بیماری آلزایمر: علل آن

پاتوژنز (توسعه بیماری)

علت بیماری آلزایمر ناشناخته است اختلالات ژنتیکی و متابولیکی و همچنین عفونتهای ویروسی کند (عفونت مرکز) مورد بحث قرار گرفته اند سیستم عصبی (CNS) ، که با یک دوره جوجه کشی بسیار طولانی (زمان بین ورود پاتوژن به بدن و ظهور اولین علائم) همراه است. عوامل سمی ، عفونی و ایمنی نیز به عنوان دلایل احتمالی در نظر گرفته می شوند. در مغز از بیماران مبتلا ، رسوب پروتئین خاص مولکول ها - پلاک های آمیلوئید (پلاک های بتا آمیلوئید) - پس از مرگ توسط کالبد شکافی قابل تشخیص است. اینها عملکرد منفی را تحت تأثیر قرار می دهند اعصاب و انتقال تحریک از طریق فرستنده ها. علاوه بر این ، منبع انرژی سلولی از مغز دچار اختلال شده است به نظر می رسد علت آن یک قطعه پروتئین کوچک به نام بتا آمیلوئید باشد. میتوکندری (نیروگاههای سلول) از حدود 1,500 مورد مختلف تشکیل شده است پروتئین ها. اینها باید به مناطق مهاجرت کنند میتوکندری تا بتوانند کارهای خود را در آنجا انجام دهند. این واردات با کمک یک توالی سیگنال به اصطلاح انجام می شود که قطعات کوچک پروتئینی هستند و پروتئین را به میتوکندری. پس از وارد کردن ، یعنی پس از ورود همان ، ترتیب سیگنال به طور معمول حذف می شود. اکنون نشان داده شده است که قطعه پروتئین بتا آمیلوئید از برداشتن این توالی های سیگنال از میتوکندری جلوگیری می کند. در نتیجه ، میتوکندری فقط می تواند عمل کند سوخت و ساز انرژی به میزان محدودی یکی دیگر از مکانیسم های مهم در پاتوژنز بیماری آلزایمر توسط بازی می شود انتقال دهنده عصبی نمک اسید گلوتامیک، که وقتی مقدار زیادی بتا آمیلوئید در آن تجمع یابد ، بیش از حد تولید می شود مغز. گلوتامات حدود 70٪ از کل سلولهای عصبی را کنترل می کند و اطمینان حاصل می کند که یادگیری و حافظه فرآیندها می توانند اتفاق بیفتند. که در آلزایمر بیماران ، نمک اسید گلوتامیک غلظت بین اعصاب به طور دائم افزایش می یابد ، یعنی سلول های عصبی برای همیشه هیجان زده می شوند و توانایی عملکرد خود را از دست می دهند. مشخص است که هایپرینسولینیسم (افزایش یافت غلظت هورمون انسولین در خون بالاتر از سطح نرمال) - در یافت می شود دیابت شیرین (دیابت) ، نوع 2 - منجر به افزایش بتا آمیلوئید در پلاسمای خون می شود. که در بیماری آلزایمر، رسوبات آمیلوئید در مغز یافت می شود. بنابراین ، پیوندی بین هایپرینسولینیسم و شروع بعدی آلزایمر فرضیه بیماری است. به نظر می رسد آسیب شناسی آمیلوئید فقط روند تخریب عصب را تسریع می کند. سایر فرایندهای تخریب عصبی ، که می تواند با نشانگرهای تخریب نورونی تشخیص داده شود ، تعیین کننده هستند. بیماران مبتلا به آسیب شناسی آمیلوئید و نشانگرهای تجزیه عصبی آشکار ، پیشرفت چشمگیری در کاهش شناختی نشان دادند. با این حال ، بیماران بدون پاتولوژی آمیلوئید با AD نیز قابل تشخیص هستند ، همه آنها دارای مارکرهای تخریب عصبی پاتولوژیک هستند. یک چهارم از تمام بیماران که متوسط ​​تا شدید دارند جنون رسوبات آمیلوئیدی گسترده ای در مغز ندارند. در حضور آلل عامل خطر ژنتیکی ApoE-ε4 در کروموزوم 19 ، این نسبت به یک سوم پایین بود. نتایج تحقیقات جدید نشان می دهد که رشته های طولانی شامل صدها آمیلوئید ß است مولکول ها و پلاک ها برای مغز آسیب کمتری دارند. در مقابل ، آمیلوئید ß مولکول ها به طور پایدار در کنار هم ذخیره می شوند زیرا الیگومرها حیاتی به نظر می رسند: این الیگومرها باعث ایجاد اختلال عملکردی بسیار بیشتری در سلول های عصبی می شوند زیرا رسوبات کوچکتری در خود سلول های عصبی ایجاد می کنند. نقش مهم دیگر در توسعه آلزایمر بیماری ممکن است دارای پپتید آتا آمیلوئید باشد (مترادف: آمیلوئید-η ؛ تلفظ: A (میلوئید) -آتا) که تحریک عصبی را کند می کند. این کشف از آن جهت قابل توجه است که سرکوب داروی بتا سکراتاز منجر به کاهش بتا آمیلوئید می شود ، اما در عین حال منجر به تولید بیش از حد عظیم آمینوئید است. این پس رهبری به اختلال در فعالیت عصبی و در نتیجه عملکرد مغز. در همین حال ، یک اثر سمی مستقیم ß-آمیلوئید نشان داده شده است: فعال کننده انتقال دهنده عصبی (پیام رسان) گلوتامات از بدن دور نمی شود شکاف سیناپسی به اندازه کافی سریع؛ به طوری که تحریک پاتولوژیک سلول های عصبی افزایش می یابد. تاو پروتئین ها، که در طول بیماری در امتداد مناطق به هم پیوسته مغز گسترش می یابد ، به نظر می رسد برای پیشرفت بیماری تعیین کننده باشد جنونیک مطالعه tau PET نشان داد که هرچه شدت آسیب شناسی تاو بیشتر باشد ، علائم بالینی بیماران بارزتر می شود.

