اثر | قرص کورتیزون

اثر

اثر اصلی کورتیزون سرکوب فرآیندهای التهابی و واکنشهای ایمنی اغراق آمیز است. علائم واکنش التهابی با تجویز از بین می رود کورتیزون، اما خود علت مبارزه نمی شود! اصولاً کورتیزون صرفاً شکل غیرفعال هورمون کورتیزول در بدن است.

کورتیزون خود اثر بیولوژیکی ندارد ، زیرا به دلیل ساختار شیمیایی قادر به اتصال به سلولهای مربوطه نیست. بنابراین ابتدا باید به شکل فعال درون بدن تبدیل شود. کورتیزول در گروه استروئید قرار دارد هورمون، به عبارت دقیق تر ، مهمترین گلوکوکورتیکوئید است.

همانطور که به محلول در چربی تعلق دارد هورمون، قادر است وارد سلول شود و به ساختارهای مهم متصل شود. از ماده اولیه در قشر آدرنال تشکیل می شود کلسترول و از آنجا به جریان خون آزاد می شود. هم میزان و هم مقدار کلسترول به شدت توسط کنترل می شود غده هیپوفیز و به طور مداوم با انرژی مورد نیاز بدن سازگار است.

در طی فشارهای طولانی مدت ، کورتیزول به طور فزاینده ای تولید و در جریان خون آزاد می شود. در این زمینه تأثیر مشابهی با آدرنالین و نورآدرنالین، اما اثر بعداً شروع می شود. برای خوانندگان بسیار علاقه مند: این اثر تأخیری به این دلیل است که کورتیزون نمی تواند به یک گیرنده به اصطلاح همراه پروتئین G متصل شود.

گیرنده های جفت شده با پروتئین G ، گیرنده های سطح سلول هستند که پس از اتصال هورمون در سمت خود رو به داخل سلول ، فعال می شوند. پس از فعال سازی ، آنها از طریق فرآیندهای شیمیایی مختلف باعث آبشار در داخل سلول می شوند ، که در نهایت اثر تنظیم کننده ای (یعنی فعال یا مهار کننده) بر رفتار سلول دارد. در مورد کورتیزول ، اتصال به چنین گیرنده ای امکان پذیر نیست.

از یک طرف ، این امر به این دلیل است که هورمون در محل اتصال یک گیرنده همراه پروتئین G قرار نمی گیرد و از طرف دیگر ، می تواند به غشای سلولی و به گیرنده های داخل سلول (گیرنده های داخل سلولی) متصل می شود. چنین گیرنده ای درون سلولی می تواند به طور مستقیم بر تنظیم ، یعنی روشن و خاموش شدن ژن های مختلف تأثیر بگذارد. با روشن کردن ژن هایی که باعث تشکیل خاص می شوند آنزیم ها، کورتیزول قادر است به طور هدفمند بر مسیرهای متابولیک تأثیر بگذارد.