لامپ پلیمریزاسیون لامی است که بخشی از تجهیزات اولیه مطب دندانپزشکی است. برای ترمیم پر کننده ها لازم است.
لامپ پلیمریزاسیون چیست؟
لامپ های پلیمریزاسیون لامپ های خاصی هستند که دارای نور آبی هستند. پر کننده های کامپوزیتی که به زبان عامیانه به عنوان پر کننده های پلاستیکی نیز شناخته می شوند ، با این شرایط قابل درمان هستند. لامپ های پلیمریزاسیون لامپ های خاصی هستند که نور آبی ساطع می کنند. پر کردن های کامپوزیتی که معمولاً به عنوان پر کننده های پلاستیکی نامیده می شوند ، در این زمینه قابل درمان هستند. نور تولید شده توسط لامپهای پلیمریزاسیون a است سرد سبک. سرد نور اصطلاحی است که برای توصیف نوری با یک جز inf مادون قرمز به ویژه کاهش یافته استفاده می شود.
اشکال ، انواع و انواع
در مورد لامپ های پلیمریزاسیون ، بین لامپ های هالوژن و LED تمایز قائل می شود. واحدهای دارای لامپ های هالوژن داخلی گرمای زیادی تولید می کنند. با این حال ، از آن زمان سرد برای پلیمریزاسیون به نور نیاز است ، در غیر این صورت ممکن است آسیبی به پالپ وارد شود ، این واحدها باید با یک دمنده داخلی خنک شوند. یکی از معایب لامپ های هالوژن کاهش قدرت آنها است. با استفاده عادی ، درخشندگی در طی دو تا شش سال کاهش چشمگیری می یابد. به دلیل این معایب ، از لامپهای LED به طور فزاینده ای در عمل دندانپزشکی استفاده می شود. LED ها برای اولین بار در سال 1995 به عنوان منبع نور در لامپ های پلیمریزاسیون مورد استفاده قرار گرفتند. مزیت لامپ های LED تولید گرمای کم آنها است. لامپ ها به طور قابل توجهی گرمای کمتری تولید می کنند و بنابراین برق کمتری مصرف می کنند. بنابراین ، حتی استفاده در دستگاه های مجهز به باتری نیز امکان پذیر است. لامپهای هالوژن همیشه باید به برق متصل شوند. مهم است که خروجی نور به طور مساوی و موثر در کل پرتو نور توزیع شود. از این به عنوان یک پروفیل تیر متعادل یاد می شود. لامپ پلیمریزاسیون را می توان بر اساس خروجی نور ارزیابی کرد. این اطلاعات در مورد شدت متوسط پرتو ، اندازه گیری شده از طریق طیف موسوم به طول موج ساطع شده از پنجره انتشار نور را فراهم می کند. علاوه بر لامپ های اصلی و باتری ، می توان بین لامپ های پلیمریزاسیون معمولی و لامپ های نرم افزاری نیز تمایز قائل شد. در حالی که لامپهای معمولی بلافاصله پس از روشن شدن ، خروجی کامل نور را ارائه می دهند ، لامپهای استارت نرم فقط در ده تا بیست ثانیه اول پس از روشن شدن خروجی نور را کاهش می دهند. این در واقع به منظور کاهش فشارهای احتمالی در پر کردن در نظر گرفته شده است. با این حال ، مطالعات نشان داد که پلیمریزاسیون نرم نه مزایایی دارد و نه معایبی دارد.