علل (علل)

علل بیوگرافی

بار ژنتیکی بستگان درجه یک ؛ با این حال ، هنوز تحت تأثیر بستگان درجه دو و سوم قرار دارد

  • خطر ژنتیکی وابسته به چند شکلی ژنی است:
    • ژن ها / SNP ها (چند شکلی تک نوکلئوتیدی ؛ انگلیسی: چند شکلی تک هسته ای):
      • ژن ها: APOE ، CLU ، GRN ، OTC ، PSEN1.
      • SNP: rs429358 در ژن APOE
        • صورت فلکی آلل: CT (یک آلل ApoE4) (3 برابر).
        • صورت فلکی آلل: CC (دو آلل ApoE4).
      • SNP: rs7412 در ژن APOE
        • صورت فلکی آلل: CT (یک آلل ApoE2).
        • صورت فلکی آلل: CC (دو آلل ApoE2)
      • SNP: rs11136000 در CLU ژن.
        • صورت فلکی آلل: AG (0.84 برابر کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در جمعیت اروپا).
        • صورت فلکی آلل: AA (0.84 برابر کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در جمعیت اروپا).
      • SNP: rs10519262 در یک منطقه بین ژنی.
        • صورت فلکی آلل: AG (1.9 برابر).
        • صورت فلکی آلل: AA (> 1.9 برابر)
      • SNP: rs5848 در ژن GRN
        • صورت فلکی آلل: TT (1.36 برابر).
      • SNP: rs5963409 در ژن OTC
        • صورت فلکی آلل: AG (1.19 برابر).
        • صورت فلکی آلل: AA (1.19 برابر)
      • SNP: rs3025786 در ژن PSEN1
        • صورت فلکی آلل: CT (در صورت وجود ApoE4 خطر آلزایمر را کمی کاهش می دهد).
        • صورت فلکی آلل: CC (در صورت وجود Apoe4 خطر آلزایمر را کمی کاهش می دهد).
      • SNP: rs597668 در یک منطقه بین ژنی.
        • صورت فلکی آلل: CT (1.18 برابر).
        • صورت فلکی آلل: CC (1.39 برابر)
      • SNP: rs744373 در یک منطقه بین ژنی.
        • صورت فلکی آلل: CT (1.13 برابر).
        • صورت فلکی آلل: CC (1.28 برابر)
    • بیماری ژنتیکی
      • بیماری آلزایمر زودرس یا دیررس: در ژن های PSEN1 ، PSEN2 و APP بیش از 100 مشاهده می شود SNP ها، که آلل های خطرناک آنها بیش از 90٪ خطر ابتلا به بیماری آلزایمر زودرس یا دیررس را ایجاد می کنند - در زمینه وراثت اتوزومی غالب.
  • سن بالاتر مادر هنگام تولد (> 32 سال).
  • سن زندگی - افزایش سن (>> 65 سالگی ؛ افزایش نمایی).
  • سطح پایین تحصیلات
  • عوامل هورمونی
    • کمبود استروژن در مغز
    • تعدد فرزندان ("چند زایمان"): زنان با 5 ≥ کودک 68٪ بیشتر از گروه مقایسه با فرزندان کمتر مبتلا به بیماری هستند (نسبت شانس [OR] = 1.68 ، 95٪ فاصله اطمینان [CI] 1.04-2.72) ؛ زنانی که بیش از یک نفر داشتند سقط جنین تقریباً نیمی از خطر زنانی که هرگز به آن مبتلا نبودند را داشت سقط جنین (OR = 0.43 ، 95٪ CI 0.24-0.76 برای 1 سقط جنین؛ یا 0.56 ، 95٪ CI 0.34-0.92 برای سقوط 2)). نتیجه گیری: سطح استروژن متوسط ​​در سه ماهه اول افزایش می یابد بارداری در محدوده مطلوب هستند پس از آن ، در طول بارداری تا 40 برابر حداکثر طبیعی افزایش می یابد.
  • مشاغل - فوتبالیست ها (فوتبالیست های حرفه ای: 5 برابر افزایش خطر ناشی از سرم برای بیماری آلزایمر) ، بازیکنان راگبی (بیماری آلزایمر ، جنون یا انسفالوپاتی آسیب زای مزمن (CTE)).

