گل مژه (شالازیون) چیست؟

تگرگ: توضیحات

تگرگ زمانی رخ می دهد که مجاری دفعی غده چربی (غده میبومین یا غده میبومین) در لبه پلک مسدود می شود. باکتری ها و آنزیم های خود بدن، اجزای چربی را در مجاری دفعی تجزیه می کنند. این محصولات تجزیه شده به بافت اطراف نشت می کنند و باعث ایجاد یک پاسخ التهابی آهسته و مزمن می شوند. این کار سلول های ایمنی را به پلک جذب می کند و یک گره سخت در طی چند هفته تشکیل می شود.

از آنجایی که هیچ عفونتی با باکتری مسئول واکنش ایمنی نیست، بلکه محصولات تخریب خود بدن پشت آن هستند، تگرگ هیچ دردی ایجاد نمی کند (برخلاف گل مژه). با این حال، می تواند به طور ناخوشایندی روی چشم فشار بیاورد. با این حال، در نهایت، بیشتر دلایل زیبایی شناختی است که چرا افراد مبتلا برای درمان سنگ تگرگ به پزشک مراجعه می کنند.

تگرگ: علائم

تگرگ به صورت یک توده متحرک روی پلک ظاهر می شود. در طی چند روز تا چند هفته به آرامی رشد می کند و دردی ایجاد نمی کند. ملتحمه داخل پلک ممکن است کمی قرمز باشد. اما اساساً فقط پوست پلک تحت تأثیر سنگ تگرگ قرار می گیرد. خود چشم و ساختارهای اطراف آن متورم نمی شوند. همچنین علائم دیگری مانند تب وجود ندارد.

شالازیون معمولاً به تنهایی رخ می دهد. وجود چندین تگرگ روی یک چشم نسبتاً نادر است.

سنگ تگرگ: علل و عوامل خطر:

احتقان ترشحات روی پلک که زمینه ساز سنگ تگرگ است می تواند خود به خود اتفاق بیفتد، اما می تواند توسط بسیاری از عوامل دیگر نیز ایجاد شود. برای مثال، مانند آکنه، هورمون‌های جنسی بر تولید سبوم در طوفان تگرگ تأثیر می‌گذارند. از آنجایی که اثر هورمونی کامل بر تولید سبوم تنها پس از بلوغ ظاهر می شود، افراد بزرگسال بیشتر از کودکان به شالازیون مبتلا می شوند.

سایر التهابات چشم، مانند ورم ملتحمه، و همچنین بیماری پوستی روزاسه (یا روزاسه مسی) نیز می توانند باعث ایجاد شالازیون شوند. به طور کلی، تمام عواملی که مانع از جریان سبوم می شوند، خطر شالازیون را افزایش می دهند.

در موارد التهاب مکرر غدد چربی چشم، پزشک معالج باید برخی از علل نادرتر را رد کند. اینها شامل دیابت شیرین و نقص ایمنی است. در موارد بسیار نادر، تومور پلک نیز می تواند جریان سبوم را مسدود کند و در نتیجه باعث ایجاد تگرگ شود.

تگرگ: معاینه و تشخیص

شکایاتی که بیمار توضیح می دهد (در مصاحبه سرگذشتی) و معاینه تورم لبه پلک معمولاً برای تشخیص "تگرگ" کافی است.

تگرگ: درمان

بر خلاف عفونت باکتریایی، درمان سنگ تگرگ بیشتر طول می کشد. به عنوان یک قاعده، ابتدا سعی می شود احتقان ترشحات را با کمپرس خشک و گرم و ماساژ منظم پلک پاک کند. برای تسریع بهبودی، پزشک گاهی پمادهای ضد التهاب، ژل یا قطره های چشمی را برای سنگ تگرگ توصیه می کند. درمان های خانگی (مانند حمام چشم ولرم و کمپرس با گیاهان مختلف) و گزینه های درمانی هومیوپاتی می توانند به روند بهبودی کمک کنند.

درمان های خانگی محدودیت های خود را دارند. اگر علائم در مدت زمان طولانی‌تری ادامه یافت، بهتر نشد و یا حتی بدتر نشد، همیشه باید با پزشک مشورت کنید. اگر عفونت باکتریایی نیز ایجاد شده باشد، پزشک پماد چشمی حاوی آنتی بیوتیک تجویز می کند.

مفهوم هومیوپاتی و اثربخشی خاص آن در علم بحث برانگیز است و به وضوح توسط مطالعات اثبات نشده است.

در بیشتر موارد، این اقدامات درمانی محافظه کارانه کافی است تا شالازیون به خودی خود طی چند هفته پسرفت کند. اگر این اتفاق نیفتد، جراح می تواند شالازیون را خارج کند. از طریق یک برش کوچک پوست، شالازیون را باز می کند و بافت ملتهب را پاک می کند. عوامل موثر در چنین جراحی شالازیون عبارتند از:

  • احساس فشار
  • یافته های آزاردهنده بیرونی
  • تداخل با عملکرد بصری

جراحی شالازیون با بی حسی موضعی انجام می شود و خطر کمی دارد. مهم است که شالازیون کاملاً پاک شود، در غیر این صورت ممکن است دوباره تشکیل شود.

تگرگ: سیر بیماری و پیش آگهی

اغلب بیماران شالازیون را بسیار آزاردهنده می دانند، عمدتاً به دلایل زیبایی. این به آرامی در طی چند هفته ایجاد می شود، و بهبودی نیز معمولاً زمان زیادی می برد. به طور کلی، با این حال، پیش آگهی برای سنگ تگرگ بسیار خوب است.

در موارد نادر، تگرگ به چشم فشار می آورد و می تواند دید را محدود کند. این به احتمال زیاد در کودکان رخ می دهد و سپس نیاز به درمان فوری دارد. زیرا عملکرد بینایی در کودکان خردسال برای فرآیند یادگیری و رشد مغز بسیار مهم است. اگر چشمی برای چند روز یا چند هفته به دلیل تگرگ درگیر فرآیند بینایی نباشد، خطر آسیب دید طولانی مدت وجود دارد. این در بزرگسالان صدق نمی کند، بنابراین دوره در بزرگسالان معمولاً خوش خیم است.

در موارد نادر، سنگ تگرگ می تواند نشانه بیماری دیگری باشد، مانند زمانی که فرد با وجود درمان مداوم، سنگ تگرگ بیشتری می گیرد. سپس، در میان چیزهای دیگر، یک تومور (بدخیم) باید به عنوان علت رد شود.