اثر
خون انعقاد ، معروف به پزشکی است هموستاز، یک واکنش آبشار مانند بسیار پیچیده است که در رخ می دهد رگ خونی که در آن فعال متقابل است انعقاد خون عوامل در نهایت آنزیمی به نام ترومبین را فعال می کنند ، که قطعات کوچکی از پروتئین غول پیکر فیبرینوژن را جدا می کند (همچنین به عنوان فاکتور انعقاد خون II شناخته می شود) ، که خون را بهم پیوند می دهد پلاکت (از نظر پزشکی به عنوان ترومبوسیت شناخته می شود) برای ایجاد یک پایدار لخته خون. تشکیل آنزیم اصلی انعقادی ترومبین یا از خارج ("خارجی") در صورت آسیب عروقی که منجر به قرار گرفتن در معرض می شود ، تحریک می شود. بافت همبند الیاف (کلاژن) توسط سموم تولید شده توسط باکتری ("اندوتوکسین") ، یا فعال شدن توسط مواد ترشح شده در داخل بدن آغاز می شود خون رگ از داخل ("ذاتی"). در هر صورت ، خون عوامل انعقادی فقط در صورت بهینه کار می کنند در صورت وجود مواد همراه ، چربی های غشایی و بار مثبت برق کلسیم نیز حضور دارند. مورد دوم مورد نیاز است تا فاکتورهای انعقادی بتوانند خود را به سطوح دارای بار منفی خون خون متصل کنند پلاکت و آنها را به طور پایدار متصل کنید. از نظر درمانی ، حضور لازم از کلسیم با برداشتن کلسیم برای غیر قابل انعقاد شدن خون استفاده می شود (به عنوان مثال برای اینکه خون هنگام گرفتن خون فوراً لخته نشود ، مولکول هایی به نام سیترات یا EDTA برای اتصال کلسیم در خون وجود دارد به طوری که دیگر در دسترس نیست انعقاد خون).
متابولیسم کوارمین ها
چه اتفاقی برای کومارین ها در بدن می افتد (پزشکی: فارماکوکینتیک)؟ دو مهمترین کومارین مورد استفاده عبارتند از: فن پروکومون (با نام تجاری Marcumar® بهتر شناخته می شود) که برای 7 تا 10 روز بیشتر موثر است و وارفارین (معروف به کومادین) که تا 6 روز لخته شدن را مهار می کند. کومارین ها اولین داروهای ضد انعقادی هستند که می توانند به صورت قرص ، به صورت خوراکی مصرف شوند ، زیرا تقریباً به طور کامل مانند سایر مواد مغذی از روده به خون جذب می شوند (از نظر پزشکی جذب می شوند) و توسط اسید کلریدریک از بین نمی روند. معده.
لازم به ذکر است که حداکثر اثر CumarineMarcumar® بلافاصله اتفاق نمی افتد ، بلکه فقط پس از 24 تا 36 ساعت اتفاق می افتد ، زیرا فقط تشکیل جدید فاکتورهای انعقادی مهار شده است ، اما فاکتورهایی که هنوز در خون وجود دارند تجزیه نمی شوند. بنابراین در ابتدای درمان ابتدا باید بلافاصله ضد انعقاد ضد انعقاد م effectiveثر تجویز شود. به عنوان یک قانون، هپارین استفاده می شود ، که به طور مستقیم آنزیم اصلی را مهار می کند انعقاد خون، ترومبین (و همچنین فاکتور انعقاد خون X). برعکس ، تجویز کومارین در ابتدا حتی منجر به افزایش لخته شدن خون می شود که باعث تجویز اضافی آن می شود هپارین لازم است: کومارین ها نیز از تشکیل ماده ضد انعقادی جلوگیری می کنند پروتئین ها به نام "پروتئین C" و "پروتئین S". اگر این "طبیعی است ترومبوز مواد محافظ "دیگر به اندازه کافی تشکیل نشده اند ، اثر نامطلوب - یعنی افزایش تشکیل لخته - قریب الوقوع است.
