبلاست ، مویرگ ها و موارد دیگر مشخص می شود کلاژن. در این فرآیند ، استئوبلاست ها استخوان جدید می سازند ، در حالی که استئوکلاست ها (سلول های غول پیکر چند هسته ای از مغز استخوان) ماده استخوانی را که تزریق نشده است تجزیه کند. در مرحله چهارم ، سخت شدن کالوس با تشکیل استخوان بافته شده انجام می شود. این منجر به معدنی شدن پینه می شود. این روند پس از حدود سه تا چهار ماه به پایان می رسد. سرانجام ، در مرحله پنجم ، فرآیند بازسازی استخوان بافته شده را به استخوان لایه ای تبدیل می کند. در این فرایند ، ساختار اصلی استخوان بازیابی می شود. با این حال ، صد در صد مشخص نیست که آیا فرآیندهای بهبودی اولیه و ثانویه استخوان ، فرایندهای مختلفی را نشان می دهند یا خیر. بنابراین ، فرآیندهای بازسازی مشابه ممکن است فقط در حین بهبود شکستگی اولیه به میزان کمتری اتفاق بیفتد.
بیماری ها و شکایات
در رابطه با ترمیم شکستگی ، ممکن است اختلالی نیز وجود داشته باشد که روند بهبود را به تأخیر بیندازد. تاخیر در بهبود شکستگی زمانی است که بهبود استخوانی شکستگی بعد از 20 هفته رخ نداده باشد. علل ممکن است شامل شکستگی های بسیار بزرگ ، عفونت ، عدم تحرک کافی استخوان یا ضعف باشد خون تأمین منطقه آسیب دیده. اگر بعد از چندین هفته استخوان ها با هم رشد نکرده باشند ، اغلب آرتروز شبه ایجاد می شود. اصطلاح سودوآرتروز به معنی مفصل کاذب است. در این مورد ، درد در ناحیه شکستگی کاهش نمی یابد. تورم مزمن رخ می دهد و توانایی تحمل وزن در محل آسیب دیده داده نمی شود. علاوه بر این ، یک اختلال عملکردی و حرکتی نتیجه می گیرد ، که با ضعف دائمی مفصل آسیب دیده بیان می شود. فاکتورهای زیادی وجود دارد که می تواند باعث ایجاد آرتروز شود. علاوه بر شرایط زمینه ای مانند عفونت ها ، کبد بیماری ، بدخیمی ، بیماری عروقی ، نقص ایمنی ، چاقی، یا دیابت هزارتوس ، عوامل خارجی مانند بی حرکتی ناکافی مفصل نیز می تواند رهبری به تاخیر انداختن بهبودی. اثرات تاخیر در بهبود شکستگی از تاخیر در بهبود کامل تا عدم بهبود کامل است. در این مورد ، درمان بر اساس علت اصلی است هر بیماری زمینه ای موجود باید درمان شود. علاوه بر روش های درمانی جراحی ، سونوگرافی درمان ها ، شوک درمان های موجی یا حتی ژن از روش های درمانی استفاده می شود.