ساختار و نحوه عملکرد
امروزه از رزین های سبک کننده برای پر کردن و ونیرهای ساخته شده از رزین. اینها معمولاً به اصطلاح کامپوزیت هستند. کامپوزیت ها مواد پر کننده ای هستند که از یک سو از یک ماتریس رزین آلی و از طرف دیگر از یک پرکننده غیر آلی تشکیل شده اند. پلیمریزاسیون ، یعنی به معنای وسیع تر پخت مواد ، در سه مرحله انجام می شود. به عبارت ساده ، در طی پلیمریزاسیون ، رادیکال های آزاد خاص مولکول ها در کامپوزیت به دنبال رادیکال آزاد دیگری باشید. این ترکیبات پایدار ایجاد می کند و مواد سفت می شوند. برای ادامه این واکنش شیمیایی ، به اصطلاح آغازگرها به مواد پلاستیکی اضافه می شوند. اینها برای تشکیل رادیکالها استفاده می شوند. پیش شرط تشکیل رادیکالها از آغازگرها ، به نوبه خود ، نور از لامپ پلیمریزاسیون است. این باعث شروع واکنش (شروع) می شود. در مدت زمان کوتاهی ، رادیکال های بیشتری تشکیل می شوند و بنابراین ترکیبات بیشتری (واکنش رشد / انتشار) بیشتر می شوند. بیشتر مولکول ها تشکیل می شوند ، ترکیب پایدارتر است و بنابراین پر شدن پلاستیک می شود. یک بار همه مولکول ها در حال حاضر پیوند خورده است ، پلیمریزاسیون به پایان می رسد. یک انرژی مقدار برای پلیمریزاسیون با لامپ پلیمریزاسیون 12 تا 16 J/cm² مورد نیاز است. هرچه پر شدن عمیق تر باشد ، نور کمتری هنوز به مواد پرکننده برخورد می کند. پر کردنهای بسیار عمیق باید در چندین لایه درمان شوند.
فواید پزشکی و بهداشتی
در گذشته ، دندانپزشکی به طور کلی از سه ماده برای پر کردن حفره های دندان استفاده می کرد: آمالگام ، طلا or نقره. این مواد به خودی خود سخت می شوند. اما به تدریج معایب این مواد پر کننده قابل توجه شد. آمالگام دندان از مقدار قابل توجهی تشکیل شده است جیوه. مکانیکی فشار می تواند باعث شود که آمالگام در طول زمان تکه تکه از دندان خارج شود. نتیجه می تواند a باشد جیوه بار روی بدن. این امر در شکایات مختلف خود را نشان می دهد. طلا و نقره این عیب را دارد که نمی توان آنها را مستقیماً روی دندان قالب بندی کرد. بنابراین ، الف گچ ابتدا باید مدل دندان ایجاد شود. آ منبت طلا می توان از این شکل گرفت گچ قالب معایب دیگر طلا پرکن ها رنگ بارز و واکنش های الکتروشیمیایی هستند که هنگام تماس با سایر پرکننده های فلزی مانند نقره پر کردن به قصد دیدار سلامت و نیازهای زیبایی ، بیشتر و بیشتر از پرکننده های پلاستیکی استفاده شده است. پر کننده های پلاستیکی را می توان به رنگ دندان مربوطه طراحی کرد و بنابراین قابل توجه نیست. آن ها هستند جیوهآزاد و تثبیت کننده ماده دندان با چسبیدن به عاج. همچنین ، برش هایی که به مواد دندان نیاز دارند ، مانند موارد پرکردن آمالگام ، با پر کردن پلاستیک ضروری نیست. در دهه 1970 ، عمدتا از لامپهای ماورا UV بنفش برای ترمیم این مواد پر کننده استفاده می شد. با این حال ، این لامپ ها متنوع بودند سلامت خطرات از یک سو ، خطر وجود داشت کوری در طول درمان به دلیل مجاورت با چشم ، و از طرف دیگر ، لامپ ها خطر ابتلا را افزایش می دهند پوست سرطان در صورت. بنابراین ، در اوایل دهه 1980 ، لامپهای UV خطرناک با لامپهای نور آبی ، پیش ساز لامپهای پلیمریزاسیون امروزی ، جایگزین شدند. با تشکر از لامپ های پلیمریزاسیون موجود امروزه ، درج و عمل آوری پرکننده های رزینی را می توان به سرعت و با خیال راحت انجام داد.
