رفلکس Trömner یک رفلکس عضلانی است (افزایش یافته است) انگشت رفلکس فلکسور) که تقریباً در هر فرد سالمی نیز می تواند رخ دهد. این یک نشانه ازدیاد تحریک پذیری خودمختار و در بیان قوی یا یک طرفه ، یک علامت دستگاه هرمی در نظر گرفته می شود. غیبت یک طرفه ، به عنوان مثال ، ضایعه رادیکولار (حسگر حرکتی) را نشان می دهد درد و نقص در ناحیه ستون فقرات ریشه عصب).
رفلکس Trömner چیست؟
رفلکس Trömner در هنگام برخورد به طرف کف دست فالانکس وسط قابل مشاهده است انگشت. رفلکس Trömner همان چیزی است که به عنوان رفلکس پاتولوژیک شناخته می شود. رفلکس پاتولوژیک یک واکنش غیر ارادی بدن است که به طور معمول اتفاق نمی افتد. وقتی به قسمت کف دست وسط برخورد می کنید ، رفلکس Trömner قابل مشاهده است انگشت فالانژ طرف کف دست ، طرف خم کننده دست است. این ضربه پس از آن باعث انعطاف پذیری انگشتان ، تحت شرایط پاتولوژیک می شود. به این حرکت خم شدن نیز گفته می شود.
کارکرد و وظیفه
رفلکس Trömner یک رفلکس ذاتی عضله است. در عضلات ذاتی واکنش، اندام های دریافت کننده و اعضای بعدی در یک عضله قرار دارند. به طور معمول ، میرایی یا عدم وجود ذاتی واکنش نشانه ای از بیماری است. شدت متفاوت در هر دو طرف نیز می تواند آسیب را نشان دهد. با این حال ، رفلکس Trömner یک رفلکس آسیب شناختی است. در افراد سالم اتفاق نمی افتد. اگر مشاهده شود ، این بیماری را نشان می دهد. برای انجام رفلکس Trömner از چکش رفلکس استفاده می شود. این می تواند برای آزمایش عضلات ، تاندون و پوست واکنش. اکثر چکش های رفلکس دارای دو درز لاستیکی با اندازه متفاوت بر روی سر خود هستند. برای آزمایش رفلکس روی دست ، از درز لاستیکی کوچکتر استفاده می شود. این مورد برای ضربه به طرف خم کننده فالانژ انگشت میانی استفاده می شود. در یک فرد سالم ، در نتیجه هیچ اتفاقی نمی افتد. در شرایطی که سیستم عصبی با این حال ، انگشتان به صورت انعکاسی منعطف می شوند. این را بازتاب مثبت Trömner می نامند. رفلکس ها همیشه در یک مقایسه ساید بای ساید آزمایش می شوند. این تنها راه ارزیابی پاسخ انعکاسی است. این پاسخ رفلکس معمولاً در دسته های نرمال ، کاهش یافته ، ضعیف شده ، افزایش یافته یا وجود ندارد. همچنین سیستم های مقیاس بالینی وجود دارد که طبقه بندی دقیق تری را امکان پذیر می کند. بهترین مقیاس های شناخته شده ، مقیاس نه کلینیکی مایو (MCS) و انستیتوی ملی اختلالات عصبی و ضربه مقیاس (مقیاس NINDS). با این حال ، آنها به ندرت در عمل روزمره استفاده می شوند ، زیرا انتساب به مقادیر فردی ، بین ممتحن مختلف متفاوت است. بنابراین ، مقیاس ها فقط محدود هستند قابلیت اطمینان. رفلکس Trömner از طریق بخش های مهره ای C7 و C8 متصل می شود. تأثیرگذار اعصاب عصب بازوی میانی و عصب اولنار. عضلات مectorثر ، خم کننده های انگشت هستند که Mm نامیده می شوند. flexores digitorum.