علل رفتاری

  • تغذیه
    • مصرف چربی های اشباع یا اشباع شده ترانس (به عنوان مثال چربی ها در مارگارین یافت می شوند).
    • مصرف کم میوه ، سبزیجات ، ماهی و روغن های غنی از امگا 3 منجر به افزایش خطر ابتلا به زوال عقل و بیماری آلزایمر می شود ، به ویژه در افراد غیر حامل ApoE-ε4.
    • کمبود ریز مغذی ها (مواد حیاتی) - به پیشگیری با ریز مغذی ها مراجعه کنید.
  • مصرف مواد محرک
    • الکل - حتی مصرف کم الکل - زنان <20 گرم و مردان <35 گرم در روز - دارای اثر تخریب عصبی است!
    • تنباکو (استعمال دخانیات) افزایش خطر ناشی از سیگار کشیدن به خصوص در ApoE-ε4 غیر حامل برجسته است.
  • فعالیت بدنی
    • کمبود یا کمبود فعالیت بدنی (با 21٪ بیشترین تأثیر را در شیوع آلزایمر دارد).
  • وضعیت روانی - اجتماعی
    • عوامل استرس زای روانی - اجتماعی منجر به اضافه بار شناختی می شود.
  • چاق (BMI 25 پوند) چاقی) (در میانسالی).

علل مرتبط با بیماری

  • آپوکسی (سکته)
  • افسردگی؟
    • افسردگی با خطر دو برابر ابتلا به زوال عقل آلزایمر همراه است
    • افسردگی می تواند یک علائم پیش آگهی (نشانه ای از بیماری) برای بیماری آلزایمر باشد تا دلیل آن
  • دیابت ملیتوس نوع 2 (انسولین مقاومت).
  • عفونت HSV-1 (تب خال ویروس سیمپلکس) - خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را دو برابر می کند.
  • فشار خون بالا (فشار خون بالا)
  • کم کاری تیروئید (کم کاری تیروئید)
  • سندرم متابولیک

تشخیص های آزمایشگاهی - پارامترهای آزمایشگاهی که مستقل در نظر گرفته می شوند عوامل خطر.

  • آلل ApoE-ε4 در کروموزوم 19 - تقریباً ده تا دوازده برابر خطر ابتلا به زوال عقل را در افراد دارای دو آلل برای آپولیپوپروتئین E4 (ApoE4) افزایش می دهد.
  • هایپرکلسترولمی: LDL کلسترول ارتفاع
    • مطالعات آینده نگر نشان می دهد که سطح بالای کلسترول سرم در میانسالی و ApoE4 با هم خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهد
    • مرتبط با ژنتیک افزایش یافته است سطح کلسترول به نظر می رسد به طور قابل توجهی به بیماری آلزایمر غالب اتوزومال در اوایل شروع کمک می کند (EOAD)). علاوه بر ژن های ApoE ، ژن به نظر می رسد رمزگذاری آپولیپوپروتئین B (ApoB) مرتبط باشد. توجه: ApoB یک جز component اساسی از است LDL کلسترول.
  • هیپرهوموسیستئینمی

دارو

  • بنزودیازپین ها - با افزایش 51 درصدی میزان بیماری آلزایمر در صورت تجویز> 91 دوز روزانه همراه است. در یک مطالعه کوهورت بیش از 4700 شرکت کننده ، استفاده از دارو در 10 سال قبل از ورود به مطالعه با اطمینان از داده های نسخه و شناختی شرکت کنندگان تعیین شد عملکرد هر 2 سال ارزیابی شد. شرکت کنندگان در مطالعه به طور متوسط ​​74 سال داشتند. طرح مطالعه نشان می دهد که زوال عقل بیش از آنکه برعکس باشد ، عامل استفاده از بنزودیازپین است.
  • داروهای ادرار آور ، داروهای ضد صرع یا مهار کننده های ACE - اینها می توانند منجر به هیپوناترمی ناشی از دارو (کمبود سدیم) و در نتیجه زوال عقل ثانویه شوند.
  • هورمون فرورفتگی درمان (HAT ؛ مترادف: فرسایش هورمون ؛ انگلیسی درمانی با محرومیت از آندروژن ، ADT ؛ هورمون درمانی که هورمون جنسی مرد را نگه می دارد تستوسترون) تجزیه و تحلیل چند متغیره: خطر 66 increased افزایش یافته است.
  • مهار کننده های پمپ پروتون (PPI ها ؛ مسدود کننده های اسید) در بیماران مسن.

قرار گرفتن در معرض محیط - مسکرات (مسمومیت).

  • آلومینیوم؟ ؛ مقابله
  • آلاینده های هوا: ذرات معلق (PM2.5) - 13٪ خطر ابتلا به بیماری را در هر 5 میکروگرم بر متر مکعب افزایش می دهد که میزان ذرات معلق در محل سکونت (نسبت خطر 3 ؛ 1.13 به 1.12). انجمن بود مقدار-به PM2.5 وابسته است غلظت از 16 میکروگرم در متر مکعب.
  • مس.
  • منگنز