تداخل با سایر داروها | قرص کورتیزون

تداخل با سایر داروها

اثر از کورتیزون با مصرف همزمان داروهای مختلف می توان قرص ها را تغییر داد. داروهای مهم در این زمینه عبارتند از:

  • داروهای ضد روماتیسمی
  • گلیکوزیدهای قلبی (به عنوان مثال دیجیتال)
  • مهار کننده های ACE
  • "قرص"
  • آنتی بیوتیک های خاصی مانند ریفامپیسین
  • ضد دیابت خوراکی و انسولین

چه زمانی بهترین زمان مصرف قرص های کورتیزون است - قبل یا بعد از غذا؟

کورتیزون قرص ها بهتر است قبل از ساعت 8:00 صبح مصرف شوند. این زمانی است که بالاترین است کورتیزون ترشح در بدن اتفاق می افتد. گرفتن قرص کورتیزون در صبح مدارهای کنترل هورمونی بدن را تا حد ممکن مختل کرده و احتمال بروز عوارض جانبی را به حداقل می رساند. در مورد مصرف قبل یا بعد از غذا توصیه های مربوطه وجود ندارد. قرص کورتیزون می توان هم قبل و هم بعد از غذا مصرف کرد.

اثرات جانبی

به عنوان یک قاعده کلی ، کورتیزون هرگز نباید به طور ناگهانی قطع شود ، زیرا این امر می تواند منجر به عوارض جانبی شود. قطع داروی حاوی کورتیزون همیشه باید کاملاً طبق دستورالعمل پزشک معالج شما انجام شود! عوارض جانبی استفاده طولانی مدت از قرص کورتیزون معمولاً فقط در صورتی اتفاق می افتد که مقدار مصرف آن برای مدت طولانی بیش از میزان تولید بدن باشد.

با مصرف کوتاه مدت (تقریباً 2 هفته) خطر عوارض جانبی بسیار کم است. بعضی از بیماران بعد از مصرف قرص کورتیزون نقص ایمنی عمومی نشان می دهند.

علاوه بر این ، مصرف کورتیزون می تواند باعث تجمع عضلانی در بازوها و پاها با تجمع همزمان چربی در ناحیه تنه (تنه) شود. چاقی) برخی از بیماران تجربه می کنند فشار خون بالا, دیابت قارچ ، احتباس آب و پانکراتیت پس از استفاده طولانی مدت از قرصهای کورتیزون. وقوع پوکی استخوان و مرگ (نکروز) از استخوان ها، به ویژه سر استخوان ها ، در صورت مصرف بیش از حد طولانی مدت کورتیزون نیز ممکن است.

یک اثر جانبی دیگر مهار فرآیندهای طبیعی در طی آن است خون انعقاد بیماران اغلب از تأخیر شکایت می کنند خون انعقاد ، فقیرتر التیام زخم و ظاهر هماتومهای نقطه ای در سراسر بدن. علاوه بر این ، استفاده از کورتیزون می تواند منجر به افزایش شدید فشار داخل چشم شود (گلوکوم) و / یا تیرگی لنز (آب مروارید) از آنجا که تولید مخاط معده در دوره کورتیزون درمانی محدود شده است ، معده درد و التهاب معده مخاط اغلب اتفاق می افتد علائم روانشناختی مانند افسردگی، تحریک پذیری ، از دست دادن اشتها و رانندگی نیز امکان پذیر است.

هنگام قطع مصرف قرص کورتیزون ، چه مواردی را باید در نظر بگیرم؟

درمان با قرص های کورتیزون اغلب باعث نگرانی بسیاری از افراد می شود. نگرانی های زیادی در مورد کورتیزون بسیار موثر در مردم وجود دارد. با این حال ، برای بسیاری از بیماری ها ، کورتیزون یک درمان بسیار خوب و م thatثر است که عواقب منفی آن بسیار کمتر از آن است که معمولاً تصور می شود.

در صورت استفاده صحیح از کورتیزون ، هیچگونه عواقب جدی انتظار نمی رود. بنابراین بسیار مهم است که مصرف کورتیزون در دوز بالاتر از اصطلاح را قطع نکنید آستانه کوشینگ. آستانه کوشینگ به عنوان مقدار آستانه بالاتر از نیاز طبیعی به کورتیزون بدن تعریف می شود.

از طریق تأمین خارجی کورتیزون اضافی ، قشر آدرنال (قشر آدرنال تولید کننده واقعی کورتیزون در بدن انسان است) خود کورتیزون کمتری تولید می کند. اگر قرص های کورتیزون به طور ناگهانی قطع شوند ، این می تواند منجر به نارسایی قشر آدرنال شود. قشر آدرنال به سختی خود کورتیزون تولید می کند و این منجر به کمبود کورتیزون در بدن می شود.

نتیجه می تواند یک بحران آدیسون تهدید کننده زندگی باشد ، که با از دست دادن هوشیاری مشخص می شود ، استفراغ, تهوع، رها کردن خون فشار و شوک. بنابراین قرصهای کورتیزون باید به تدریج کاهش یابد تا از بروز چنین عوارضی جلوگیری شود. با این حال ، کاهش تدریجی در مورد کورتیزون درمانی کمتر از حد مجاز اعمال نمی شود آستانه کوشینگ ذکر شده در بالا

مقادیر آستانه برای متفاوت است آماده سازی کورتیزون و توسط پزشک معالج مورد توجه قرار می گیرد. قرص های با دوز پایین نیازی به دفع آن نیستند. ممکن است به طور ناگهانی قطع شود.