بیماری ها و شکایات
بازتاب خفیف مثبت Trömner ممکن است همراه با بیش از حد تحریک پذیری خودکار باشد. به این بیش از حد تحریک پذیری دیستونی رویشی نیز گفته می شود. در این حالت ، هدایت مختل شده در اتونوم وجود دارد سیستم عصبی. خودمختار سیستم عصبی تنظیم می کند خون فشار ، نبض ، میزان تنفس ، هضم غذا و تا حدی نیز تنش عضلانی. دیستونی رویشی اغلب نتیجه آن است فشار، فشار ذهنی و فعالیت پرتحرک. علاوه بر افزایش رفلکس ها یا رفلکس های آسیب شناختی ، عصبی بودن ، بی قراری ، تحریک پذیری ، بیخوابی, سرگیجه, گرفتگی عضلات, یبوست, کبد-صفرا شکایت یا از دست دادن میل جنسی نیز ممکن است رخ دهد. وقتی شدید و یک طرفه است ، رفلکس Trömner یک علامت دستگاه هرمی ناامن محسوب می شود. علائم دستگاه هرمی علائم عصبی ، رفلکس یا ریتمیک غیرارادی است انقباضات از گروه های عضلانی یا ماهیچه هایی که در بزرگسالان آسیب شناختی هستند و به ویژه هنگامی که به دستگاه مجرای هرمی آسیب می رساند ، رخ می دهد. دستگاه هرمی یک مسیر عصبی در است نخاع و مغز که نقش مهمی در کنترل عملکرد حرکتی داوطلبانه دارد. رفلکس Trömner یکی از علائم دستگاه هرمی اندام فوقانی است. سایر علائم دستگاه هرمی اندام فوقانی شامل علامت گسترش انگشت گوردون یا رفلکس وارتنبرگ است. دستگاه هرمی می تواند در داخل آسیب ببیند مغز by ضربه. در یک ضربه، کمبود وجود دارد اکسیژن به مغز. در نتیجه ، بافت مغز به شدت آسیب می بیند. شایعترین علت سکته عروقی است انسداداز این به عنوان سکته مغزی ایسکمیک نیز یاد می شود. خونریزی مغزی همچنین می تواند باعث انفارکتوس شود. به این سکته مغزی هموراژیک نیز گفته می شود. علائم معمولی همی پلژی است ، اختلالات گفتاری، اختلالات بینایی ، اختلال در هوشیاری یا حتی بیهوشی ، گیجی ، گمراهی ، تهوع یا ناگهانی سردرد. علائم دستگاه هرمی مثبت نیز به طور مکرر در یافت می شود اسکلروز متعدد. مولتیپل اسکلروزیس هست یک بیماری مزمن ارتباط با التهاب غلاف میلین در سیستم عصبی غلاف های میلین برای عایق الکتریکی رشته های عصبی در سیستم عصبی مرکزی (CNS) عمل می کنند. علت بیماری مشخص نیست. متیل زدایی در نتیجه فرآیندهای خود ایمنی اتفاق می افتد. به طور خاص ، ماده سفید مغز و نخاع تحت تاثیر قرار گرفته است. مولتیپل اسکلروزیس آفتاب پرست بیماری های عصبی است. با توجه به گسترده توزیع از کانون های مایع زدایی می تواند تقریباً هر علامت عصبی ایجاد کند. علائم معمول شامل اختلالات بینایی ، بی حسی ، درد، اسپاسم عضله ، تکلم نامرتب ، نیشنگموس (لرزش چشم) ، دیسفاژی ، سرگیجه، ناهماهنگی و قصد لرزش. اختلال در مراکز خودکار یا مسیرها نیز ممکن است منجر شود مثانه و اختلال در عملکرد روده. غالباً ، افراد مبتلا نیز از افزایش رنج می برند خستگی و حالات افسردگی. رفلکس Trömner همچنین در صورت ابتلا می تواند مثبت باشد اسکلروز جانبی جانبی amyotrophic (ALS) ALS یک بیماری غیر قابل درمان در سیستم عصبی است. به سلولهای عصبی مسئول حرکت عضله آسیب دیدگی تدریجی وارد می شود (نورونهای حرکتی). سلولهای عصبی حرکتی قشر مخ و سلولهای شاخ قدامی نخاع ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. علت بیماری مشخص نیست. تصویر بالینی از اسکلروز جانبی جانبی amyotrophic بسیار متغیر است. محدودیت های عملکردی عضلات ، فلج اسپاستیک ، کندی راه رفتن ، اختلالات گفتاری و بلع وجود دارد. قفل، اسپاسم عضلانی ، و انقباض از زبان عضلات
